Σαν έτοιμη από καιρό, η Άνδρος έκανε την πρώτη της γαστρονομική κίνηση εξωστρέφειας, συμμετέχοντας με πρωτοφανή επιτυχία στην 6η έκθεση Expotrof 2019, που ξεκίνησε στις 2-2-2019 στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Ξιφασκίας στο Ελληνικό. Με συμμετοχή πάνω από τριάντα εθελοντών, που ήσαν ντυμένοι με ομοιόμορφες στολές, με δεκάδες προϊόντα που μεταφέρθηκαν από το νησί, αλλά και με άλλες τόσες συνταγές, που άλλες παρασκευάστηκαν στις εσωτερικές κουζίνες της έκθεσης και άλλες ζωντανά με τηλεοπτική κάλυψη, της εκπομπής “Μαγειρεύουμε Ελλάδα”.

Η έκπληξη της τόσο εντυπωσιακής παρουσίασης της Ανδριώτικης γαστρονομίας, που μέχρι χθες έμενε “κρυμμένο μυστικό” στους ντόπιους κατοίκους του και στους φανατικούς φίλους του νησιού, δεν ήταν κάτι που εντυπωσίασε αυτούς που γνωρίζουν την Άνδρο, τα μοναδικά προϊόντα του νησιού, αλλά και τις περίφημες συνταγές της. Επειδή αυτοί γνώριζαν!

Με αφορμή την άφιξη της Αργυρώς Μπαρμπαρήγου στην Άνδρο στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Περιφερειας Νοτ. Αιγαίου Mamas knows best, μαζεύτηκαν διάφοροι εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων και επαγγελματιών και προβληματίστηκαν για την εξωστρέφεια του νησιού. Η  αφορμή αυτή κινητοποίησε τους συντελεστές και αποφάσισαν να παρουσιάσουν τα προικιά του τόπου τους στην Αθήνα.

Nτυμένοι και ντυμένες με τις ομοιόμορφες φόρμες -που τις χρηματοδότησαν οι ίδιοι- όλοι ταπεινοί εργάτες της “γαστρονομικής κοινότητας” της Άνδρου, έδωσαν το παρόν στην παρουσίαση της Ανδριώτικης κουζίνας.

Ο  Δημήτρης Γιγίνης και η σύζυγός του Μαρία Τηνιακού, σήκωσαν το βάρος του συντονισμού,  της τολμηρής εκστρατείας που κατέκτησε την καρδιά των επισκεπτών της έκθεσης Expotrof.

Πρωταγωνίστρια της βραδιάς ήταν η εμβληματική φρουτάλια της Άνδρου. Ονομασία προερχόμενη από το φρου-φρου του παρατεταμένου ψησίματος, και κατ’ άλλους από τη λέξη fritata, ενετικής καταγωγής.

Η φρουτάλια δεν είναι άλλη μιά ομελέτα, όπως νομίζουν πολλοί. Οι πατάτες ψήνονται σε γλίνα, παίρνουν τα σχετικά αρώματα και κατόπιν τηγανίζονται μαζί με λουκάνικα.

Ο Δημήτρης Γιγίνης μας αποκάλυψε το μυστικό της φουρτάλιας… “Η φουρτάλια δεν είναι άλλη μια ομελέτα με πατάτες τηγανητές και άλλα υλικά… που γίνεται στα γρήγορα. Οι πατάτες μαγειρεύονται στην γλίνα του χοιρινού, μόνες τους ή μαζί με την λούζα, το χοιρινό και τα λουκάνικα, και θέλουν τουλάχιστον 40-50 λεπτά σε σιγανή φωτιά. Μετά ρίχνουμε τα αυγά και τα μυρωδικά, δυόσμο, ρίγανη, τριμμένο σκληρό βολάκι… Στο τέλος πάνω από την φουρτάλια τοποθετούμε μεμονωμένα το λουκάνικο, την λούζα και το χοιρνό…».

Κόκκορας κοκκινιστός με χυλοπίτες, αγαπημένο Κυριακάτικο φαγητό.

Ο Λαμπριάτης, το φαγητό της Λαμπρης – συνηθίζεται και σ’ άλλα νησιά του Αιγαίου – γίνεται στην Άνδρο σε διαφορετικές εκδοχές. Στη Νότια Άνδρο παραγεμίζεται με αβγά, ρύζι, γάλα, τυριά και σέσκουλο ή μαρούλι, ενώ στην Βόρεια Άνδρο, με αβγά, γάλα, συκωτάκια.

Αζόναρος. Το χοιρινό κότσι που το παστώνουν και το μαγειρεύουν με πρασοσέλινο, την ημέρα των Χριστουγέννων – μια δεύτερη εκδοχή είναι με ντομάτα και πατάτα γιαχνί.

Η ζηλαδιά της Άνδρου είναι κοινώς η πηχτή, από πόδια του χοίρου, αλάτι πιπέρι, ενίοτε με λαχανικά, γιορτινό φαγητό.

Σεσκουλοντομάλδες, μια παραλλαγή από τους γνωστούς λαχανοντολμάδες.

Πατατοσαλάτα, με βραστές πατάτες, κρίταμο, λάδι, ξίδι, ντομάτα, κάππαρη.

Καρύδες τουρσί. Τα άγρια χόρτα αφου ζεματιστούν για λίγα δευτερόλεπτα στραγγίζονται καλά. Στη συνέχεια κρύα μπαίνουν σε βάζο και τα σκεπάζονται με ξύδι και αλάτι. Υπέροχος μεζές.

Πατατοκεφτέδες ανδριώτικοι, από πατάτα, τυρί βολάκι και τα αρώματα από τα φυλλαράκια μαντζουράνας.

Μπρούστουλας, αρβανιτική ονομασία μιάς πίτας -τόχουμε συναντήσει και στη Μάνη-, που συνηθίζεται στην βόρειο Άνδρο, ζημώνεται με γλύνα, χειρινό κρέας και τυρί.

Τα τυράκια της Άνδρου έκαναν θραύση στους επισκέπτες της έκθεσης.

Τα τυράκια εξ αριστερών, πετρωτή, κεφαλάκι, βολάκι, μαλακό και μπουρνιάς.

Μαραθότυρο, τυρί με σουμάκ, λουκάνικα και λούζα.

Κουραμπιέδες με γλίνα, λυρόπιτα δηλαδή πίτα με κολοκύθα (λύρα), καλτσούνια αμυγδαλωτά, μουσταλευριά και παστέλια.

Ένα νέο λογότυπο, ” Η Άνδρος πέρα από…”, ένα ρόδι της γονιμότητας, είναι η πρώτη υλική και γραφιστική αποτύπωση και άρα επικοινωνιακή ταυτότητα, ενός νησιού που ξεκινά να αξιοποιήσει την γαστρονομία του και να κατακτήσει τις καρδιές μας. Οι άνθρωποι της Άνδρου, το κατόρθωσαν ήδη!