Καράβολοι Σκορδαλιά

Ο μεζές που έγινε πανηγύρι

Καράβολοι Σκορδαλιά - Ουζομεζέδες - Greek Gastronomy Guide

Το χαρακτηριστικό φαγητό των Λευκιανών. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά εδέσματα της Πάρου είναι οι καράβολοι σκορδαλιά. Με την λέξη καράβολα στην Πάρο περιγράφουν τα μεγάλα σαλιγκάρια που μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους, όπως στιφάδο, κοκκινιστά, με βραστές πατάτες, αλλά και μπουμπουριστά (για όσους Παριανούς κατάγονται από την Κρήτη). Οι καράβολοι σκορδαλιά μαγειρεύονται μόνο στις Λεύκες, καθώς είναι η αγαπημένη συνταγή των Λευκιανών και την αγάπη τους αυτή την πλήρωσαν με το παρατσούκλι «Καραβολάδες» κάτι που όχι μόνο δεν τους ενοχλεί, αλλά τους καραβόλους τους κάναν λαϊκό πανηγύρι. Η Λευκιανή σκορδαλιά γίνεται μόνο με σκόρδο και λάδι που κτυπιούνται ώρα πολλή στο σκουτέλι, ένα πήλινο σκεύος!

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στους καραβόλους σκορδαλιά.
Το καφενείο της Μαριγώς - Λεύκες, Πάρος - Greek Gastronomy Guide

Η Ελλάδα σε 100 ουζομεζέδες

Κάντε κλικ στα μπουκαλάκια από Ούζο Πλωμαρίου στο χάρτη και ανακαλύψτε μεζέδες για ούζο από όλη την Ελλάδα!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΥΖΟΜΕΖΕΔΕΣ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Τηγανητοί Ουζομεζέδες

Θαλασσινοί Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Οστρακοειδών

Τυριά Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Αλλαντικών

Εκλεκτοί Ουζομεζέδες

Σπάνιοι Ουζομεζέδες

Πίτες

Διάφοροι Ουζομεζέδες

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στο ούζο, το εθνικό μας ποτό.

Ούζο, το ποτό που εκφράζει όσο κανένα άλλο την νοοτροπία, την ιδιοσυγκρασία και τη φιλοσοφία της καθημερινότητας του Έλληνα, αποτελώντας ένα συστατικό στοιχείο της πολιτισμικής του ταυτότητας.

Το εθνικό ποτό της Ελλάδας πορεύτηκε και στερεώθηκε καλά στην κουλτούρα μας, μάς συντρόφευσε στις μοναξιές μας, έτερψε τις συντροφιές μας και απογείωσε τις παρέες μας, ισορροπώντας περιπαικτικά ανάμεσα στο εθνικό και το διεθνές, το λαϊκό και το κοσμοπολίτικο, το τοπικό και οικουμενικό.

Το «ποτήρι» με το ουζάκι ταυτίστηκε με το ελληνικό καλοκαίρι, τη θάλασσα, τον ήλιο, τη χαλάρωση, την παρέα, την καλή διάθεση και την ευθυμία και φυσικά παραδίδει μαθήματα ελληνικής διπλωματίας ταξιδεύοντας τον κόσμο με το λευκό του χρώμα πάνω στο γαλάζιο του Αιγαίου.

Το ούζο, συνοδεύεται από μεζέδες, άλλοτε με γεύσεις απλές, άλλοτε δροσερές και τις περισσότερες φορές με γεύσεις έντονες, αλμυρές και πικάντικες.

Το ούζο:

  • Βολεύεται με ταπεινούς μεζέδες, όπως το στραγαλάκι και το αράπικο φιστίκι, τις ελίτσες, τα κουκιά και τα παξιμαδάκια.
  • Δροσίζεται με τα αγγουράκια και τις ντοματούλες.
  • Κάνει καλή παρέα με τουρσιά και μ’ αλοιφές (τζατζίκι, ρεγγοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα)
  • Ταιριάζει με τα ξινά (τουρσιά), παστά και αλίπαστα (γαύροι, σαρδέλες, λακέρδα, τσίροι).
  • Συνοδεύεται ευχάριστα με τυριά, τόσο τα φρέσκα λιπαρά, όσο και τα πικάντικα και τα παλαιωμένα.
  • Είναι καλός φίλος των αλλαντικών (σαλάμια αέρος, παστράμια, παστρουμάδες, λούζες, σύγκλινα, απάκια)
  • Δεν θα απαρνηθεί κάποια μαγειρευτά (φάβα, κολοκυθοανθούς, χοχλιούς στιφάδο)
  • Τρελαίνεται με ό,τι βγαίνει από το τηγάνι, θαλασσινά (καλαμαράκια, ψαράκια, γαρίδες, καραβιδόψιχα), αλλαντικά (λουκάνικα, σουτζούκια ), ζαρζαβατικά (πατάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια), αβγά (αβγά μάτια, ομελέτες, καγιανάδες), κεφτέδες κάθε είδους, σαγανάκια και πίτες (τυροπιτάκια)
  • Απογειώνεται με τα οστρακοειδή (κυδώνια, πείνες, στρείδια, πετροσωλήνες, χτένια, γυαλιστερές, φούσκες, αχινοί), και τα θαλασσινά στα κάρβουνα (χταπόδια και καλαμάρια).
  • Ερωτοτροπεί με τους σπάνιους μεζέδες όπως τ’ αυγοτάραχο και το χαβιάρι.
  • Και βέβαια, βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα για να πρωταγωνιστήσει σε κάθε νέα πρόκληση γεύσης.