H Λέσχη Γαστρονομίας Λευκάδας και τα πρώτα βήματά της

Λέσχη Γαστρονομίας Λευκάδας, πρώτα βήματα - Greek Gastronomy Guide
May 20 2018

H Λέσχη Γαστρονομίας Λευκάδας και τα πρώτα βήματά της

Την Παρασκευή 18 Μαΐου 2018 στην Αίθουσα Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας, η Λέσχη Γαστρονομίας Λευκάδας πραγματοποίησε ημερίδα με θέμα “Γαστρονομία και Τουρισμός”. Καλεσμένοι της ομιλητές ήσαν η κ. Ξένη Γερνά, διευθύντρια ΙΕΚ Τουρισμού Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Πίττας, δημιουργός του Greek Gastronomy Guide, και ο Κώστας Μουζάκης, σεφ και πρόεδρος της λέσχης Αρχιμαγείρων Αττικής.

Η Λέσχη Γαστρονομίας Λευκάδας ιδρύθηκε το 2018 από μια ομάδα νέων επαγγελματιών του κλάδου για να ενώσει τους φίλους του καλού φαγητού και του κρασιού και να γίνει σημείο αναφοράς της γαστρονομίας στην Λευκάδα. Σκοποί της  είναι:

  • η προώθηση της τοπικής γαστρονομίας και προϊόντων της Λευκάδας, καθώς και της ελληνικής γαστρονομίας ευρύτερα,
  • η ανύψωση του γνωσιακού και του τεχνικού επιπέδου,  με την συνεχή ενημέρωση των μελών και την ενημέρωση μέσω εντύπων και ηλεκτρονικού υλικού,
  • η οργάνωση διαλέξεων, σεμιναρίων, εκθέσεων και εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων και ταξιδιών,
  • η προώθηση του τουριστικού προϊόντος της Λευκάδας μέσω εναλλακτικών μορφών τουρισμού και
  • η προώθηση των τοπικών προϊόντων και παραγωγών μέσα από τις δραστηριότητες της λέσχης.

Την εκδήλωση, που παρακολούθησαν πάνω από 70 άτομα, τίμησε ο δήμαρχος της Λευκάδας Κωνσταντίνος Δρακονταειδής, ο αντιδήμαρχος Θανάσης Περδικάρης, o αντιπρόεδρος του Επιμελητηρίου Λευκάδας  Γιώργος Μπουρδάρας, επαγγελματίες της εστίασης και φίλοι της γαστρονομίας. Μετά την εισαγωγή από τον προσωρινό πρόεδρο της Λέσχης Αλέξη Θοδωράκη, μίλησαν οι τρεις ομιλητές που, ο καθένας από τον τομέα του, ανέπτυξαν την σημασία της διασύνδεσης του αγροδιατροφικού τομέα με την γαστρονομία και τον τουρισμό. Την συνάντηση έκλεισε η παρέμβαση του δημάρχου ο οποίος δήλωσε ότι υποστηρίζει θερμά τις πρωτοβουλίες της Λέσχης Γαστρονομίας Λευκάδας και ότι από όλες τις πλούσιες σε πληροφορίες, αναλύσεις και προτάσεις ομιλίες, θεωρεί ότι οι έννοιες εργαλεία για την εξέλιξη της δράσης είναι  οι κοινότητες και η συνεργατικότητα.

Οι παρευρισκόμενοι εκδήλωσαν την ικανοποίησή τους για όσα ακούστηκαν και σχολιάστηκαν γύρω από τον ρόλο της γαστρονομίας στη διαμόρφωση της πολιτιστικής και τουριστικής ταυτότητας κάθε τόπου, αλλά και την συνεισφορά της στην οικονομική ανάπτυξή του. Πολλοί δε από αυτούς ζήτησαν να γίνουν μέλη της Λέσχης και να συνεισφέρουν στην ανάπτυξή της.

Η επίσκεψη στην Λευκάδα, για την συμμετοχή μου στην ημερίδα της Λέσχης Γαστρονομίας της Λευκάδας, εκτός των μελλοντικών σχεδίων συνεργασίας, μου έδωσε την δυνατότητα να καταγράψω μερικά από τα πολλά γαστρονομικά αξιοθέατα της νησιού και να έχω την ευκαιρία να τα παρουσιάσω αναλυτικά σε επόμενα άρθρα. Θέλω να ευχαριστήσω τα δύο μέλη της Λέσχης που πρωτοστάτησαν σ’ αυτήν την διοργάνωση, τον Αλέξη Θοδωράκη και την Εύα Χόρτη και που με ξενάγησαν όλες αυτές τις μέρες. Φυσικά οδηγός μου νοερός ήταν και το βιβλίο της αείμνηστης σπουδαίας  ερευνήτριας της Ελληνικής Γαστρονομίας Εύης Βουτσινά, η οποία έχοντας πατρίδα της την Λευκάδα κατέγραψε τη γαστρονομική παράδοση του νησιού στην έκδοση “Λευκαδίτικα Μαγειρέματα”.

Γράφει η Εύη στο βιβλίο της: ” Στην πόλη οι γυναίκες παίρνουν το γάλα από το γαλατάδικο. Η γυναίκα του χωριού όμως πρέπει να αρμέξει την κατσίκα η ίδια, να σουρώσει το γάλα, να το βράσει και να κάμει τυρί. Την πατάτα που βάζει στην κατσαρόλα της,  τη φύτευσε με τα χέρια της, μόχθησε μέχρι να τη φέρει στο σπίτι. Επομένως η μαγειρική της ενσωματώνει το μόχθο, το ρυθμό της φύσης, τους κύκλους του χρόνου, την αρμονία της συνύπαρξης, Αυτό ονομάζω ήθος του φαγητού”. Αυτό το ήθος των παλιών γυναίκων το συναντά κανείς και σήμερα στο καρσάνικο (λευκαδίτικη βελονιά που δεν έχει καλή και ανάποδη στα κεντήματα) ή στο γλυκό κιτρολέμονο που σερβίρεται και φτιάχνεται και από κάποιες νέες Λευκαδίτισσες.

Η Εύα Χόρτη εκτός του κιτρολέμονου μας έδειξε και πώς φτιάχνεται η παραδοσιακή κ(ου)λούρα ή αυγόπιτα, ή τυρόπιτα, μια πίτα με επάλληλα φύλα ζύμης και μείγματος αυγού και τυριού (της λευκιανής σφήνας) που τον τρόπο παρασκευής της θα τον δούμε λίαν προσεχώς.

Ξεκινώντας το ταξίδι, θελήσαμε να επισκεφτούμε τον τόπο όπου παράγεται η περίφημη φακή Εγκλουβής, στα υψίπεδα του ομώνυμου οροπεδίου, σ’ ένα τοπίο με μια ανεπανάληπτη αγριάδα. σε υψόμετρο χιλίων μέτρων. Η αυθεντική φακή Εγκλουβής είναι μικρόσπορη, έχει χρώμα καφετί, αναμειγμένη με πολλές μαύρες και ωχροκίτρινες φακές, καθώς και φακές με μαύρα και σκούρα καφέ στίγματα. Είναι ευκολόβραστη και, όταν μαγειρευτεί, μυρίζει θαυμάσια! Η εξόντωση των ζιζανίων γίνεται με το χέρι, γεγονός που καθιστά επίπονη και κοστοβόρα την καλλιέργεια αυτής της βιολογικής φακής, συγχρόνως όμως την καθιστά ιδιαίτερα θρεπτική (πλούσια σε σίδηρο).

Tο σαλάμι Λευκάδας –με βενετσιάνικη καταγωγή- , χάρη στο διακριτικό άρωμα σκόρδου και τους ολόκληρους κόκκους πιπεριού, έγινε από τον 20ό αιώνα ένα από τα πρώτα ελληνικά επώνυμα τρόφιμα. Η πατέντα θεωρείται ιταλική και εικάζεται ότι μεταφέρθηκε από τους κατοίκους του νησιού Μπουράνο της Ιταλίας, οι οποίοι μετοίκησαν στη Λευκάδα και ήταν οι πρώτοι που το παρήγαγαν.

Σήμερα, το σαλάμι Λευκάδος παράγεται από τέσσερις κυρίως παραγωγούς, οι οποίοι το προμηθεύουν στα σούπερ-μάρκετ, αλλά μπορεί κανείς να το βρει και στα πρατήρια τους στην αγορά της Λευκάδας, όπου θα έχει την δυνατότητα να τα δοκιμάσει επί τόπου. Πήραμε και από τον καθένα ένα δείγμα (Ντελημάρης, Πολυχρονόπουλος, Μαλακάσης και Μπαλωμένος) και τα σχετικά  σχόλια θα ακολουθήσουν συντόμως!

Ο δρόμος της παλιάς αγοράς είναι μιά βόλτα που αξίζει! Εκτός των εκκλησιών της εποχής της Ενετοκρατίας που άντεξαν στον σεισμό, θα δει κανείς τα σπίτια που κτίστηκαν αμέσως μετά – μέχρι τον πρώτο όροφο η παλιά πέτρα και από εκεί ένας -δύο έγχρωποι όροφοι με λαμαρίνες και ξύλα για αντισεισμική συμπεριφορά και πολλά καταστήματα, μανάβικα, ψαράδικα. Μικρούς, μεγάλους με ποδήλατα και με καλή διάθεση!

Στον δρόμο της αγοράς συναντήσαμε αρκετά ψαρομανάβικα με πελαγίσια ψάρια, μαρίδα, παλαμίδα, σκορπίνες, μπαρμπούνια. “Μωρέ τέτοια εποχή έχουμε ψάρια. Ανθρώπους να τα τρώνε δεν έχουμε!” σχολίασε λιτά η κυρά Ευαγγελία!

Από κρασιά η Λευκάδα έχει ως ποικιλίες την βαρδέα από τις  λευκές ποικιλίες  και το βερτζαμί από τις ερυθρές. Και μετά την πρώτη επισκέψιμη οινοποιία στα Νότια του νησιού από τον Δημήτρη Ρομποτή με την επωνυμία Λευκαδίτικη Γη, μάθαμε ότι δοκιμάζουν την τύχη τους και οι Πλαγιές Λευκάδας και οι Λογοθέτης και Αργυρός.

Κατά σειρά επισκεφτήκαμε τρία κέντρα εστίασης. Το μαγειρείο Κατσαρολάκια, της Εύας Χόρτη, ένα μαγέρικο που δουλεύει ακατάπαυστα χειμώνα καλοκαίρι (εκτιμάω πολύ αυτούς τους επαγγελματίες) και βλέπεις να παρελαύνει όλη η πόλη της Λευκάδας. Κουζίνα τίμια, κλασική ελληνική με συνεχώς αυξανόμενη την λευκαδίτικη.

Τα Κανιόρια (τοπική ονομασία του ψαριού γοφός που ψαρεύεται το καλοκαίρι) είναι μια ιδιαίτερα καλόγουστη ταβέρνα, στην Λυγιά, σ’ ένα ψαροχώρι πάνω ακριβώς στην θάλασσα. Τοπικοί μεζέδες με ελαφρά δημιουργική διάθεση.

Τέλος επισκεφτήκαμε την Ράχη στην Εξάνθεια, ένα εστιατόριο αποκάλυψη, με θέα που σου κόβει την ανάσα, εφάμιλλη μόνον στον Πέλεκα στην Κέρκυρα, πάνω από την Παλαιοκαστρίτσα μπορεί να συναντήσεις! Καταπληκτικό μπαλκόνι σε ένα πανέμορφο αμφιθεατρικό χωριό σε υψόμετρο 600 μ.- χαζεύεις τη θέα και τη δύση του ηλίου μέσα στο πέλαγο και νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε αεροπλάνο! Ο Ευγένιος Βλάχος, ένα ιδιαίτερα σεμνό και δημιουργικό παλικάρι, στη συνέχεια της ταβέρνας του πατέρα του Γιώργου, έχει στήσει με τους συνεργάτες του μια πανέμορφη γαστρο-ταβέρνα (εξαιρετική αισθητική, ατμόσφαιρα και φαγάκια) που βάζει τα γυαλιά σε πολλά φημισμένα gourmet μαγαζιά.

Απ’ ό,τι αντιλαμβάνετε, αυτή ή διαδρομή στο νησί και η πρώτη συνάντηση με την Λέσχη Γαστρονομίας της Λευκάδας δεν είναι παρά τα ξόρεξα (“Τα ξόρεξα της νόνας και τα μαγεριά της βαβάς” είναι ο τίτλος του βιβλίου της Τούλας Σκληρού για την Λευκαδίτικη Κουζίνα), τα ορεκτικά, δηλαδή, μιας εμπεριστατωμένης παρουσίασης και μιας δράσης που θα ακολουθήσει λίαν συντόμως. Γιατί η Λευκάδα όπως φάνηκε έχει πολύ ψωμί!

<
error: Alert: Πνευματική ιδιοκτησία GGG !!