Εστιατόριο Μπουκαδούρα στη Νικήτη Χαλκιδικής

Η χαρισματική αρχόντισσα-μαγείρισσα Γιώτα Κουφαδάκη δημιούργησε στις αρχές του 21ου αιώνα στο εστιατόριο Μπουκαδούρα στην παραλία Ελιά στη Νικήτη Χαλκιδικής, ίσως τον καλύτερο πρεσβευτή της ελληνικής γαστρονομίας στη Χαλκιδική. Κατ’ αρχάς η κουζίνα έχει σαν βάση της την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα προικισμένη με πραγματικά αυθεντική νοστιμιά (Βραβείο Ελληνικής Κουζίνας).

Ο χώρος καταπληκτικός πάνω στη θάλασσα, ανάμεσα στα πεύκα, χωρίς κανένα εμπόδιο να απολαμβάνεις την ανεπανάληπτη θάλασσα της Χαλκιδικής και το ηλιοβασίλεμα. Το κτίσμα ένα παλιό οικογενειακό αγροτόσπιτο – εδώ μάζευε η Γιώτα μικρή της ελιές του κτήματος της οικογενείας της – μια στεγασμένη βεράντα με βαριά ξύλινα δοκάρια, λουλουδιασμένη αυλή, λινά λευκά τραπεζομάντηλα και πετσέτες και μια ατέλειωτη και αχόρταστη θέα στο Αιγαίο. Η ατμόσφαιρα αποπνέει μια αρχοντιά και ένα ήθος. Το σερβίρισμα γίνεται με περιποίηση γεμάτη θέρμη και ειλικρίνεια καθώς κουζίνα και σερβίρισμά είναι κυρίως οικογενειακή υπόθεση.

Πριν ακόμα αρχίσουν να προσγειώνονται στο τραπέζι τα κυρίως πιάτα, καταφτάνει το τυρί, φτιαγμένο από τα χεράκια της κυρίας Γιώτας με αρωματικά βότανα και φιστίκι Αιγίνης με συνοδεία από μαρμελάδα σμέουρα και κρασί και η μοσχοβολιστή σαλάτα με τα πολύχρωμα ντοματάκια και σου παρουσιάζεται το πρώτο δείγμα art de table με τα εξαίσια σερβίτσια της.

Το επόμενο πιάτο είναι η ποικιλία με τα τουρσιά της που είναι ένας ξινός παράδεισος: Τουρσί από ακτινίδια, καρότο, φρέσκα φασολάκια, φτέρη του βουνού, κρίταμο, κολοκύθα, αμπελοβλάσταρα και τα γλυκότερα σκόρδα τουρσί που έχω δοκιμάσει ποτέ μου! Το μενού της: μουσακάς μόνο με μελιτζάνες, κεμπαπάκια τυλιγμένα σε αμπελόφυλλο, ψάρι γιαχνί με μπόλικα κρεμμύδια και κολομπαρόπιτα (κολοκυθόπιτα), λαχανοντολμάδες, χταπόδι ξυδάτο, κεφτέδες με τόνο, “ψήμα” (το πασχαλιάτικο κατσικάκι της Χαλκιδικής) και άλλα ορεκτικότατα και πεντανόστιμα, μεταξύ των οποίων και ο εικονιζόμενος παστουρμάς θαλάσσης, από μπακαλιάρο φρέσκο και μπόλικο τσιμένι!

Οι μεζέδες στη Μπουκαδούρα δεν έχουν τελειωμό: σκουμπρί καπνιστό στο τηγάνι με μαραθόριζα, χόρτα τσιγαριστά με φέτα, χουνκάρ μπεγεντί, καβουρμαδομεζέδες και άλλα πολλά.

Η σαλάτα της Γιώτας – ένα ποίημα, φινετσάτη με το λάδι και το πετιμέζι της Χαλκιδικής, το φθινοπωρινό ρόδι με το χαμόγελο της αρχόντισσας απέναντί μου – ήταν η καλύτερη αποχαιρετιστήρια ανάμνηση από ένα πολύ πλούσιο σε γεύσεις και γνώσεις διήμερο στη Χαλκιδική.