Φακόπιτα Ζαγορίου

Αυτό που ξεχωρίζει στην φακόπιτα είναι  η καθαρότητα της γεύσης της (παρ’ όλο που αρκετοί αναμειγνύουν τυριά, πατάτες, η τυπική ζαγορίσια είναι η σκέτη) και ότι φτιάχνεται όλον τον χρόνο, γιατί η πρώτη ύλη της (η φακή) δεν είναι εποχιακή.

Συνταγή για ζαγορίσια φακόπιτα

Βράζουμε την φακή που έχει μαγειρευτεί (με μπόλικα κρεμμύδια προετοιμασμένα στο τηγάνι, ρίγανη, δάφνη) από την προηγούμενη μέρα και έχει χυλώσει και ρίχνουμε 2-3 αυγά. Τα υλικά του φύλλου είναι απλά: αλεύρι, λίγο λάδι, λίγο αλάτι, νερό όσο πάρει για να γίνει η ζύμη λίγο σφιχτή.

Χωρίζουμε τη ζύμη σε σβόλια (συνήθως κάνουμε 5 σβόλια για 5 φύλλα: 2 κάτω, ένα στη μέση και 2 επάνω) και τα αφήνουμε να ξεκουραστούν μια ώρα περίπου.

Ανοίγουμε το φύλλο με τον μπλάστη όσο πιο λεπτό μπορούμε, αλευρώνοντας συνέχεια την επιφάνειά του.

Λαδώνουμε το ταψί μας και στρώνουμε τα δυό πρώτα φύλλα. Ρίχνουμε τη μισή φακή πάνω στα φύλλα, βάζουμε το μεσαίο φύλλο που το έχουμε προψήσει, ρίχνουμε την υπόλοιπη και σκεπάζουμε με δύο φύλλα καλά λαδωμένα.

Ψήνουμε μέχρι να ροδίσει.

Η πίτα μας φτιάχτηκε από την κυρά-Γεωργία, στην κουζίνα του Ξενώνα Ανέμη στα Κάτω Πεδινά. Φαγώθηκε, παρέα, με σπαράγγια, φτέρες και κανθαρέλες, άνθη κουφοξυλιάς και γαλοτύρι.