Ολύμπια (καφενείο του Ζήσιμου)

Το καφεζυθοζαχαροπλαστείο “Τα Ολύμπια” και κατά τους ντόπιους το καφενείο του Ζήσιμου ήταν σημείο αναφοράς της πόλης της Κέρκυρας, αφού μέχρι το 2013 ήταν το μόνο καφενείο του Λιστόν που είχε επιβιώσει και μάλιστα διατηρώντας ως τότε όλη την αίγλη του και την αρχοντιά του.

Το Λιστόν, κτισμένο σύμφωνα με τα σχέδια της Rue de Rivoli του Παρισιού, οφείλει το όνομά του στη χρυσή λίστα των πλουσίων από την εποχή των Ενετών, που μόνο αυτοί είχαν τότε πρόσβαση σ’ αυτό τον δρόμο.

Το καφενείο «Τα Ολύμπια», δημιούργημα του Ζήσιμου Παπαφλωράτου, λειτούργησε από το 1928 διαδεχόμενο το περίφημο εντευκτήριο του ξενοδοχείου Σαιντ Τζορτζ. Ήταν τότε που το ξενοδοχείο βρισκόταν στις δόξες του και φιλοξενούσε τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον Λώρενς Ντάρελ και δεκάδες άλλες διασημότητες. Μπορεί από τότε να φύγαν τα μπιλιάρδα, αλλά παρέμενε ένα καφενείο που διατηρούσε όλη την αρχοντιά των παλαιών εποχών, με κυρίαρχο δείγμα την οροφή με τον γύψινο ζωγραφιστό διάκοσμο, τους καθρέπτες και την φινετσάτη επίπλωση.

Χώρος πλούσιος σε αναμνήσεις – ποιός θα ξεχάσει τον αείμνηστο Ζήσιμο, την αλησμόνητη Ρένα Βλαχοπούλου όταν κοριτσόπουλο δεκαεπτά χρονών πρωτοτραγούδησε το 1938 σε πάλκο μπρος στο καφενείο – αλλά και τους βετεράνους σερβιτόρους ντυμένους πάντα στην τρίχα με το πράσινο σακάκι και την γραβάτα να σερβίρουν καφέδες, γλυκά, ουζάκι με τους εκλεκτούς μεζέδες.

Τα Ολύμπια δεν υπάρχουν πια, έπεσαν θύματα της κακώς εννοούμενης ανάπτυξης, η ατμόσφαιρα όμως του Λιστόν είναι αποτυπωμένη στην μνήμη των παλιών αλλά και στη φυσιογνωμία των λοιπών καταστημάτων της ιστορικής στοάς που έχουν επηρεασθεί πολύ από το καφενείο του Ζήσιμου.