Άριστον

Στην Κεντρική πλατεία της πόλης της Κω διατηρείται ακόμα ένα είδος καφενείου – ζαχαροπλαστείου πολύ σπάνιο πλέον στην εποχής μας. Ο ιδρυτής του Μιχάλης Τσιβρίνης πρόσφυγας, προερχόμενος από την Σμύρνη, αξιοποιώντας την ζαχαροπλαστική του τέχνη, έστησε το 1952 το καφενείο – ζαχαροπλαστείο Άριστον.

Το 1977 τον διαδέχθηκε ο γιός του Κωνσταντίνος και από το 2002 το παρέλαβε ο Νίκος Καλιμιανάρης, που διετέλεσε παραγιός και των δυο. Τώρα ο κυρ-Νίκος μαζί με την Αναστασία – βοηθό του που ήρθε από το Πήλιο πριν 15 χρόνια και στέριωξε στην Κω – και τον γιο βαστούν το μαγαζί!

“Από μικρό παιδάκι δώδεκα χρονών δούλευα μαζί με τον κυρ-Μιχάλη. Βλέπεις τον αριθμό του τηλεφώνου νούμερο 58; Από τους πρώτους αριθμούς της πόλης. Τα γλυκά που φτιάχνω εδώ είναι τα ίδια μ’ αυτά που έκαμε ο κυρ-Μιχάλης. Τυρόπιτες με μέλι, ατομικές μπουγάτσες με ζάχαρη-κανέλλα ή με μέλι, γαλακτομπούρεκο, κοπεγχάγη και κώτικους μπακλαβάδες με αμύγδαλα. Τα τελευταία είναι περιζήτητα και στο εξωτερικό, τις προάλλες έστειλα εκατοντάδες στο Πατριαρχείο, αλλά και στη Αμερική και την Αυστραλία”.

Πράγματι από το πρωί οκτώ η ώρα το καφενείο, με τέσσερα-πέντε τραπέζια όλα κι όλα και με καμιά δεκαπενταριά παλιές ξύλινες καρέκλες -τύπου Βιέννης- γεμίζει από περαστικούς που πίνουν το καφεδάκι τους και απολαμβάνουν το γλυκό τους. Μέχρι το μεσημέρι θα ’χουν εξαφανισθεί όλα τα γλυκά και έτσι στις 12 η ώρα το κατάστημα κλείνει.

Ο Μιχάλης συνεχίζει:

“Ότι γλυκό βλέπεις εδώ φτιάχνεται από τα χέρια μας. ∆εν μπαίνει ίχνος βιομηχανοποιημένου ή καταψυγμένου. Όλο το απόγευμα ζυμώνω και ετοιμάζω τις κρέμες και χαράματα έρχομαι και τα βάζω στο φούρνο.”

Ο κυρ-Νίκος κλείνει σαράντα χρόνια στις επάλξεις, νιώθει πολύ ικανοποιημένος που την ποιότητά του και τον αγώνα του έχουν εκτιμήσει όχι μόνο οι συμπολίτες του αλλά και πολλοί Έλληνες και ξένοι επισκέπτες. Η μεγαλύτερη πάντως χαρά του είναι ότι ο γιός του θα συνεχίσει τη δουλειά του στο καφενείο – ζαχαροπλαστείο Άριστον. Η φήμη του καφενείου αλλά και η τέχνη δεν θα πάνε στράφι.