Λωλή

Σίφνος, πατρίδα του πρώτου διάσημου Έλληνα σεφ των αρχών του 20ού αιώνα, Νίκου Τσελεμεντέ.

Σιφνέικη γη, γη που παρέχει απλόχερα τα ελάχιστα προϊόντα της στις νοικοκυρές, οι οποίες με τη σειρά τους τα αξιοποιούν  προκειμένου να μετατρέψουν την ανάγκη σε λύση.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την Λωλή, την πεντανόστιμη κολοκυθόπιτα της Σίφνου.

Το όνομά της φαίνεται να προκύπτει από το γεγονός ότι γενικώς φτιάχνεται “λωλά”, δηλαδή με τη φαντασία, τα κέφια και με ό,τι υλικό διαθέτει η νοικοκυρά τη στιγμή που τη φτιάχνει.

Τα βασικά συστατικά της Λωλής είναι η κολοκύθα, η σταφίδα, το μέλι, το πορτοκάλι, το αλεύρι και το σουσάμι.

Κάθε νοικοκυρά ή μαγείρισσα, από εκεί και πέρα, χρησιμοποιεί χυμό ή και τρίμματα πορτοκαλιού, ελαιόλαδο, κονιάκ, λικέρ, κανέλλα, γαρύφαλο ή όποιο άλλο υλικό τής είναι εύκαιρο.

Η Λωλή, αν και θεωρείται νηστίσιμη πίτα, μοιάζει περισσότερο με κέικ, εφ’ όσον δεν φτιάχνεται όπως οι τυπικές πίτες, με φύλλα ζύμης από πάνω και από κάτω.

Βάση της Λωλής είναι η κολοκύθα που κόβεται σε κυβάκια. Σε ένα μεγάλο μπώλ, τα κομμάτια της κολοκύθας αναμειγνύονται με το αλεύρι και τα υπόλοιπα υλικά. Το μείγμα στρώνεται σε ταψί και πασπαλίζεται με μπόλικο σουσάμι. Όταν βγει από τον φούρνο, κόβεται σε κομμάτια, όπως για παράδειγμα κόβουμε μια καρυδόπιτα. Το χρώμα της Λωλής, αλλά και η γεύση της, είναι πάντα μια έκπληξη.

Γιατί βέβαια, έχει να κάνει με την λωλάδα της κάθε μαγείρισσας!