Νεροβούβαλοι Κερκίνης

Ταξιδεύοντας στο γύρω της Λίμνης Κερκίνης, κυρίως Β και ΒΔ, υπάρχουν κοπάδια βουβαλιών – τα μεγαλύτερα στην Ελλάδα – που τα βλέπεις να διασχίζουν αργά τα χωράφια με κατεύθυνση τα ήρεμα νερά της λίμνης και να βουτούν στο νερό για να δροσιστούν το καλοκαίρι. Οι νεροβούβαλοι φαίνεται ότι βρίσκονται στην Ελλάδα εδώ και 2.500 χρόνια, όταν ο Ξέρξης μετέφερε τις προμήθειες του στρατού του διαβαίνοντας τον ποταμό Στρυμόνα. Έσωσαν τους ντόπιους στις δύσκολες περιόδους της φτώχειας και πέρασαν στην αφάνεια τη δεκαετία του 1960.

Μέχρι δεκαετία του ’50 υπήρχαν στην Ελλάδα περί τα 75.000 ζώα, όχι κυρίως για το κρέας τους και το γάλα τους αλλά γιατί αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη της γεωργίας, γιατί σε βουβάλια ζεύαν οι γεωργοί τ’ αλέτρια για να οργώσουν τα χωράφια. Η εισαγωγή των τρακτέρ και των παραγωγικών ολλανδικών αγελάδων περιόρισαν τον αριθμό τους το 1992 σε μόλις 600 ζώα. Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 οι εναπομείναντες πληθυσμοί εντάχθηκαν σ’ ένα πρόγραμμα διατήρησης ως σπάνια φυλή αγροτικών ζώων που κινδυνεύει με εξαφάνιση κι από τότε ο πληθυσμός τους άρχισε να ανακάμπτει.

Σήμερα, οι 2000 νεροβούβαλοι ξαναζωντάνεψαν την περιοχή της Λίμνης Κερκίνης, που αναπτύχθηκε ως μια περιοχή υψηλού περιηγητικού ενδιαφέροντος με πολλά αξιοθέατα, ξενώνες, ταβέρνες, εκτροφείς βουβαλιών και τυποποιητές βουβαλίσιου κρέατος και φυσικά σ’ έναν σπουδαίο γαστρονομικό προορισμό.

Τα βουβάλια, άγνωστα στο ευρύ κοινό, ξεχωρίζουν για τη νοστιμιά και τη θρεπτική αξία του κρέατος, που αποτελεί πλούσια πηγή σιδήρου, φωσφόρου και βιταμίνης Α. Από τους σπουδαιότερους τυποποιητές κρέατος είναι το Χασαπάκι, ο Μπόρας κι η Φάρμα Κερκίνης.