Σαν το αλάτι

To ταβερνάκι του Βασίλη Πλακιά και της συζύγου του Μαρίας Τάτση στην παραλία του Αγίου Φωκά, ένα χιλιόμετρο από το λιμάνι της Τήνου λειτούργησε πρώτη φορά το 2014. Με γερά όπλα την άπλετη θέα στο Αιγαίο, αφού από την θάλασσα το χωρίζει μόνο ο στενός επαρχιακός δρόμος, την εξαίρετη κουζίνα και τον μύθο του καταστήματος «Σαν το αλάτι» η ψαροταβέρνα έκλεψε πολύ σύντομα την καρδιά των καλοφαγάδων της Τήνου.

Το πρωτότυπο όνομά του, είναι δανεισμένο από το ομώνυμο παραμύθι με την βασιλοπούλα, τον βασιλιά και την αγάπη της γι’ αυτόν, που την παρομοίαζε με τ’ αλάτι. Η όλη παραδειγματική αυτή ιστορία, που ουσιαστικά αποδεικνύει την σπουδαιότητα της νοστιμιάς που προκύπτει απ’ το αλάτι στη ζωή μας, περιγράφεται με έναν εντυπωσιακό τρόπο στους τοίχους με φωτογραφίες αλλά και στο μενού της ταβέρνας σε μια πανέμορφη εικονογράφηση.

Εκεί ανάμεσα στους ψαρομεζέδες μαθαίνουμε ότι:

Μια φορά κι ένα καιρό, ζούσε ένας βασιλιάς με τις τρεις όμορφες κόρες του. Μια μέρα τις ρώτησε αν τον αγαπούν…

Σ’ αγαπώ σαν το χρυσάφι, αποκρίθηκε η μεγάλη…

Εγώ σ’ αγαπώ σαν το ασήμι, πατέρα μου, είπε η δεύτερη…

Σ’ αγαπώ σαν το αλάτι, είπε η μικρή.

Σαν το αλάτι; φώναξε θυμωμένος ο βασιλιάς.

Μα αυτή δεν είναι αγάπη κόρη μου, δεν θέλω να σε βλέπω πια!

Η βασιλοπούλα, για να του αποδείξει πόσο τον αγαπάει παρείγγειλε ένα μεγάλο γεύμα και είπε μάλιστα ότι θα του έφτιαχνε η ίδια τα καλύτερα φαγητά. Στολίστηκαν όλοι το βράδυ και πέρασαν στην τραπεζαρία του παλατιού.

Άστραφτε όλο το τραπέζι από τα ολόχρυσα πιάτα και τα ασημένια μαχαιροπήρουνα Σαν άρχισε όμως να τρώει ο βασιλιάς έσπρωξε το ολόχρυσο πιάτο μακριά. Τίποτα δεν του άρεσε. Όλα ήταν άνοστα και καθόταν νηστικός και στεναχωρημένος.

Τότε έσκυψε η βασιλοπούλα και του είπε:

Μήπως θέλεις να δοκιμάσεις από το δικό μου πιάτο, βασιλιά μου;

Ο βασιλιάς δοκίμασε και αναφώνησε: Αυτό είναι φαΐ! Γιατί είναι τόσο νόστιμο; ρώτησε τη μικρή του κόρη

Και εκείνη του απάντησε πονηρά:

Αλάτι, πατέρα, Αλάτι!!

Πιστοί στον μύθο του καταστήματος, οι μεζέδες που κυριαρχούν προέρχονται από τη θάλασσα ή έχουν έντονη παρουσία του αλατιού.

Αφράτη ταραμοσαλάτα ή ρεγγοσαλάτα, γαύρος μαρινάτος, παστές σαρδέλες, γαρίδες ψητές με λαδολέμονο κάπαρης, ελαφροκαπνισμένη μελιτζανοσαλάτα, με σκορδάκι και μπόλικο μαϊντανό, τουρσί επάνω σε ψημένο χωριάτικο ψωμάκι.

Ντόπιο πικάντικο τυράκι – καρίκι – συνοδεία με σύκο και λεμόνι, αλλά και το ημιάγριο ντόπιο αγκιναράκι στο λαδόξυδο.

Και τέλος από θαλασσινά μεταξύ άλλων καλαμάρι τηγανητό με δροσερό γιαούρτι, μπακαλιάρος φρικασέ και αχνιστά κυδώνια με σέλινο.