Ζεύκι

Είχα καιρό να νιώσω αυτήν την άγρια χαρά που νιώθει κανείς όταν ανακαλύπτει στέκια και ανθρώπους που εκφράζουν μιά άλλη φιλοσοφία ζωής. Παρόμοια είχα νιώσει όταν είχα ανακαλύψει τον Ντουνιά, ψηλά στα Λευκά όρη, αλλά και στον Άκανθο στους Καλαρρύτες.

Το κτήμα, οινοποιείο και ταβέρνα Ζεύκι βρίσκεται δίπλα στον Άραχθο ποταμό, στο Βαθύκαμπο Άρτας περίπου τρία τέταρτα δρόμος από την Άρτα προς τα Τζουμέρκα.

Η απόφαση να πάρουμε τα βουνά για να απαντήσουμε κάτι ξεχωριστό, όπως μας υπόσχονταν κάποιοι εκλεκτοί Αρτινοί, δεν μας απογοήτευσε. Ανεβήκαμε ψηλά στη Ροδαυγή στα 700 μέτρα υψόμετρο και κατόπιν ξανακατεβήκαμε στα 300 μέτρα στην κοίτη Αράχθου, περάσαμε τη γέφυρα του ποταμιού, στη μισή κοίτη έρρεαν τα γάργαρα νερά του και η άλλη μισή ήταν γεμάτη χοντρές κάτασπρες κροκάλες, που στις μεγάλες κατεβασιές κατρακυλούν και παρασύρονται με θόρυβο από τα ψηλά. Λίγο πιο κάτω βρίσκεται η φάρμα του κυρ-Κώστα. Την προαναγγέλει μιά γης καλλιεργημένη με αμπέλια και αμέσως μετά εμφανίζονται 2-3 μικρά πέτρινα κτιριάκια με στέγη από Ηπειρώτικη σχιστόπλακα.

Εξαίρετος Ηπειρώτης, ο Κώστας Βασιλείου. Καθηγητής μαθηματικός στην δευτεροβάθμιο εκπαίδευση με καταγωγή από τα μέρη αυτά. Περίμενε υπομονετικά να πάρει τη σύνταξή του και προετοιμαζόταν για την μεγάλη αλλαγή. Στα οικογενεικά κτήματα έφτιαξε το οινοποιείο και την ταβέρνα “Ζεύκι” και σε λίγο διάστημα τα έκανε έναν περιζήτητο και πανέμορφο προορισμό!

Στο μικρό οινοποιείο βρίσκονται τα κρασιά του κυρ-Κώστα, λευκά, ροζέ και κόκκινα από ποικιλίες που ταιριάζουν με τον τόπο όπως τα μοσχάτα Αλεξανδρείας, Αμβούργου, αλλά και τα Cabernet και τα Merlot. Με τα στρόφυλλα φτιάχνει τσίπουρα, ενώ δέν παρέλειψε να φτιάξει και την δικιά του μπύρα.

Τα κρέατα είναι όλα δικά του καθώς συντηρεί ένα κοπάδι με 150 πρόβατα, ενώ στον κήπο βλέπεις τις κότες και τα κοκκόρια.

Τα τυράκια είναι δικά του -ένα μοναδικό τσαλαφούτι-, ενώ τα γιαούρτια του σε πήλινα κεσεδάκια είναι ανεπανάληπτα.

Έχει δικά του μελίσσια, ενώ τον τραχανά, τα τουρσιά από ζαρζαβατικά του κήπου του, το λάδι από τρούφα πουλά, συσκευασμένα στους πελάτες του.

Από τα φαγητά του ξεχωρίζουν ο πατσάς, οι ηπειρώτικες πίτες, τα ψητά ή τα μαγειρευτά κρέατα, τα λουκάνικα της σκάρας, αλλά και τα κυνήγια.

Τα τελευταία τρία χρόνια τον Οκτώβρη οργανώνει τη γιορτή του κρασιού όπου την τιμούν πάνω από 300 άτομα.

Ένας τόπος στο μέσο του πουθενά, έγινε το κτήμα Ζεύκι – που έγινε και βιβλίο – και μετατράπηκε σ’ έναν παραγωγικό παράδεισο.

Πήραμε γεύσεις, εικόνες και μαθήματα ζωής. Τις ευχαριστίες μας κυρ-Κώστα.