Τόπος – Ιστορία Πρέβεζας

Η Πρέβεζα βρίσκεται στη νοτιοδυτική άκρη της Ηπείρου. Συνορεύει προς βορρά με τους νομούς Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων, ανατολικά με το νομό Άρτας και βρέχεται από τον Αμβρακικό κόλπο και δυτικά βρέχεται από το Ιόνιο Πέλαγος. Η θέση του νομού, η μορφολογία και το κλίμα του ήταν από τα βασικά πλεονεκτήματα που τον έφεραν στην επιφάνεια. Βασικές ασχολίες των κατοίκων είναι η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία. Πρώιμα φρούτα και λαχανικά, εσπεριδοειδή, λάδι, ελιές και δημητριακά είναι τα κύρια προϊόντα του νομού.

Στην περιοχή του Νομού Πρέβεζας υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα που αποδεικνύουν την κατοίκηση του χώρου από τα παλαιολιθικά χρόνια. Στους αρχαίους χρόνους η περιοχή της σημερινής πόλης Πρέβεζας δεν εκατοικείτο. Η γεωγραφία της μάλλον ήταν αρκετά διαφορετική από ό,τι σήμερα, λόγω των πολλών προσχώσεων που επήλθαν. Υπάρχουν, όμως, δεδομένα ότι αποτελούσε λιμάνι του Βασιλιά Πύρρου Α΄, κατά τα Ελληνιστικά χρόνια.

Η Ήπειρος κατελήφθη από τους Ρωμαίους το 168 πΧ. Στις 2 Σεπτεμβρίου του έτους 31 π.Χ., έγινε στην περιοχή της Πρέβεζας η διάσημη Ναυμαχία του Ακτίου μεταξύ του ναυτικού των συνασπισμένων Μάρκου Αντώνιου και Κλεοπάτρας εναντίον του Οκταβιανού. Ο μοναδικός πίνακας ζωγραφικής παγκοσμίως που αναπαριστά τη Ναυμαχία του Ακτίου είναι η ελαιογραφία του Lonenzo Castro που φυλάσσεται στο προσωπικό γραφείο του Διευθυντή του Ναυτικού Μουσείου του Greenwich 30 km από το Λονδίνο.

Η σημερινή Πρέβεζα ιδρύθηκε μετά την οριστική παρακμή της Νικόπολης, σιωπηλά ως ψαροχώρι, πιθανόν τον 11ο αιώνα από Έλληνες και Βενετούς ψαράδες από το νησί Burano όταν παραχωρήθηκε από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα στους Βενετούς ως «εμπορείο».

Ακολουθεί μια περίοδος τρεισήμισι αιώνων κατά τη διάρκεια της οποίας η Πρέβεζα γνώρισε την εναλλασσόμενη κυριαρχία της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Μετά τη Συνθήκη του Πασάροβιτς μεταξύ Αψβούργων, Βενετών και Οθωμανών, της 21ης Ιουλίου 1718 μ.Χ., η Πρέβεζα και η Βόνιτσα παραχωρούνται, μεταξύ άλλων, de jure στους Ενετούς, οι οποίοι είχαν ήδη καταλάβει de facto τις δύο πόλεις από τον Οκτώβριο 1717 μ.Χ.

Η Πρέβεζα και οι υπόλοιπες Βενετικές κτήσεις θα περιέλθουν αυτοδικαίως στους Γάλλους, το 1797, μετά την κατάλυση της Δημοκρατίας της Βενετίας από τον Ναπολέοντα και κατά τα οριζόμενα στη Συνθήκη του Campo Formio. Η βραχύβια Γαλλική κατοχή της Πρέβεζας θα σφραγιστεί το επόμενο έτος, 1798, με την άνιση και αιματηρή Μάχη της Νικοπόλεως και τον ακολουθούμενο Χαλασμό της Πρέβεζας από τον Αλή Πασά Τεπελενλή.

Τον Μάρτιο του 1800 και μετά από διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρώσσων και Οθωμανών, η Πρέβεζα, η Βόνιτσα, η Πάργα και το Βουθρωτό σχημάτισαν τη “Συμπολιτεία του Ακρωτηρίου” με αρκετά προνόμια και σχετική αυτονομία.

Στις 21 Οκτωβρίου 1912, μια ημέρα μετά τη μάχη της Νικόπολης, η Πρέβεζα παραδόθηκε de jure στον ελληνικό στρατό μετά από μεσολάβηση των προξένων ης Αγγλίας, της Ρωσίας και της Αυστρίας,

(πηγή: Βικιπαίδεια)

 

Η επεξεργασία της ενότητας δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Μόλις αξιοποιήσουμε το υλικό που διαθέτουμε θα την αναρτήσουμε. Σας ευχαριστούμε για την κατανόηση.