Διακοπές στην Ύδρα

Η ‘Yδρα ένα νησί με πλούσια ναυτική παράδοση και κοσμοπολίτικο χαρακτήρα, είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας. Και το αξίζει, γιατί η πόλη της Ύδρας είναι ο πιο καλοδιατηρημένος ζωντανός οικισμός της χώρας, υπόδειγμα αρχιτεκτονικής και αισθητικής. Ακολουθούν οι πρώτες μας εντυπώσεις από τις σύντομες διακοπές στην Ύδρα. Κτισμένος αμφιθεατρικά γύρω από το κλειστό φυσικό λιμάνι της και ακολουθώντας το φυσικό ανάγλυφο, αποτελείται από τα επιβλητικά αρχοντόσπιτα των οικογενειών της Επανάστασης του 1821, τις παραδοσιακές κατοικίες, τις ανθοστόλιστες αυλές με τις βουκαμβίλιες και τις γλυσίνες, τους ψηλούς μαντρότοιχους, τα γραφικά στενά και τα δεκάδες εκκλησάκια, που δημιουργούν ένα μοναδικό οικιστικό σύμπλεγμα, να θυμίζει το ένδοξο παρελθόν της πρωτεύουσας του νησιού.

Πολλά είναι τα χαρακτηριστικά του νησιού που το κάνουν μοναδικό . Πρώτα-πρώτα και ξεχωριστά, τα αρχοντικά των ιστορικών οικογενειών Λάζαρου Κουντουριώτη ( σήμερα Μουσείο), Παύλου Κουντουριώτη, Μιαούλη, Μπουντούρη, Βούλγαρη, Τσαμαδού (σήμερα Σχολή Εμποροπλοιάρχων), Κριεζή, Τομπάζη (σήμερα Σχολή Καλών Τεχνών), Σαχίνη κ.λ.π. τριώροφα και τετραώροφα επιβλητικά οικοδομήματα κτίστηκαν στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα -εποχή οικονομικής ευμάρειας για το νησί χάρη στο εμπόριο και στη ναυτιλία, όταν με τα σιταράδικα ιστοφόρα τους οι καπεταναίοι διέσχιζαν όλη τη Μεσόγειο και απεκόμιζαν τεράστια κέρδη, και που στην συνέχεια προσφέραν το στόλο τους στην Επανάσταση- στέκουν σήμερα με τη στιβαρή τους ομορφιά και αντανακλούν την ιστορική τους σπουδαιότητα.

Η Ύδρα είναι ένας χώρος μαγικός. Το φως του νησιού είναι ξεχωριστό καθώς αντανακλάται στους άγριους βράχους και δημιουργεί φωτοχυσίες που αιχμαλώτισαν μια σειρά από ζωγράφους και καλλιτέχνες οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο νησί. Η απουσία τροχοφόρων στο νησί δημιουργεί ένα περιβάλλον ηρεμίας και γαλήνης, καθώς στα πανέμορφα καλντερίμια πρωταγωνιστούν οι πεζοί, τα φορτιάρικα ζώα (μουλάρια, άλογα, γαϊδουράκια) και οι θρυλικές γάτες της Ύδρας. Τα υπερμεγέθη κανόνια παρατεταγμένα κατά μήκος της ακτής θυμίζουν στους επισκέπτες την θυσία των Υδραίων την εποχή της Επανάστασης του ’21, ενώ μέσα στο λιμάνι, ντόπια ψαροκάικα, ιστιοπλοϊκά, σκάφη αναψυχής, θαλάσσια ταξί και θαλαμηγοί συνωστίζονται για να βρουν τον ζωτικό τους χώρο.

Για την ιστορία να πούμε οτι η Ύδρα μετά τον πόλεμο πέρασε μιά μεγάλη κρίση που οφειλόταν εν μέρη και στην παρακμή της σπογγαλειίας. Τότε, χάρη στη Σχολή Καλών Τεχνών που εγκαθίσταται στο αρχοντικό Τομπάζη και στον πρώτο της διευθυντή ζωγράφο Περικλή Βυζάντιο, αλλά και στον διάδοχό του Παύλο Παντελάκη εξασφαλίζουν τη σωστή αρχιτεκτονική αποκατάσταση των κτιρίων, αφού με σοβαρότητα και σχολαστικότητα ελέγχουν τις κατασκευές υπερασπίζοντας με πάθος τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς του νησιού.

Οι κινηματογραφικές ταινίες “Το κορίτσι με τα μαύρα” (1956) του Μιχάλη Κακογιάννη με την Ελλη Λαμπέτη, “Το παιδί με το δελφίνι” με τη Σοφία Λόρεν (1957), και η “ Φαίδρα” (1962) με τη Μελίνα Μερκούρη και τον Αντονυ Πέρκινς συντελούν ώστε το νησί να αποκτήσει μια διεθνή φήμη. Οι ξένοι την ανακαλύπτουν μαγεμένοι και οι λιγοστοί Έλληνες που έρχονται εδώ ξέρουν να την εκτιμήσουν. Ζωγράφοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικοί, τύποι μποέμ και ανεπιτήδευτοι αγαπούν το νησί και το κάνουν στέκι τους.

Στην Ύδρα μπορεί κανείς να κάνει πεζοπορίες προς το Μανδράκι, προς το Καμίνι και το Βλυχό αλλά και προς την ενδοχώρα. Στην πόλη μέσα αξίζει να δει κανείς τα μουσεία, τις γκαλερί, να επισκεφτεί τα καταστήματα δώρων, να διανυκτερεύσει σε όμορφους παραδοσιακούς ξενώνες και να γευματίσει σε συμπαθητικά ταβερνάκια και σε ξεχωριστά εστιατόρια.

Αμυγδαλωτά Τσαγκάρη

H Ύδρα ένας βράχος μεσ’ την θάλασσα δεν παράγει σχεδόν τίποτα από διατροφικής πλευράς… Ας είναι καλά η Πελοπόννησος με τα κηπευτικά, το Μυρτώο πέλαγος με τα ψάρια, το στενό της Ύδρας με τα καλαμάρια, ο χασάπης Γούναρης με το κοπάδι του με τα αρνάκια του και βέβαια η οικογένεια Τσαγκάρη με τα περίφημα αμυγδαλωτά της Ύδρας.

To ξενοδοχείο Bratsera – “μπρατσέρα” είναι το σκάφος των σφουγγαράδων – είναι de loin ο ωραιότερος τόπος παραμονής μέσα στον οικισμό της Ύδρας.

Ξενοδοχείο Bratsera

Το παλιό εργοστάσιο σφουγγαριών που ιδρύθηκε το 1860 και που μέχρι το 1986 προμήθευε στα ρώσικα υποβρύχια φυσικά σφουγγάρια – για την ευρεία κατανάλωση τα φυσικά σφουγγάρια από την δεκαετία του 1960 είχαν αντικατασταθεί από τα τεχνητά – μετατράπηκε από τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Παπαχαραλάμπους σ’ ένα πανέμορφο ξενοδοχείο και δικαίως κατέκτησε το Βραβείο EUROPA NOSTRA το 1996 για την ανάπλαση του χώρου. Κήποι, κοινόχρηστοι χώροι, εστιατόριο και υπνοδωμάτια, έχουν διαμορφωθεί με αισθητικές λεπτομέριες που σε συναρπάζουν αλλά και η ιστορικότητα του χώρου σε κάνουν να νιώθεις προνομιούχος να το απολαμβάνεις.

Four Seasons Hydra

Εκτός του οικισμού, το Four Seasons στις Πλάκες, μια γραφική παραλία με βοτσαλάκια και πεντακάθαρα νερά, 200 μέτρα από το Βλυχό, ένα παλιό αρχοντικό μετατράπηκε σ’ ένα καλόγουστο ξενοδοχείο με υψηλού επιπέδου εξοπλισμό, εξαιρετική κουζίνα αλλά και έναν χώρο όπου συναντάς μια εξαιρετικά γλυκιά και φιλική ατμόσφαιρα. Προσωπική παραλία, προσωπικό τραπεζάκι στην ακρογιαλιά δυό βήματα από το δωμάτιό σου μπορεί να σε κάνει να αράξεις εκεί – παρ’ όλη τη συχνή επικοινωνία με θαλασσινά ταξί προς την Υδρα – για να μην κάνεις τίποτα άλλο στο νησί!

Αφήνοντας πίσω μας τους χώρους διαμονής και τα ξενοδοχεία του νησιού, ας προχωρήσουμε στα αξιοθέατα του.

To αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, ένα κτίσμα του 18ου αιώνα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα αρχοντικά των ιστορικών οικογενειών της Ύδρας από το φωτεινό χρώμα της ώχρας που το χαρακτηρίζει, αλλά και από το γεγονός ότι είναι το μοναδικό που είναι επισκέψιμο καθώς από το 1999 μετατράπηκε σε μουσείο – την μελέτη αποκατάστασης του κτιρίου έκανε ο αρχιτέκτονας Αλέκος Καλλιγάς – και στεγάζει ιστορικά κειμήλια της οικογένειας Κουντουριώτη και της οικογένειας Μπουντούρη, ζωγραφικά έργα των Περικλή και Κωνσταντίνου Βυζάντιου αλλά και μια συλλογή με σπάνιες παραδοσιακές φορεσιές του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.

Λίγα μέτρα πιο πάνω βρίσκεται το σπίτι του ζωγράφου, ακαδημαϊκού και δάσκαλου της Σχολής Καλών Τεχνών Παναγιώτη Τέτση (Ύδρα, 1925 – Αθήνα, 2016) που το 2007 το δώρισε στην Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, με σκοπό να δημιουργηθεί μετά τον θάνατό του ένα μουσείο που θα στεγάσει το ατελιέ και τα έργα του. Το συγκεκριμένο σπίτι είναι μια τυπική υδραίικη κατοικία του 19ου αι.- αρχών του 20ού, και χρησίμευε και για τις επαγγελματικές δραστηριότητες της οικογένειας στεγάζοντας στο ισόγειο ένα κηροπλαστείο και ένα μπακάλικο – ταβερνείο. Η οικία Τέτση είναι επισκέψιμη σε όποιον το ζητήσει (σε συνεργασία με το προσωπικό της Ιστορικής Οικίας Λαζάρου Κουντουριώτη) και είναι ιδιαίτερα συγκινητικό να βλέπει ο επισκέπτης το ατελιέ του με τις μπογιές και τα πινέλα του, έτοιμα να τα χρησιμοποιήσει ο καλλιτέχνης.

Οικία Παναγιώτη Τέτση

Ακριβώς πίσω από το αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη και δίπλα στην κατοικιά του Παναγιώτη Τέτση βρίσκεται ο ιστορικός ναός της Υπαπαντής, όπου είναι θαμμένοι οι Κουντουριώτηδες και που ήταν η ενορία του Τέτση στο νησί, δημιουργώντας έτσι ένα μικρό πολιτιστικό πυρήνα σε μια σχετικά απομακρυσμένη γειτονιά της πόλης, με ιδιαίτερα αξιόλογα κτίρια που φωτίζουν ποικίλες και διαφορετικές πτυχές της ιστορίας της Ύδρας. Και φυσικά τα κλασικά χρώματα του νησιού -όταν δεν υπάρχει η ασοβάντιστη πέτρινη τοιχοποιία- η ώχρα και το χοντροκόκκινο.

Τα ίδια χρώματα, την ώχρα και το χοντροκόκκινο θα τα ανταμώσεις και στο παλιό αρχοντικό πάνω στο λιμανάκι του Καμινιού. Τα ίδια χρώματα θα χρησιμοποιήσουν – σε λαδομπογιά – και οι ψαράδες σε πιο τολμηρούς συνδυασμούς για να βγάλουν την καλλιτεχνία τους βάφοντας τις βάρκες τους.

Ένα αξιοθέατο της πόλης της Ύδρας είναι το φαρμακείο του Ευάγγελου Ραφαλιά που κλείνει 130 χρόνια ζωής. Το συγκεκριμένο φαρμακείο αποτελεί μνημείο πολιτιστικής και αρχιτεκτονικής παράδοσης, αφού δεν έχουν γίνει επεμβάσεις στο κτίριο – η εξωτερική νεοκλασική όψη του είναι αψεγάδιαστη – , η επίπλωση παραμένει η αρχική και δικαιολογημένα θεωρείται το ομορφότερο της Ελλάδας και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα της Ευρώπης.

Φαρμακείο Ραφαλιά

Ένα ακόμα μνημείο στο λιμάνι της Ύδρας – κινητό αυτή τη φορά – είναι το καΐκι Άγιος Νικόλαος της οικογένειας Κουκουδάκη. Πάνω από έναν αιώνα ζωής έχει το σπάνιο τσερνίκι αυτό, μοναδικό δείγμα ναυτικής παράδοσης του Αιγαίου, που ακούραστα καθημερινά ταξιδεύει απέναντι στους εύφορους κάμπους της Αργολίδας για να ανεφοδιάσει με ζαρζαβατικά και άλλα τρόφιμα την αγορά της Ύδρας.

Τα αξιοθέατα της Ύδρας δεν έχουν τελειωμό, πλην όμως το κυριότερο είναι το Ιστορικό Αρχείο Μουσείο Ύδρας. Στο νέο κτίριο που εγκαινιάστηκε επίσημα τον Ιούλιο του 1996 και από τότε λειτουργεί σε καθημερινή βάση, εκτίθενται σπουδαία έργα ζωγραφικής του 19ου αιώνα και πλήθος αντικειμένων – κειμηλίων από τον Αγώνα του 1821, υδραίικες φορεσιές της εποχής, χάρτες, όργανα ναυσιπλοΐας, κανόνια, ξυλόγλυπτα ακρόπρωρα πλοίων, κατασκευαστικά ομοιώματα και λιθογραφίες πλοίων του Αγώνα, ενώ η βιβλιοθήκη του περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά δείγματα ιστορικών εγγράφων του 18ου-19ου αιώνα.

Ο Καθεδρικός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η Μητρόπολη της Ύδρας, βρίσκεται στο κέντρο του λιμανιού και είναι τρίκλιτη θολωτή Βασιλική μετά τρούλου και τα κλίτη του χωρίζονται με κιονοστοιχίες. Το τέμπλο είναι κατασκευασμένο όλο από ατόφιο λευκό μάρμαρο με πλούσια και έντονη ανάγλυφη διακόσμηση (γλυπτά, σταυροί, ιωνικοί κιονίσκοι κ.α.). Στο τέμπλο βρίσκονται και οι αξιόλογες εικόνες του Ναού με πλούσια διακόσμημένα επικαλύμματα που υπήρξαν δώρα εις τον Ναό από πλούσιους Υδραίους.

Η γενικότερη διακόσμηση του Ναού είναι καταπληκτική: Η εικόνα της Φανερωμένης βρίσκεται στο παλαιό προσκυνητάρι του Τέμπλου, ενώ οι πολυέλαιοι και τα κανδήλια προσθέτουν αίγλη στη θέα του Ναού.Υπάρχουν τέσσερις πολυέλαιοι, ο κεντρικός έργο του Κουσουρέλη είναι ασημένιος και απεριγράπτου τέχνης. Ο πιο πολύτιμος και θρυλικός είναι ο εξάφωτος που βρίσκεται κοντά στην ωραία πύλη και έφτασε στην Ύδρα από την Γαλλία ή την Ισπανία. Πρέπει να τονιστεί ότι όλοι οι πολυέλαιοι του Ναού και τα κανδύλια δεν λειτουργούν με ρεύμα αλλά με κεριά ή λάδι.

Επιστρέφοντας στα γαστρονομικά ενδιαφέροντα ξεκινάμε από την πιο παλιά ταβέρνα του νησιού την “Ξερή Ελιά”, που βαστάει από τον προπροηγούμενο αιώνα. Σε μια πλατεία όπου συναντιώνται τέσσερεις δρόμοι και κάτω από την πιο παχειά σκιά της Ύδρας που την σχηματίζουν μια τεράστια γλυσίνα, ένα πεύκο και δυό μουριές, η παραδοσιακή ταβέρνα του Ντούσκου φημίζεται για το φαγητό της αλλά και για τα υδραίικα γλέντια της.

Ταβέρνα Ξερή Ελιά – Ντούσκος

Η ταβέρνα του Καλαμαρά, στον δρόμο για τα Καλά Πηγάδια είναι μια παλιά οικογενειακή ταβερνούλα που φημίζεται για τα μαγειρευτά της και για την φιλική ατμόσφαιρά της.

Ταβέρνα Lulus (Αφοί Καλαμαρά)

Το βαρύ πυροβολικό της γαστρονομίας στην Ύδρα βρίσκεται στο εστιατόριο Sunset, στα Κανόνια, λίγα μέτρα κάτω από το αρχοντικό του Παύλου Κουντουριώτη, που δεσπόζει στα δυτικά του λιμανιού της Ύδρας. O συνδυασμός της μοναδικής θέας – που βραβεύεται κάθε χρόνο ως ένα από τα εστιατόρια με την καλύτερη θέα στον κόσμο – της κουζίνας με ψαγμένες συνταγές, φρέσκα ψάρια, και άψογο σέρβις κάνουν το Sunset από τις καλύτερες επιλογές του νησιού.

Εστιατόριο Sunset

Το Caprice Restaurant-Bar, το εστιατόριο του Βασίλη Κόκκου, αποτελεί από το 1994 σημείο αναφοράς της καλής κουζίνας του νησιού. Συναγωνιζόμενο επάξια τις τρατορίες της ιταλικής χερσονήσου, βρίσκεται κρυμμένο περίπου 150μ. πίσω από το λιμάνι της Ύδρας και συνδυάζει ιταλικές συνταγές, τις λεπτές και φίνες πίτσες, τα “ελαφριά πειραγμένα” ελληνικά πιάτα και βέβαια το ιδιαίτερο υδραίικο αμυγδαλωτό με παγωτό.

Caprice Restaurant-Bar

“Η Ωραία Ύδρα”, είναι από 2016, ένα νέο gourmet εστιατόριο στο κέντρο της προκυμαίας (στη θέση της παλιάς Ψαροπούλας, όπου από 1911 η οικογένεια Τηλιακού διατηρούσε ταβέρνα και από το 1993 εστιατόριο). Δημιουργός του η Αντιγόνη Βαμβακά, Πειραιώτισσα επιχειρηματίας και επί τριανταπέντε χρόνια φίλη της Ύδρας που φιλοδοξεί να φτιάξει τη δική της γαστρονομική ιστορία.

Η Ωραία Ύδρα

Το εστιατόριο “Όμιλος” στεγάζεται σ’ έναν ιστορικό χώρο, στην παλιά Λαγουδέρα του Μπάμπη Μωρέ και αργότερα του Θόδωρου Ρουμπάνη, εκεί που τις δεκαετίες 60-7ο ήταν θαμώνες οι Beatles, οι Rolling Stones,η Jackie Kennedy, η Μαρία Κάλλας και ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ένα σημείο αναφοράς για γενιές και γενιές. Σήμερα, ο Κώστας Αχείλας και η Λίζα Μπαρτσιώκα έχουν δημιουργήσει ένα πολλά υποσχόμενο εστιατόριο-μπαρ μοναδικής αισθητικής.

Ναυτικός Όμιλος Ύδρας – Εστιατόριο Omilos

Είναι προφανές ότι το τριήμερο στην Ύδρα ήταν άκρως διερευνητικό και ότι το αναλυτικό υλικό για όλα τα αξιοθέατα με πλήθος φωτογραφιών θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες.