Όταν πρωτοήρθα το 1975 στην Πάρο – πάει κοντά μισός αιώνας -, στο παλιό λιμανάκι της Νάουσας τα κτίσματα που το περιστοίχιζαν δεν ήταν τα μπαρ και ταβέρνες όπως στις μέρες μας, αλλά αποθήκες όπου οι ψαράδες βάζαν τα σύνεργά τους, κι o καπετάν Λινάρδος, η φυσιογνωμία του λιμανιού έλιωνε με τις γυμνές πατούσες του τους αχινούς, “για να μην τους πατήσει κανένας τουρίστας”.

Τα χρόνια της αθωότητας περάσαν ανεπιστρεπτί, η Νάουσα έφτασε στα όρια του over-tourism, και την παλιά ατμόσφαιρα την κρατούν πια ελάχιστα μέρη. Ένα απ’ αυτά είναι 17 χιλιόμετρα ΝΑ , το Πίσω Λιβάδι. Εκεί πίνει κανείς τον καφέ του αγναντεύοντας την Νάξο και τα ψαροκάικα που πάνε για ψάρεμα.

Αλλά κι εδώ, πάνω από τον Λογαρά, ένας τεράστιος μπετονένιος σκελέτος επί 10 χρόνια σκίαζε το γλυκό τοπίο και βάραινε την ατμόσφαιρα. Φέτος το καλοκαίρι, μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη, καθώς ένα νέο καλόγουστο κτήριο είχε καταλάβει τη θέση του παρατημένου σκελετού και ομόρφηνε τον τόπο.

Μάθαμε αμέσως τα νέα. Επρόκειτο για ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, μια επένδυση πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ, που είχε πρόθεση ν’ αλλάξει το ξενοδοχειακό σκηνικό της Πάρου. Το Summer Senses Luxury Resort άνοιξε τον Μάιο και το δύσκολο έργο του σχεδιασμού ανέλαβε το  αρχιτεκτονικό γραφείο 3SK Στυλιανίδης. Αρχιτέκτονες με εμπειρία σχεδιασμού πάνω από 200 ξενοδοχειακών μονάδων μετέτρεψαν το ασχημόπαπο σ’ έναν πανέμορφο κύκνο.

Tα 100 δωμάτια και σουίτες απλώνονται σε 27.000 τ.μ συνολικής έκτασης και, πέρα από τα πολυτελή καταλύματα, υπάρχουν δύο εστιατόρια, δύο bar, εγκαταστάσεις spa, γυμναστήριο, τρεις πισίνες έκτασης 1.000 και πλέον τετραγωνικών μέτρων, αλλά και ιδιωτικές πισίνες σε κάποιες σουίτες.

Τη σημαντικότερη ιδιωτική τουριστική επένδυση που πραγματοποιήθηκε στο νησί της Πάρου τα τελευταία χρόνια πραγματοποίησε η εταιρεία Ενεργειακός Κόμβος Αναπτυξιακή Ξενοδοχειακή ΑΕ, ιδιοκτησίας Αθανασίου Σίψα προέδρου της κατασκευαστικής εταιρείας ΕΚΤΕΡ ΑΕ και το management της ανατέθηκε στην HIP Hospitality, εταιρεία με πολλές επιτυχημένες συνεργασίες στον ξενοδοχειακό κλάδο.

Τις πρώτες εντυπώσεις, εκτός των επιτυχημένων αρχιτεκτονικών επεμβάσεων του Βαγγέλη Στυλιανίδη που πέτυχε να λύσει τον γόρδιο δέσμο της πρότερης κατασκευής, κέρδισαν το προσωπικό, μια στρατιά από νεαρά παιδιά, αγόρια-κορίτσια, όλα τους Έλληνες – γιατί σε πολλά 5άστερα ξενοδοχεία βλέπεις στο service ανθρώπους που δεν γνωρίζουν γρι ελληνικά και φυσικά και την Ελλάδα και τον τόπο που εργάζονται -, ντυμένα ομοιόμορφα με τα χρώματα του λευκού και της άμμου, ενημερωμένα, εκπαιδευμένα και ευγενέστατα και πρόθυμα να σου λύσουν κάθε απορία και να σε περιηγήσουν σ’ όλους τους χώρους.

Γνωρίσαμε τον διευθυντή του ξενοδοχείου, που με μεγάλη μας έκπληξη ήταν γυναίκα, η κ. Κική Πασσαρέα. Με μεγάλη εμπειρία στην διεύθυνση ξενοδοχείων, κέρδισε το στοίχημα. Δεν ήταν άλλωστε πρώτη φορά που αναλάμβανε να διευθύνει από το μηδέν ένα ξενοδοχείο και να συντονίσει τους 80 εργαζόμενούς του. Καθισμένοι στην βορινή πλευρά του Ξενοδοχείου, εκεί όπου βρίσκεται η Γαλάζια Χύτρα (Galazia Hytra), αφού αυτός ήταν άλλωστε ο σκοπός της επίσκεψής μας, μιλήσαμε για πολλά.

Σούρουπο, με θέα την κορυφογραμμή που ξεκινάει από  τον λόφο της Μάρπισσας, ανεβαίνει στον Κέφαλο και τον Άγιο Αντώνη και καταλήγει στο λιμανάκι του Πίσω Λιβαδιού, και πιο πίσω τα φωτάκια της Νάξου -μια θέα δηλαδή πανέμορφη- με το  δροσερό αεράκι που φυσάει μονίμως στον λόφο, μεταφέροντας μυρωδιές από τις ρίγανες και το φασκόμηλο από τους γύρω λόφους, ήταν αρκετά για να νιώσουμε την απόλυτη γλύκα και ηρεμία και να κάνουμε μια επικοδομητική συζήτηση. Το ειλικρινές χαμόγελο της κ. Κικής Πασσαρέα, η βαθειά ευγένειά της, και το πανέμορφο περιβάλλον δεν μας εμπόδισαν να μιλήσουμε για τα επιτεύματα, αλλά και τις δυσκολίες της πρώτης χρονιάς.

“Παρότι είχαμε προτάσεις από ντόπιους επιχειρηματίες της εστίασης, αλλά και Αθηναίους, θεωρήσαμε ότι έπρεπε και εδώ να κάνουμε την κορυφαία επιλογή, γι’ αυτό επιλέξαμε την Γαλαζια Χύτρα (Galazia Hytra). To εγχείρημα με τη Hytra δεν αποσκοπούσε απλώς να δώσει έναν τόνο πολυτέλειας, αλλά να προτείνει τη δική της εκδοχή της Αιγαιοπελαγίτικης γαστρονομίας, με αυθεντικότητα.

Η Hytra συμπλήρωσε φέτος αισίως 15 χρόνια στην Αθήνα και η θέση της στον γαστρονομικό χάρτη της πρωτεύουσας είναι αναγνωρίσιμη. Βραβευμένο με αστέρι Michelin και μέλος του Ομίλου Τραστέλη που διαθέτει μερικά από τα σημαντικότερα εστιατόρια της χώρας (και την περίφημη  Σπονδή), η Γαλάζια Χύτρα (Galazia Hytra) έφυγε για πρώτη φορά εκτός Αττικής και ήρθε σε μας σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για το Resort μας, αλλά και για την Πάρο γενικότερα.

Ο σπουδαίος σεφ της Hytra Τάσος Μαντής έστησε ένα μενού που να στηρίζεται στο μητρώο ελληνικών γεύσεων αλλά και να δημιουργεί τις απαραίτητες απογειωτικές εκπλήξεις.”

Οι εντυπώσεις στο φαγητό κερδήθηκαν πριν ακόμα ξεκινήσει το φαγητό την στιγμή που ο σεφ σου παρουσιάζει τη σύνθεση των άρτων που θα συνοδέψουν τα εδέσματα: “χειροποίητο ψωμί, ψημένο με λιναρόσπορο, κολοκυθόσπορο, σπόρους κάναβης”

Το καλό εστιατόριο από το ψωμί του φαίνεται, έλεγε ο παππούς μου, και εδώ οι άρτοι ήσαν μαγευτικοί.

Στη Γαλάζια Χύτρα (Galazia Hytra) δοκιμάσαμε:

Mια πεντανόστιμη κακαβιά με πατάτες και κρεμμυδάκια αρωματισμένα με σαφράν και βασιλικό,

Σαν πρώτα δοκιμάσαμε δυό πιάτα ξεχωριστά, γαρίδες με χούμους από αβοκάντο, πιπεριές τσίλι, φρέσκο κόλιανδρο και πράσινες ελιές και χταπόδι με τις λεμονάτες πατάτες, την αγκινάρα τουρσί, το πορτοκάλι και το νεροκάρδαμο.

Ως πρώτα μια ανεπανάληπτη σφυρίδα φρικασέ με άγρια χόρτα, σελινόριζα, μυρώνια, άνηθο, και σάλτσα αβγολέμονο.

Για τους φίλους του κρέατος η πρόταση ήταν το αρνάκι «χεράκι» (που σερβίρεται για δύο άτομα) μαζί με μίνι πατάτες και λαχανικά που σιγοψήνεται στον φούρνο.

Το δείπνο ήταν εξαίρετο, το ίδιο και η συζήτηση και πήραμε ένα μάθημα το πώς η διεύθυνση μπορεί να γίνεται καλύτερα με τον γυναικείο τρόπο, με την ευγένεια, την πρόβλεψη και την εξαντλητική εκπαίδευση.

Γιατί τελικά fine dining δεν είναι μόνο η εικόνα και η γεύση των εδεσμάτων, το mise à table, η ευρυχωρία των συνδαιτημόνων στον χώρο, η θέα, το όμορφο περιβάλλον, η ηρεμία, η ευγένεια και η μεθοδικότητα του service, αλλά κυρίως  η αίσθηση ότι όλα έχουν σχεδιαστεί -και επιχειρούν να το κάνουν πράξη-, για να προσφέρουν στον πελάτη-επισκέπτη την μεγαλύτερη απόλαυση σ’ όλα τα επίπεδα.

Και όλα αυτά πιστεύω ότι η Γαλάζια Χύτρα (Galazia Hytra) του Summer Senses τα υλοποιεί με επιτυχία και με budget χαμηλότερο από τα γνωστά in εστιατόρια του νησιού.

Την Πάρο την γνωρίζω εδώ και μισόν αιώνα, όπου από τότε τίθεται κάθε χρόνο με ακόμα πιεστικότερο τρόπο το πρόβλημα της τουριστικής ανάπτυξης. Έχει χυθεί πολύ μελάνι από πολλούς επαΐοντες και μη, αναπτυξιολόγους και μη, αισιόδοξους και απαισιόδοξους, προβληματισμένους και προβληματικούς με συζητήσεις για την φέρουσα ικανότητα του νησιού, την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη.

Λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι από τις 60.000 περίπου κλίνες του νησιού, μόνο 6.000 είναι ξενοδοχειακές και απ’ αυτές ούτε 1000 δεν αναφέρονται σε πεντάστερα και τετράστερα ξενοδοχεία, μια επίσκεψη στο Summer Senses Luxury Resort, θα πείσει και τους πιο δύσπιστους, ότι η Πάρος στην τουριστική και την ξενοδοχειακή φαρέτρα της, μεταξύ άλλων (εναλλακτικός, αθλητικός, μαζικός, πολιτιστικός, γαστρονομικός τουρισμός, τουρισμός της αυθεντικότητας) θα πρέπει να έχει βέλη που να απευθύνονται σε έναν υψηλής ποιότητας Τουρισμό (αλλά για όλα αυτά θα μιλήσουμε μια άλλη φορά). Το αξίζει και το δικαιούται.

Η παρουσία και η επιτυχία του εστιατορίου Γαλάζια Χύτρα (Galazia Hytra), της μοναδικής Hytra εκτός Αθηνών τιμάει την Πάρο και είναι ένα στοίχημα που αξίζει να κερδιθεί. Το ίδιο και η πορεία του Summer Senseς και τους ευχόμαστε καλή επιτυχία.