Λούζα Κυκλάδων

Το πιο εκλεκτό αλλαντικό της Ελλάδας

Λούζα Κυκλάδων - Ουζομεζέδες - Greek Gastronomy Guide

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά αλλαντικά είναι η μοσχομυριστή λούζα Κυκλάδων με όλες τις νησιώτικες παραλλαγές της.

Στη Μύκονο, η λούζα αρτύζεται μόνο με μπαχάρι και θρούμπι και γι’ αυτό η γεύση της είναι πιο στιβαρή. Στην Τήνο χρησιμοποιούν, μαζί με το πιπέρι, άφθονους σπόρους μάραθου, ενώ στη Σύρο για τη συριανή λούζα φτιάχνουν ένα χαρμάνι από κρασί, πιπέρι, μπαχάρι, κανέλα και γαρύφαλλο.

Η παρασκευή της λούζας, παραδοσιακά, ερχόταν στο τέλος μιας ολόκληρης ιεροτελεστίας, που ήταν τα χοιροσφάγια, η αγαπημένη γιορτή των κατοίκων των Κυκλάδων. Κάθε φθινόπωρο έσφαζαν το χοίρο, που κάθε σπιτικό έτρεφε όλο το χρόνο. Τότε οι έμπειροι τεχνίτες παραλάμβαναν τα φιλέτα και τα ψαρονέφρια του χοίρου και τ’ αλάτιζαν με μείγμα θαλασσινού χοντρού και ψιλού αλατιού. Μετά το ξέπλυμα, τα στέγνωναν και τ’ αρωμάτιζαν με άφθονο θρούμπι και πιπέρι (η ανάλογα με το νησί προσθέταν μάραθο, κρασί, μπαχάρι, κανέλα ή γαρύφαλλο). Κατόπιν περνούσαν το κρέας στις «ματίες», ένα αρκετά φαρδύ κομμάτι χοιρινού εντέρου. Ραβόταν στην κάτω και στην πάνω μεριά και βαπτιζόταν για μια ακόμα φορά σε θαλασσινή άρμη. Αμέσως μετά αναλάμβανε ο αέρας των Κυκλάδων να τις στεγνώσει.

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στη Συριανή λούζα.
Υπεραγορά Κρεάτων Ρουσσουνέλος - Λούζα Σύρου - Greek Gastronomy Guide

Η Ελλάδα σε 100 ουζομεζέδες

Κάντε κλικ στα μπουκαλάκια από Ούζο Πλωμαρίου στο χάρτη και ανακαλύψτε μεζέδες για ούζο από όλη την Ελλάδα!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΥΖΟΜΕΖΕΔΕΣ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Τηγανητοί Ουζομεζέδες

Θαλασσινοί Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Οστρακοειδών

Τυριά Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Αλλαντικών

Εκλεκτοί Ουζομεζέδες

Σπάνιοι Ουζομεζέδες

Πίτες

Διάφοροι Ουζομεζέδες

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στο ούζο, το εθνικό μας ποτό.

Ούζο, το ποτό που εκφράζει όσο κανένα άλλο την νοοτροπία, την ιδιοσυγκρασία και τη φιλοσοφία της καθημερινότητας του Έλληνα, αποτελώντας ένα συστατικό στοιχείο της πολιτισμικής του ταυτότητας.

Το εθνικό ποτό της Ελλάδας πορεύτηκε και στερεώθηκε καλά στην κουλτούρα μας, μάς συντρόφευσε στις μοναξιές μας, έτερψε τις συντροφιές μας και απογείωσε τις παρέες μας, ισορροπώντας περιπαικτικά ανάμεσα στο εθνικό και το διεθνές, το λαϊκό και το κοσμοπολίτικο, το τοπικό και οικουμενικό.

Το «ποτήρι» με το ουζάκι ταυτίστηκε με το ελληνικό καλοκαίρι, τη θάλασσα, τον ήλιο, τη χαλάρωση, την παρέα, την καλή διάθεση και την ευθυμία και φυσικά παραδίδει μαθήματα ελληνικής διπλωματίας ταξιδεύοντας τον κόσμο με το λευκό του χρώμα πάνω στο γαλάζιο του Αιγαίου.

Το ούζο, συνοδεύεται από μεζέδες, άλλοτε με γεύσεις απλές, άλλοτε δροσερές και τις περισσότερες φορές με γεύσεις έντονες, αλμυρές και πικάντικες.

Το ούζο:

  • Βολεύεται με ταπεινούς μεζέδες, όπως το στραγαλάκι και το αράπικο φιστίκι, τις ελίτσες, τα κουκιά και τα παξιμαδάκια.
  • Δροσίζεται με τα αγγουράκια και τις ντοματούλες.
  • Κάνει καλή παρέα με τουρσιά και μ’ αλοιφές (τζατζίκι, ρεγγοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα)
  • Ταιριάζει με τα ξινά (τουρσιά), παστά και αλίπαστα (γαύροι, σαρδέλες, λακέρδα, τσίροι).
  • Συνοδεύεται ευχάριστα με τυριά, τόσο τα φρέσκα λιπαρά, όσο και τα πικάντικα και τα παλαιωμένα.
  • Είναι καλός φίλος των αλλαντικών (σαλάμια αέρος, παστράμια, παστρουμάδες, λούζες, σύγκλινα, απάκια)
  • Δεν θα απαρνηθεί κάποια μαγειρευτά (φάβα, κολοκυθοανθούς, χοχλιούς στιφάδο)
  • Τρελαίνεται με ό,τι βγαίνει από το τηγάνι, θαλασσινά (καλαμαράκια, ψαράκια, γαρίδες, καραβιδόψιχα), αλλαντικά (λουκάνικα, σουτζούκια ), ζαρζαβατικά (πατάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια), αβγά (αβγά μάτια, ομελέτες, καγιανάδες), κεφτέδες κάθε είδους, σαγανάκια και πίτες (τυροπιτάκια)
  • Απογειώνεται με τα οστρακοειδή (κυδώνια, πείνες, στρείδια, πετροσωλήνες, χτένια, γυαλιστερές, φούσκες, αχινοί), και τα θαλασσινά στα κάρβουνα (χταπόδια και καλαμάρια).
  • Ερωτοτροπεί με τους σπάνιους μεζέδες όπως τ’ αυγοτάραχο και το χαβιάρι.
  • Και βέβαια, βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα για να πρωταγωνιστήσει σε κάθε νέα πρόκληση γεύσης.