Χάχλες Λέσβου

Ο σπάνιος τραχανάς στα κάρβουνα

Χάχλες Λέσβου - Ουζομεζέδες - Greek Gastronomy Guide

Οι χάχλες είναι μια μορφή μορφοποιημένου τραχανά. Πλάθονται με τα χέρια και πήραν το όνομά τους από το σχήμα τους, που μοιάζει με επίπεδα, οβάλ μικρά πιατάκια για κούπες του καφέ αλλά και σε σχήμα βαρκούλας. Παρ’ όλο που τον τραχανά τον συναντάμε σ’ ολη την Ελλάδα, στην συγκεκριμένη του μορφή – χάχλες – τον συναντούμε αποκλειστικά στην Λέσβο. Οι χάχλες ψήνονται στα κάρβουνα, βουτιούνται σε κόκκινο γλυκό κρασί, αλλά τρώγονται και παραγεμισμένες με τυρί, ντομάτα και ρίγανη, ή με πάστα ελιάς ή με ντομάτα και παστρουμά.

Ο τραχανάς είναι από τις πιο παλιές επεξεργασμένες τροφές της ανατολικής Μεσογείου. Έχει κοκκώδη μορφή και γίνεται από σιτάλευρο ή και σπασμένο σιτάρι, πλιγούρι ή σιμιγδάλι, βράζεται σε γάλα, γιαούρτι ή ξινόγαλα, ή με πολτοποιημένα λαχανικά ή μπαχάρια.

Παρότι συναντάται συχνά σε διηγήματα της ελληνικής λογοτεχνίας που αναφέρονται στη ζωή της υπαίθρου, αλλά και σε αφηγήσεις ξένων περιηγητών, γίνεται για πρώτη φορά εκτενής αναφορά του σε βιβλίο γαστρονομίας το 1943, στη Μαγειρική των περιστάσεων του Θέμου Ποταμιάνου και μόλις τα τελευταία χρόνια ο ταπεινός τραχανάς μπήκε στη ζωή των αστικών νοικοκυριών και πρόσφατα στο menu της δημιουργικής κουζίνας με την ονομασία «τραχανότο»!

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στις χάχλες Λέσβου
Χάχλες Λέσβου

Η Ελλάδα σε 100 ουζομεζέδες

Κάντε κλικ στα μπουκαλάκια από Ούζο Πλωμαρίου στο χάρτη και ανακαλύψτε μεζέδες για ούζο από όλη την Ελλάδα!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΥΖΟΜΕΖΕΔΕΣ ΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Τηγανητοί Ουζομεζέδες

Θαλασσινοί Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Οστρακοειδών

Τυριά Ουζομεζέδες

Ουζομεζέδες Αλλαντικών

Εκλεκτοί Ουζομεζέδες

Σπάνιοι Ουζομεζέδες

Πίτες

Διάφοροι Ουζομεζέδες

Διαβάστε το αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στο ούζο, το εθνικό μας ποτό.

Ούζο, το ποτό που εκφράζει όσο κανένα άλλο την νοοτροπία, την ιδιοσυγκρασία και τη φιλοσοφία της καθημερινότητας του Έλληνα, αποτελώντας ένα συστατικό στοιχείο της πολιτισμικής του ταυτότητας.

Το εθνικό ποτό της Ελλάδας πορεύτηκε και στερεώθηκε καλά στην κουλτούρα μας, μάς συντρόφευσε στις μοναξιές μας, έτερψε τις συντροφιές μας και απογείωσε τις παρέες μας, ισορροπώντας περιπαικτικά ανάμεσα στο εθνικό και το διεθνές, το λαϊκό και το κοσμοπολίτικο, το τοπικό και οικουμενικό.

Το «ποτήρι» με το ουζάκι ταυτίστηκε με το ελληνικό καλοκαίρι, τη θάλασσα, τον ήλιο, τη χαλάρωση, την παρέα, την καλή διάθεση και την ευθυμία και φυσικά παραδίδει μαθήματα ελληνικής διπλωματίας ταξιδεύοντας τον κόσμο με το λευκό του χρώμα πάνω στο γαλάζιο του Αιγαίου.

Το ούζο, συνοδεύεται από μεζέδες, άλλοτε με γεύσεις απλές, άλλοτε δροσερές και τις περισσότερες φορές με γεύσεις έντονες, αλμυρές και πικάντικες.

Το ούζο:

  • Βολεύεται με ταπεινούς μεζέδες, όπως το στραγαλάκι και το αράπικο φιστίκι, τις ελίτσες, τα κουκιά και τα παξιμαδάκια.
  • Δροσίζεται με τα αγγουράκια και τις ντοματούλες.
  • Κάνει καλή παρέα με τουρσιά και μ’ αλοιφές (τζατζίκι, ρεγγοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα)
  • Ταιριάζει με τα ξινά (τουρσιά), παστά και αλίπαστα (γαύροι, σαρδέλες, λακέρδα, τσίροι).
  • Συνοδεύεται ευχάριστα με τυριά, τόσο τα φρέσκα λιπαρά, όσο και τα πικάντικα και τα παλαιωμένα.
  • Είναι καλός φίλος των αλλαντικών (σαλάμια αέρος, παστράμια, παστρουμάδες, λούζες, σύγκλινα, απάκια)
  • Δεν θα απαρνηθεί κάποια μαγειρευτά (φάβα, κολοκυθοανθούς, χοχλιούς στιφάδο)
  • Τρελαίνεται με ό,τι βγαίνει από το τηγάνι, θαλασσινά (καλαμαράκια, ψαράκια, γαρίδες, καραβιδόψιχα), αλλαντικά (λουκάνικα, σουτζούκια ), ζαρζαβατικά (πατάτες, μελιτζάνες, κολοκυθάκια), αβγά (αβγά μάτια, ομελέτες, καγιανάδες), κεφτέδες κάθε είδους, σαγανάκια και πίτες (τυροπιτάκια)
  • Απογειώνεται με τα οστρακοειδή (κυδώνια, πείνες, στρείδια, πετροσωλήνες, χτένια, γυαλιστερές, φούσκες, αχινοί), και τα θαλασσινά στα κάρβουνα (χταπόδια και καλαμάρια).
  • Ερωτοτροπεί με τους σπάνιους μεζέδες όπως τ’ αυγοτάραχο και το χαβιάρι.
  • Και βέβαια, βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα για να πρωταγωνιστήσει σε κάθε νέα πρόκληση γεύσης.