Το Πάσχα είναι η μεγάλη γιορτή για την Ορθόδοξη εκκλησία. Σ’ αντίθεση με τους Καθολικούς όπου γιορτάζουν με ειδικές τιμές τα Χριστούγεννα, και που για αυτούς  το Πάσχα, η έμφαση δίνεται στην Σταύρωση, η Ορθοδοξία προετοιμάζεται όλη την Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών για την Ανάσταση. Όλη αυτή η κατάνυξη των ημερών -που συνδιάζεται με τις διακοπές στο χωριό, τα πρώτα μηνύματα της άνοιξης και την αναγέννηση της φύσης – , το στόλισμα και η περιφορά του Επιτάφιου, η Ανάσταση με τα φαναράκια και τα πυροτεχνήματα, το σκύρτημα για την κορύφωση των τελετουργιών,  έχει αποτυπωθεί στην μνήμες μας και αποτελούν από τις πιό όμορφες παιδικές αναμνήσεις μας. Τις αναμνήσεις της αθωότητάς μας.

Πάσχα στο χωριό – εν προκειμένω στην Ύδρα – και στα χέρια μου έπεσε τυχαία ένα σπάνιο βιβλίο από τη Βιβλιοθήκη του πεθερού μου. Ένα βιβλίο που μου προκάλεσε  τα ίδια συναισθήματα, συναισθήματα της χαμένης αθωότητας. Ο οδηγός του Roger Tourte Mykonos είναι ένα βιβλίο – δεν έχει ημερομηνία, αλλά από τα  περιγραφόμενα υποθέτω ότι είναι τέλη δεκαετίας 50, ή αρχάς του 60 – μισόν αιώνα πίσω.

Το εικονογραφημένα βιβλίο αυτό των 64 σελίδων με εκατοντάδες ζωγραφιστά έγχρωμα τοπία και εξαιρετικά τεκμηριωμένα κείμενα, είναι ένα μοναδικό ντοκουμέντο εποχής όπου περιγράφεται ο ενθουσιασμός του συγγραφέα για το νησί της Μυκόνου,  μου δημιούργησε συναισθήματα χαρμολύπης – χαράς για ό,τι έχει απομείνει και για ό,τι έζησα στο αγαπημένο μου νησί, αλλά και λύπης για τις τόσες καταστροφές που υπέστη – και θέλω τουλάχιστον το κομμάτι της χαράς να το μοιρασθώ.

Ο μελετητής, βραβευμένος γάλλος αρχιτέκτονας, ζωγράφος και λάτρης της αιγαιοπελαγίτικης αρχιτεκτονικής, Roger Tourte (1902-1972), έργα του οποίου έχουν εκτεθεί και στο κέντρο Georges Pompidou ( Beaubourg) στο Παρίσι, αγάπησε πολύ τη Μύκονο και το βιβλίο αυτό είναι ένας οδηγός με εύρος και βάθος. Καταπιάνεται με όλες τις πτυχές της Μυκονιάτικης ζωής και τις αποτυπώνει και περιγράφει με έναν λυρικότατο τρόπο. Τίποτα δεν ξεφεύγει από την ματιά του. Ο χάρτης του νησιού,  οι γειτονιές, τα δρομάκια, οι σκάλες, οι κατοικίες, οι καπνοδόχοι, οι εκκλησιές και τα ξωκλήσια, η Παραπορτιανή, οι ανεμόμυλοι, οι περιστερώνες… Κάποια στιγμή μου θύμισε τα δικά μου “Σημάδια του Αιγαίου” ως προς την οργάνωση των κεφαλαίων!

“Les grecs vivaient au grand air…ils se trouvent bien partout exepte chez eux…”

“Oι Έλληνες ζουν στη  Ύπαιθρο …περνάνε καλά  παντού εκτός από το σπίτι τους…”

“Γεωμετρία όγκων, ποικιλομορφία γωνιών θέασης, παιγνίδια παθισμένα των επιφανειών, οι σκάλες των σπιτιών της Μυκόνου μας κοροϊδεύουν! Άλλες δεν οδηγούν πουθενά, άλλες ξεκινούν μόνες τους και στις πορεία ζευγαρώνουν.”

” Le poeme des cheminees” – ” Η ποίηση των καπνοδόχων”

“Περιμένοντας τον Δον Κιχώτη τους”

Μ’ ένα λυρικό άλλα και εξόχως τεχνοκρατικό τρόπο ο Roger Tourte περιγράφει την λειτουργία του ανεμόμυλου, μάλιστα παραλληλίζει την τέχνη του μυλωνά με του ψαρά, όσον αφορά την ιστιοφορία, και συμπληρώνει ιστορικά ότι οι ανεμόμυλοι ήρθαν στην Ελλάδα τον 8ο μ.Χ αιώνα από την Μικρά Ασία, ενώ στην Αρχαιότητα οι μύλοι λειτουργουσαν με την ορμή του νερού.

“Στα 2.000 σπίτια κατοικούν 3.οοο νοματαίοι  -αλήθεια πόσα και τι μεγέθους σπίτια υπάρχουν σήμερα στο νησί;- και 360 εκκλησιές (5 περισσότερες από ότι η Ρώμη περηφανεύονταν τότε οι Μυκονιάτες!)”.  Τις ταξιδεύει όλες, τις σκιτσάρει και κάνει τα αρχιτεκτονικά σχόλιά του για την ανώνυμη αρχιτεκτονική. Και βέβαια ο Roger Tourte υποκλίνεται με θαυμασμό στο σύμπλεγμα της Παραπορτιανής!

Ταξιδεύει το νησί γύρω-γύρω κι έτσι μας δείχνει τα τοπία της Μυκόνου, από την θάλασσα κι από βουνοκορφές… Στα σκίτσα του φαίνεται η καθαρότητα του τοπίου αλλά και η πυκνότητα της κατοίκισης.

Θέλοντας να περιγράψει τον χώρο της μυκονιάτικηςκατοικίας ξεκινάει με το “Εspace Vital 4X6 m”

“Χώρος ζωτικός 4Χ6 μ” , “σπίτι όσο χωρείς και αμπέλι όσο θωρείς”  καθώς ήταν το  απόφθεγμα που χαρακτηρίζει τα νησιά του Αιγαίου. Σε 24 τετραγωνικά χωρά (μαζί με τους χοντρούς εξωτερικούς τοίχους) η ζωή μιάς οικογένειας στια νησιά του Αιγαίου.

Τα Πάσχα της αθωότητας, τα  χρόνια της αθωότητας, οι τόποι της αθωότητας.

Τυχεροί όσοι τα ζήσαμε και όσοι τα ανακαλούμε  για να εμπλουτίσουμε την καθημερινότητά μας.