Τόπος – Ιστορία Ικαρίας

Ικαρία, νησί μυθικό, με πανέμορφη φύση, παραλίες με κρυστάλλινα νερά, με υπερήφανους και ιδιότυπους κατοίκους, με ένδοξη ιστορία, με αριστερό παρελθόν και παρόν, με τον ξακουστό από την αρχαιότητα Πράμνειο Οίνο, είναι ένας από τους προορισμούς ιδανικός για τους επισκέπτες του εναλλακτικού τουρισμού. Μεγαλύτερο αξιοθέατο του νησιού φυσικά είναι οι Ικαριώτες και η φιλοσοφημένη καθημερινότητά τους που ξενίζει τους ανθρώπους των πόλεων.

Έτσι αν ρωτήσεις έναν Ικαριώτη «αν έχει ώρα», οι πιθανές απαντήσεις του θα είναι από το «γιατί, αντιβιοτικό παίρνεις;» μέχρι το «όχι, τώρα ήρθα», ενώ το Μανιφέστο της Ικαριώτικης φιλοσοφίας συμπυκνώνεται στο: «Αφού περνάμε καλά μ’ αυτά που έχουμε, γιατί να σκοτωνόμαστε για να βγάλουμε περισσότερα;», όπου με σαφήνεια οι Ικαριώτες δίνουν την απάντησή του σ’ αυτό για το οποίο ολόκληρος ο δυτικός καταναλωτικός κόσμος βασανίζεται και δεν μπορεί να βρει το γιατρικό.

Το νησί όλο βουνά, χωρίς καμία πεδιάδα και λίγες καλλιέργειες ήταν το αδικημένο σε σχέση με τα τέσσερα της γειτονιάς του (Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία) και ιστορικά γίνεται προνομιούχος τόπος εξορίας από την εποχή των Βυζαντινών. Η φτώχεια είχε όμως και τα καλά της. Στην Ικαρία δεν υπήρχαν μεγαλοτσιφλικάδες ή ακτήμονες. Όλοι είχαν την γη τους. Γι’ αυτό τον λόγο δεν υπήρχαν και εργάτες που να ξενοδουλεύουν. Όταν κάποιος είχε ανάγκες εργατικών χεριών, είτε για κάποιο έργο π.χ. να κτίσει το σπίτι του, να επισκευάσει μια αβαρία, ή να μαζέψει βιαστικά κάποιους καρπούς, προσέτρεχε στη βοήθεια των γειτόνων οι οποίοι πρόθυμα βοηθούσαν, και αυτοί με τη σειρά τους όταν το καλούσε η ανάγκη ζητούσαν αντιστοίχως. Αυτή η αμοιβαία αλληλοϋποστήριξη «τ’ ανεβούθιο ή αλλαξά» όπως το λένε στην Ικαρία ήταν ένας από τους κοινωνικούς θεσμούς που υπάρχουν από τα παλιά χρόνια.

Η λογική της αλληλεγγύης εφαρμόζεται από 1960 – την περίοδο της μεγάλης φτώχειας – και στα πανηγύρια τους καθώς τα μετατρέπουν από απλές κοινοβιακές γιορτές που ήταν άλλοτε, σε μέσο χρηματοδότησης, όπου οι επισκέπτες πληρώνουν για να μαζευτούν χρήματα για κοινωφελή έργα.

Από τότε τα Ικαριώτικα πανηγύρια είναι μαζικά, απογειωτικά και δικαίως θεωρούνται τα πιο συναρπαστικά της Ελλάδας!