Μπαντής Μπουγατσατζίδικο

Τον Φίλιππο Μπαντή, τον διάσημο μπουγατσά της Θεσσαλονίκης, τον είχα γνωρίσει στο Σχολείο Τουρισμού Καλαμάτας, όταν είχε εντυπωσιάσει όλους τους συμμετέχοντες σ’ αυτό, με την επίδειξη του τρόπου παρασκευής της μπουγάτσας του. Έτσι, το μπουγατσατζίδικο Μπαντής, ήταν από τους πρώτους χώρους που επισκέφτηκα ξεκινώντας το γαστρονομικό μου οδοιπορικό στην συμπρωτεύουσα.

Η πρώτη μου έκπληξη, μπαίνοντας στο μικρό κατάστημά του, Νοέμβρη μήνα, στην περιοχή της Παναγιάς Φανερωμένης – μια γειτονιά διόλου τουριστική – ήταν οι τρεις τουρίστες που περιμέναν μαζί με αρκετούς ντόπιους υπομονετικά στη σειρά για να πάρουν την αγαπημένη τους μπουγάτσα. Όταν ξεθύμανε ο κόσμος, ο Φίλιππος Μπαντής, ένα ευγενέστατο παλικάρι, μάς έλυσε τις απορίες:

«Πριν από περίπου 3 χρόνια, ένας Ιταλός τουρίστας, Μάσιμο – θυμάμαι το όνομά του ακόμα – έχασε φαίνεται τον δρόμο του, καθώς κατέβαινε από την Άνω Πόλη, και έκατσε σε μας να ξαποστάσει, να πιει ένα καφέ και να βάλει κάτι στο στόμα του. Δοκίμασε την μπουγάτσα που του έκανε μεγάλη εντύπωση, όπως και τον φρέντο εσπρέσσο που δεν έχουν τέτοιο καφέ στην Ιταλία. Έγραψε τις εντυπώσεις του στο Tripadvisor συμπεριλαμβάνοντας και την ζεστή φιλοξενία που επιφυλάξαμε στον πρώτο τουρίστα που μπήκε στο μαγαζί μας και από την επόμενη χρονιά ήρθαν πολλοί τουρίστες, οι οποίοι και αυτοί με τη σειρά τους έγραψαν τις θετικές εντυπώσεις, με αποτέλεσμα σήμερα να είμαστε από τους πρώτους τουριστικούς προορισμούς της πόλης».

Το παραδοσιακό μπουγατσατζίδικο Μπαντής πρωτοάνοιξε στην Παναγία Φανερωμένη, στον αριθμό 33, το 1969, από τον πατέρα του Φίλιππου Μπαντή, που ζύμωνε κι άνοιγε το φύλλο της μπουγάτσας με συνταγή που διδάχτηκε από τον δικό του πατέρα, ο οποίος την έφερε μαζί του στην Θεσσαλονίκη μετά την καταστροφή, προερχόμενος από την Καισαρεία της Καππαδοκίας.

Σήμερα ο Φίλιππος, τρίτης γενιάς μπουγατσάς, συνεχίζει να ανοίγει φρέσκο φύλλο στο χέρι καθημερινά, στο πεντακάθαρο εργαστήρι του, που βρίσκεται κάτω από το κατάστημά του. Εκεί μας έκανε και μια άκρως φιλική επίδειξη της παραγωγής της μπουγάτσας. Στο άπλωμα του φύλλου μαγευτήκαμε από τη μαεστρία με την οποία μια μικρή μπάλα ζύμης με τις επιδέξιες κινήσεις των χεριών του, απλωνόταν και μεγάλωνε, με τις διαδοχικές περιστροφές της, γύρω από το κεφάλι του. Μέσα σε 4 λεπτά το φύλλο της ζύμης είχε απλωθεί και είχε καταλάβει το μήκος ένας τεράστιου πάγκου εργασίας. Εκεί πια το λεπτότατο φύλλο γέμιζε με το περιεχόμενο της μπουγάτσας, και διπλωνόταν πολλές φορές για να σχηματιστεί ο τελικός φάκελος και να μπει στον φούρνο.

Ο Φίλιππος ετοιμάζει κάθε είδους μπουγάτσα, με γέμιση κρέμα, τυρί, κιμά, σπανάκι, αλλά και σκέτη, δηλαδή μπουγάτσα μόνο από φύλλο, όπως την προτιμούν «οι παλιοί». Παράλληλα, φτιάχνει και χωριάτικες πίτες, κουλούρια, κριτσίνια και πολλά ακόμα.

“Παλιά ο κόσμος ήθελε την μπουγάτσα να στάζει λάδι, ενώ σήμερα την θέλει πιο στεγνή”.

Αν είναι ο δρόμος σας από την Θεσσαλονίκη μην ξεχάσετε να περάσετε από τον Φίλιππο, χειμώνα καλοκαίρι θα είναι εκεί, ακόμα και τις Κυριακές, “γιατί μετά την εκκλησία να μην έχουν οι πιστοί την μπουγάτσα τους;”