Ελαιώνας Αίγινας

Στην ενδοχώρα της Αίγινας και συγκεκριμένα νοτιότερα από την Παχειά Ράχη, στους πρόποδες του Όρους, του ψηλότερου βουνού του νησιού (586 μ.), βρίσκεται κρυμμένο από τα τριγύρω υψώματα ένα οροπέδιο, η κοιλάδα του ελαιώνα (ελαιώνας Αίγινας). Στο αναπάντεχο και απρόσμενο τοπίο, τίποτα δεν θυμίζει σύγχρονο πολιτισμό, γιατί δεν υπάρχει κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας εκτός από κάποια ξωκλήσια, όπως αυτά της Αγίας Κυριακής, της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Γεωργίου.

Το τοπίο σεληνιακό με άγρια βλάστηση, κάποια χαμηλά σκοίνα, γαϊδουράγκαθα, θυμάρια, μοιάζει σαν σκηνή αρχαίου θεάτρου με θεατές τους περιμετρικώς ευρισκόμενους ορεινούς όγκους και πρωταγωνιστές τις αιωνόβιες ελιές, οι οποίες με την κίνησή τους και το δραματικό σχήμα τους είναι σαν να ερμηνεύουν τον χορό κάποιας αρχαίας τραγωδίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι γνωρίζουν την Κοιλάδα του Ελαιώνα – ελάχιστοι ντόπιοι και μετρημένοι στα δάκτυλα επισκέπτες – ισχυρίζονται ότι αυτές οι ελιές προέρχονται από την αρχαιότητα, κάτι που δεν επιβεβαιώνεται βέβαια από την εκτίμηση του Ινστιτούτου Εκτίμησης Υλικών και το Εργαστήρι Αρχαιομετρίας του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημόνων “Δημόκριτος” που ανάγει την ηλικία τους στα τετρακόσια  χρόνια.

Μέτρησα περίμετρο κορμού ελιάς που ξεπερνούσε τα επτά μέτρα και θαύμασα αυτά τα πανέμορφα δέντρα, που καθώς στέκονται εκεί φρεσκοκλαδεμένα, το όλο ενδιαφέρον πέφτει στους κορμούς τους που μοιάζουν με γλυπτά σε μια χορευτική κίνηση.

Παλιά υπήρχε πρόσβαση στην Κοιλάδα του Ελαιώνα από κάποιο χωματόδρομο που ακολουθούσε την πορεία ενός χειμάρρου που κατέβαζε τα νερά της κοιλάδας προς τη θάλασσα, τώρα όμως είναι τρομερά δύσβατος, έτσι, ο μοναδικός τρόπος για να πας είναι να σε οδηγήσουν κάποιοι που γνωρίζουν καλά την περιοχή, μέσω ενός οικισμού που βρίσκεται στα ορεινά του Μαραθώνα.