Ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Η πιο αντιπροσωπευτική συνταγή της Σαντορίνης – μαζί με την φάβα – είναι οι ντοματοκεφτέδες, δύο εδέσματα παράγωγα βεβαίως των τοπικών καρπών της σαντορινιάς γης, της φάβας και της μικροσκοπικής σαντορινιάς ντομάτας.

Στα Κυκλαδονήσια, οι κεφτέδες των φτωχών – που δεν μπορούσαν να έχουν κρέας στο τραπέζι τους παρά μόνο τις γιορτές – γίνονταν από τα χόρτα, τα όσπρια και τα λαχανικά που υπήρχαν στον τόπο τους. Έτσι, στις Κυκλάδες συναντάμε χορτοκεφτέδες, μαραθοκεφτέδες, κολοκυθοκεφτέδες, ρεβιθοκεφτέδες, τοματοκεφτέδες αλλά και χταποδοκεφτέδες, ψαροκεφτέδες κλπ. Άλλες φορές το υλικό του περιεχομένου του κεφτέ φτιάχνονταν εκείνη τη στιγμή, κι άλλοτε προέρχονταν από το περίσσευμα του φαγητού της προηγούμενης ημέρας. Και στις δυό περιπτώσεις προέκυπτε ένας χυλός, που μαζί με αλεύρι γίνεται οι κεφτέδες, οι οποίοι τηγανίζονταν σε ελαιόλαδο.

Ενώ αυτό συνέβαινε σ’ όλα τα νησιά, κάποια κυκλαδονήσια ταυτίστηκαν με τους κεφτέδες τους, ίσως επειδή εξειδικεύτηκαν σ’ αυτούς λόγω της πρώτης ύλης που υπήρχε σε αφθονία στον τόπο τους.

Στην Σαντορίνη, με τόση παραγωγής της ντόπιας ντομάτας, τα σκήπτρα πήραν οι ντοματοκεφτέδες, που έγιναν οι πρεσβευτές της Σαντορινιάς παραδοσιακής κουζίνας.

Συνταγή για ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης

Αφού πλυθούν οι ντομάτες, ψιλοκόβονται με το μαχαίρι και ανακατεύονται σε μια λεκάνη με κρεμμύδια, ξερά και φρέσκα. Κατόπιν προστίθενται τα μυρωδικά, η ρίγανη, το θυμάρι, ο δυόσμος, αλάτι και πιπέρι και τόσο αλεύρι ώστε να δημιουργηθεί ένας αραιός χυλός. Όταν κάψει το ελαιόλαδο, ρίχνεται το μείγμα κουταλιά-κουταλιά και οι κεφτέδες τηγανίζονται μέχρι να πάρουν ένα όμορφο ξανθοκόκκινο χρώμα.

Αυτή είναι κλασική συνταγή για ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης που την υιοθετούν οι περισσότερες ντόπιες μαγείρισσες (η πολυβραβευμένη κυρά-Μαργαρίτα από την ταβέρνα Σπηλιά του Νικόλα χρησιμοποιεί και λίγη φάβα), προσοχή όμως να μην τρυπηθούν οι κεφτέδες μες το τηγάνι και μπει μέσα στο κεφτέ λάδι. Οι νεότερες βάζουν στο μείγμα και λίγο τυρί, αυγά, κάππαρη, πιπεριά πράσινη και διάφορα μπαχάρια. Εγώ προτιμώ την απλή, με το ντόπιο ντοματάκι που έχει την γλύκα του. Αλλά περί γούστου κολοκυθόπιτα!