Σέμπρικο

Το Σέμπρικο είναι ένα εστιατόριο-παντοπωλείο που βρίσκεται δίπλα στα πολυσύχναστα Λαδάδικα, πίσω από τα Δικαστήρια και εκπροσωπεί ένα νέο είδος καταστημάτων που εμφανίστηκε την δεκαετία του 2010 στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

Νέοι με προοδευτικές ιδέες και με σχετική εμπειρία στην εστίαση, στην κουζίνα και στο σέρβις, ανοίγουν με συλλογικά σχήματα εστιατόρια, με μια φιλοσοφία προώθησης της δημιουργικής κουζίνας και αξιοποίησης των τοπικών προϊόντων. Τα σχήματα αυτά αλλάζουν, υπάρχει μια κινητικότητα, αλλά όλοι τους έχουν πολύ καλές σχέσεις μεταξύ τους και αποτελούν μια νέα γαστρονομική κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα εστιατόρια Πεζόδρομος, Μούργα, Radikal, Nama, Νέα Φωλιά και φυσικά το Σέμπρικο.

Το Σέμπρικο ξεκίνησε ως μια γαστρονομική κολλεκτίβα που τάραξε για πολλούς λόγους τα νερά της Θεσσαλονίκης το 2013 όταν πρωτοάνοιξε. Το ύφος του μαγαζιού ένα μπακάλικο στην μια αίθουσα και ένα ταβερνάκι στην άλλη με μια ανοικτή κουζίνα. Οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού ήταν μια δωδεκάδα νέων (Αγουρόπουλος, Γιαννακούλια, Αλεξοπούλου, Λουκάκης, Μαυροβίτης, Μποκατζής, Χριστίδης, Καλίατσος, Τασιούλας κλπ) που προέρχονταν πολιτικά από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και που είχαν κάνει ένα παρόμοιο εγχείρημα, όταν λειτουργούσαν για εφτά χρόνια μια αυτοδιαχειρόμενη καντίνα στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Το εγχείρημα  του Σέμπρικου ξεκίνησε με ένα αυτοδιαχειριζόμενο σύστημα, καθόσον η ιεραρχία και ο ηγετικός ρόλος ήταν “άγνωστες έννοιες” και κέρδισε από την αρχή της καρδιές των Θεσσαλονικιών. Ατμοσφαιρικός χώρος, όμορφες γεύσεις, παρεΐστικη και φιλική εξυπηρέτηση. Διάφοροι από την ομάδα στην πορεία έφυγαν κι άνοιξαν άλλα μαγαζιά ιδίου ύφους, καινούργια μέλη ήρθαν και το αυτοδιοικητικό σχήμα εξελίχθηκε περισσότερο σε καθαρά επιχειρηματικό.

Το κλίμα, η ατμόσφαιρα και το όνομα παρέμειναν πάντως στη λογική του «Σέμπρικου».

Το φαγητό έχει πολλές ενδιαφέρουσες προτάσεις, τόσο σε τυριά, μεζέδες, σαλάτες αλλά και κυρίως πιάτα. Ξεχωρίσαμε:

Το ψωμί ζυμωμένο με προζύμι από ανάμεικτα άλευρα συμπεριλαμβανομένου και ολικής, από δικό τους αρτοποιό, καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με γιαούρτι, ταχίνι, δυόσμο και λεμόνι, καλτσούνια με ανάμεικτα χόρτα και μυζήθρα, χόρτα με αυγά και καβουρμά.

Υποκλιθήκαμε στα πιο νόστιμα ποντιακά μαντί που έχω δοκιμάσει ποτέ μου (φρέσκες ζύμες γεμισμένες με αρνίσιο κιμά, με σάλτσα γιαουρτιού, περιχυμένα από ζωμό κρέατος), και στο εξαίρετο μοσχαρίσιο συκώτι και στη μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα που ήρθε αρτυμένη με λάδι τρούφας και συνοδευμένη με μουστάρδα μούστου.

Από τον Ηλία Αγουρόπουλο μάθαμε όλη την ιστορία του νέου αυτού εγχειρήματος όπως και τους μάγειρες της κουζίνας του Σέμπρικου, τον  Βασίλη Μπερμπεράκη και τον Γιώργο Μάκο.

Η χαρούμενη φωτογραφία στο μπακάλικο του εστιατορίου των βασικών συντελεστών αποκαλύπτει την ατμόσφαιρα και το παρεΐστικο κλίμα που επικρατεί στο Σέμπρικο.