Αστέρι στα Αυγώνυμα

Η ταβέρνα Αστέρι στα Αυγώνυμα, έναν μεσαιωνικό οικισμό μόλις 14 κατοίκων, ήταν άλλη μια έκπληξη για τη γαστρονομία της Χίου.

Κτισμένο στον κεντρικό δρόμο της δυτικής Χίου σε μια απόσταση 16 χλμ. από την πόλη της, το γραφικό χωριό των Αυγωνύμων έχει αναπτυχθεί ηπίως τουριστικά. Τα σπίτια του, εκεί που κατοικούσαν πριν μισό αιώνα 40 οικογένειες, χτισμένα από πέτρα, γινήκαν καλόγουστα καταλύματα ενώ η θέα του ηλιοβασιλέματος, στο Αιγαίο πέλαγος και τα Ψαρά, η μεσαιωνική θέση παρατηρητηρίου και η καθαρή παραλία Ελίντα αποτελούν μοναδικά κίνητρα για τους σύγχρονους ταξιδιώτες.

Το χωριό έχει δυο ταβέρνες, η μία στην πλατεία και η άλλη στο ηλιοβασίλεμα το Αστέρι.

Δημιουργός του Αστεριού ήταν ο Γιώργος Κωστάλος. Μάγειρας στα πλοία του Χανδρή, είχε καλή φήμη, μάλιστα πολύ καπεταναίοι μπαρκάραν στα πλοία όπου μάγειρας ήταν η αφεντιά του.

«Το φαγητό ήταν η πιο ευχάριστη στιγμή στα πλοία και ο καπετάνιος και το πλήρωμα την περιμέναν πώς και πώς. Η οικογένεια Χανδρή έβγαζε καλώς μαγείρους από την σχολή που είχε κάνει η ίδια, για τις ανάγκες των βαποριών της αλλά και των ξενοδοχείων της. Ο μάγειρας ήταν η καρδιά του βαποριού. Στα ταξίδια μας όταν κατεβαίναμε στα λιμάνια, βλέπαμε και άλλες κουζίνες και κλέβαμε ιδέες».

Μου ήρθε και μένα τώρα μια ιδέα, δεν θα έπρεπε κάποιος ντόπιος να γράψει κάτι για καραβομαγείρους της Χίου;

Ο κυρ Γιώργος τον μισό χρόνο μπάρκαρε και τον άλλο μισό δούλευε μάγειρας σε εστιατόρια, από το 1980 στη Χώρα της Χίου ώσπου το 2002 έφτιαξε στο χωριό του σε μια πολύ προνομιούχα θέση με μοναδική θέα την ταβέρνα Αστέρι. Όμορφος εσωτερικός χώρος αλλά και στο εξωτερικό, μια τεράστια βεράντα σκεπασμένη με πέργολες αγναντεύει το πέλαγος.

Στις μέρες μας η ταβέρνα είναι μια καθαρά οικογενειακή υπόθεση. Τώρα πιά την ταβέρνα την κουμαντάρουν τα παιδιά του, δόξα τω Θεώ, πέντε μάχιμα παιδιά: Αργύρης, Κώστας, Μάριος, Γιάννης και Κατερίνα. Άλλος στην ψησταριά, άλλος στα μαγειρέματα, σαλάτες, σερβιρίσματα κλπ.

Τα φαγητά είναι χιώτικα, με κορυφή τους μαλαθρίτες υπέροχα φτιαγμένους ψευτοκεφτέδες με ελάχιστο αλεύρι και έντονες τις γεύσεις από ζοχούς, αγριομάρουλα, καυκαλύθρες και μάραθα. Ακολουθούν ο κρασάτος κόκορας με τα χειρίσια μακαρόνια, το ‘καλογερίστικο’, ρεβίθια με το ρύζι, όπως το τρώνε οι μοναχοί, μα και τα κουκιά με την σάλτσα τους, ή τα σπιτικά ντολμαδάκια, χωρίς να λείπουν κοκορέτσια, εξοχικά και κρέατα στην ψησταριά.

Δοκιμάσαμε ένα από τα πιο νόστιμα κατσικάκια της ζωής μας. Το κρέας αφού θωρακιστεί, μαρινάρεται λίγο σε λεμόνι και πορτοκάλι, και κατόπιν ψήνεται στον φούρνο σε σιγανή φωτιά με πατάτες, θυμάρι κα φασκόμηλο. Ένα ποίημα!

Ως επιδόρπιο δοκιμάσαμε τα χανουμάκια, ντόπιο γλυκό, σαν μπακλαβάς, από φύλλο κρούστας, καρύδι και αμύγδαλο, σε στριφτό σχήμα, το καλοκαίρι συνοδεύεται από παγωτό μαστίχα.

Σ’ ένα χωριό 14 κατοίκων, στα Αυγώνυμα, θα δοκιμάστε την αυθεντική τοπική κουζίνα του νησιού σ’ ένα άκρως οικογενειακό περιβάλλον.