Ταβέρνα Ειρήνη στο Ακριτοχώρι Σερρών

Το Ακριτοχώρι είναι ένα χωριουδάκι στους πρόποδες του όρους Μπέλλες (Κερκίνης) με 350 κατοίκους που ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Παρότι δεν βρίσκεται ακριβώς πάνω στην δημοσιά Κιλκίς-Σιδηρόκαστρου – Σερρών που διασχίζει την περιοχή βορείως της λίμνης Κερκίνης, είναι ένα πέρασμα γιατί αρκετοί επισκέπτες το διασχίζουν για να επισκεφτούν στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου.

Το μοναστήρι είναι κτισμένο σύμφωνα με την αγιορειτική με στοιχεία παραδοσιακής Βορειοελληνικής αρχιτεκτονικής, με παραδοσιακά λιακωτά, με πέτρινες σκεπές, με τοιχοποιία στο χρώμα της ώχρας και του κεραμιδιού και δεσπόζει στο τοπίο όντας ενταγμένο αρμονικά στο μεγαλοπρεπές βουνό και έχοντας θέα την γαλήνη της λίμνης, τον Στρυμώνα και τον περίφημο υδροβιότοπο.

Ιδρύθηκε το 1981 και ο ναός του ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1999 αποπερατώθηκε το 2012 και αποτελεί μια σύνθεση Σταυροειδούς μετά τρούλου και Βασιλικού ρυθμού.

Μπαίνοντας στο χωριό Ακριτοχώρι θα συναντήσεις την ταβέρνα την Ειρήνης και τίποτα δεν σε προϊδεάζει ότι θα βρεις τόσο ωραίες γεύσεις σε μια παραδοσιακή ταβέρνα ενός τόσο μικρού χωριού.

Δημιουργοί της τα δύο αδέλφια, η Ειρήνη και ο Γιώργος Μιχαηλίδης.

Η κουζίνα μια δόση πάνω από την τυπική παραδοσιακή, με πολλές ανησυχίες ως προς την τοπική γαστρονομία. Κορμός της κουζίνας το βουβάλι, όπου το βουβάλι στην γάστρα με πέτουρα (φαρδιές χυλοπίτες) είναι ασυναγώνιστο. Ξεχωρίσαμε, το χοιρινό ρολό, το κότσι στον φούρνο, τα σουτζουκάκια και τα λουκάνικα από βουβάλι όπως και την βουβαλίσια μπριζόλα, την ομελέτα καβουρμά, αλλά και δυο τρεις τοπικές συνταγές σούπας, όπως αυτές με την τσουκνίδα. Θαύμασα τον τεσεμέ ή την στρωτή, μια παραδοσιακή συνταγή κι ένα πολύ καλό έδεσμα για τους vegan (ρύζι με φασόλια μπαρμπούνια, πράσο, μελιτζάνα, πιπεριές Φλωρίνης, πιπεριές πράσινες, λάχανο, καρότο, πατάτα, μαϊντανό και σέλινο) και μάθαμε ότι δεν λείπουν και διάφορες πίτσες, με αυτήν με τον καβουρμά να προβάλλει τον τοπικό χαρακτήρα της περιοχής.

Η Ειρήνη και ο Γιώργος, μέλη της λέσχης Αρχιμαγείρων, είναι άνθρωποι φιλόξενοι, με το χαμόγελο στα πρόσωπα τους, αγαπάνε την δουλειά τους και το δείχνουν. Έχουν καβάτζα και την μητέρα τους για να τους θυμίζει τις παλιές τοπικές γεύσεις. Δουλεύουν χειμώνα – καλοκαίρι και από την άνοιξη η στεγασμένη βεράντα που έχουν, επεκτείνεται στην απέναντι αυλή κάτω από δύο πλούσια σε φυλλωσιά δέντρα. Υποσχέθηκα στην επόμενη επίσκεψη να την απολαύσω!