Στου Βασιλαρακιού

Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους πρέπει να ξέρουμε ότι η άσφαλτος στον Κινίδαρο της Νάξου έφτασε το 1993. Τόσο αργά! Το νησί με τους περισσότερους κατά κεφαλή μουσικούς (η πατρίδα των Κονιτοπουλέων) μέχρι τότες βρισκόταν στην απομόνωση και τη φτώχεια. Λόγω της φτώχειας έφυγε κι ο παππούς Βασίλης Κλουβάτος στις αρχές του 20ού αιώνα για το Αμέρικα για μια καλύτερη τύχη, που όμως δεν του προέκυψε λόγω της κρίσης του 1929, κι έτσι πήρε το δρόμο της επιστροφής για το χωριό του.

Το 1931 ανοίγει τον καφενέ, που συμπεριελάμβανε και ένα χασάπικο μέσα του. Τα χρόνια περάσαν, ο γιος του Γιώργος, ο επονομαζόμενος “Βασιλαρακιός” – γιος του Βασίλη – γύρω στα 1970 ξεχώρισε το χασάπικο σε μια άλλη αίθουσα και ο καφενές εξελίχθηκε σε ταβέρνα.

Τα χρόνια περάσαν, ο δρόμος ασφαλτώθηκε, ο κόσμος επισκέπτεται τον Κινίδαρο και τα λατομεία του περίφημου Ναξιώτικου λευκού μαρμάρου δώσαν ζωή στο χωριό.

Η ταβέρνα του Βασιλαρακιού σενιαρίστηκε κάπως χωρίς να χάσει τίποτα από τον χαρακτήρα της και την ψυχή της. Έχει δυό εισόδους με αυλές, η μια από την πλευρά της ταβέρνας με πέργολα και μια στενόμακρη σολύδα από την είσοδο του χασάπικου.

Αυτή διάβηκα το 2010 και έφαγα του πουλιού το γάλα με 15 ευρώ γνωρίζοντας τις ντόπιες γλυκοντομάτες.

Όταν ξαναπέρασα μετά από δυό χρόνια πάλι καλοκαίρι έγινε η εξής απίστευτη σύμπτωση. Το χωριό έβλεπε στην τηλεόραση το “Μένουμε Ελλάδα” που τυχαία σε επανάληψη είχε μια εκπομπή όπου έλεγα πως σε μικρά καφενεδάκια ή ταβερνάκια μπορεί κανείς να φάει εξαιρετικά ντόπια φαγητά και σαν παράδειγμα έφερνα τον Κλουβάτο. Ξαφνικά  ανακαλύπτουν ότι ο άνθρωπος που μίλαγε για τις γλυκοντομάτες του Κινίδαρου, καθόταν στο διπλανό τραπέζι και ζητούσε πάλι την ίδια σαλάτα.  Φυσικά και έγινε χαμός.

Στην ταβέρνα του Βασιλαρακιού θα φας τα καλύτερα κρέατα της Νάξου, παϊδάκια λιμπιστικά, λουκάνικα, σαλάτες με βουτυράτη ξινομηζύθρα και τις γλυκοντομάτες του χωριού και βέβαια τα ανεπανάληπτα γαρδούμια (τα ναξιώτικα γαρδουμπάκια), τις συκωταριές και τα κοκορέτσια.

Η γυναίκα του, η κυρά Μαρία, και ο γιος τους ο Βασίλης -ένας κιμπάρης νέος- είναι εγγυητές των γεύσεων και της καλοπέρασης στο πανέμορφο αυτό στέκι της ορεινής Νάξου.