Mια βόλτα στην Νέα Υόρκη

Mια βόλτα στην Νέα Υόρκη φυσικά και δεν μπορεί να χωρέσει σ’ ένα άρθρο. Θα το αποτολμήσω για να μην χάσω τις αναμνήσεις μου, αλλά και για να τις μοιραστώ με τους φίλους μου.

Η είσοδος στο Manhattan καλόν είναι να γίνει υπεργείως και όχι υπογείως, περνώντας πάνω από τις τρεις μοναδικής ομορφιάς γέφυρες, την Brooklyn Bridge, την Manhattan Bridge και την Williamsburg Bridge, ώστε να σχηματίσει μια συγκλονιστική πρώτη εντύπωση, ανάλογη των εντυπώσεων που είχαμε βλέποντας την ταινία Manhattan του Woody Allen!

Το δεύτερο World Trade Center (Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου) είναι το καινούργιο σύμπλεγμα κτηρίων στην θέση του πρώτου που καταστράφηκε από τις επιθέσεις της 11 Σεπτεμβρίου. Συμπεριλαμβάνει 6 νέους ουρανοξύστες, εκ των οποίων έχουν ολοκληρωθεί το One World Trade, το Freedom Tower, το Four World Trade Center και το Seven World Trade Center, το μνημείο και μουσείο για αυτούς που σκοτώθηκαν στις επιθέσεις και ένα κέντρο μεταφορών Path. Το ψηλότερο και το κυρίως κτίριο στο σύμπλεγμα, το World Trade Center 1 αποτελεί από τον Νοέμβριο του 2014 το ψηλότερο κτίριο στις Η.Π.Α, καθώς και στο Δυτικό Ημισφαίριο.

Στο καινούργιο σύμπλεγμα βρίσκεται και ένα Mall και από κάτω ο σταθμός των τρένων, σε εντυπωσιακό σχέδιο του γνωστού μας Σαντιάγκο Καλατράβα.

Το μνημείο 9-11 Ground Zero, μια λιτή και απέριττη γιγάντια οπή με καταρράκτες, για να θυμόμαστε τα ονόματα των θυμάτων εκείνης της αποφράδας ημέρας.

Μπροστά ακριβώς από το σημείο Ζero, ένα από τα πιο εμπορικά σημεία της πόλης, το EATALY δηλώνει εμφατικά την παρουσία της Ιταλικής Γαστρονομίας.

Το Eataly στην Νέα Υόρκη είναι ένα μεγάλο κλειστό εμπορικό κέντρο, τουλάχιστον 2.000 μέτρων στο οποίο μπορεί κανείς να βρει οποιαδήποτε ιταλική γεύση επιθυμεί. Περιλαμβάνει αμέτρητα καταστήματα με ιταλικά τυριά, αλλαντικά και ολόφρεσκα ζυμαρικά, θαλασσινά, κρεατικά, ζαρζαβατικά, εργαστήρια παραγωγής ζυμαρικών, κάθε είδους delicatessen από πλευράς πρώτων υλών και από πλευράς εστίασης, wine bar, coffee stations, τρατορίες, πιτσαρίες, ζαχαροπλαστεία και πολλών τύπων εστιατόρια! Η ιταλική γαστρονομία στις δόξες της (ακολουθεί φυσικά ειδικό κεφάλαιο)

Χιλιάδες κόσμος παρελαύνει καθημερινώς γνωρίζοντας την ιταλική γαστρονομία, στο σύνολό της, αλλά και στα επί μέρους της τμήματα. Μιά εντρυφής προσέγγιση του χώρου απαίτησε τον ανάλογο χρόνο και φυσικά χαρακτηριστικές φωτογραφίες και πολύτιμα συμπεράσματα θα παρουσιαστούν σε ειδικό άρθρο.

Το High Line είναι ένα πάρκο 2,33 χιλιομέτρων, στην πόλη της Νέας Υόρκης, χτισμένο σε ένα τμήμα του πρώην υπερυψωμένου σιδηροδρόμου μεταφοράς φορτίων που ονομαζόταν West Side Line. Ο σιδηρόδρομος αυτός εκτεινόταν κατά μήκος της νοτιοδυτικής πλευράς του Manhattan. Το High Line άνοιξε για τα τρένα το 1934 και συνδεόταν απευθείας με εργοστάσια και αποθήκες, που επέτρεπαν στα τρένα να περάσουν μέσα από τα κτίρια και να μεταφέρουν γάλα, κρέας, και άλλα προϊόντα στην αγορά χωρίς να διαταράσσουν την κίνηση στους δρόμους. Η ανάπτυξη των μεταφορών με φορτηγά στη δεκαετία του 1950 οδήγησε σε μείωση της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας και το τελευταίο τρένο έτρεξε το 1980 με τρία βαγόνια κατεψυγμένες γαλοπούλες.

Στη δεκαετία του 1990, καθώς η γραμμή παρέμεινε αχρησιμοποίητη, φύτρωσαν άγρια χόρτα, θάμνοι και δέντρα στα χαλίκια κατά μήκος της εγκαταλελειμμένης σιδηροδρομικής γραμμής. Το 1999, δημιουργήθηκε η μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα οργάνωση φίλων του High Line, από κατοίκους της γειτονιάς που προώθησαν την ιδέα της μετατροπής της σε ένα υπερυψωμένο πάρκο ή πράσινο χώρο περιπάτου. Δέκα χρόνια μετά η High Line άνοιξε για το κοινό στις 8 Ιουνίου 2009. Αυτό το νότιο τμήμα περιλαμβάνει πέντε σκάλες και ανελκυστήρες στις 14th Street και 16th Street.

Τα αξιοθέατα του πάρκου περιλαμβάνουν πολιτογραφημένα φυτά που εμπνέονται από το άγριας χλωρίδας τοπίο που μεγάλωσε στις εγκαταλελειμμένες γραμμές. H θέα των δρόμων της πόλης και του ποταμού Hudson River μέσα από την πυκνή εναέρια βλάστηση της High Line είναι πραγματικά εντυπωσιακή και για αυτό η διαδρομή είναι εξαιρετικά δημοφιλής σε επισκέπτες αλλά και στους κατοίκους της πόλης.

Το έργο του High Line βοήθησε στην αναγέννηση της γειτονιάς και στην αξιοποίησή της, χωρίς αυτό να μην συμπεριλαμβάνει τα προβλήματα της οικιστικής ανάπτυξης για τους παλιούς της κατοίκους (αλλαγή χρήσεων και αξιών γης, αύξηση ενοικίων). Από το 2009, περισσότερα από 100 έργα ολοκληρώθηκαν ή είναι σε εξέλιξη στην περιοχή, ένα εκ των οποίων είναι και το συγκρότημα Amor, Love που σχεδίασε η διάσημη ντίβα της αρχιτεκτονικής Ζάχα Χαντίντ, πριν φύγει πρόσφατα από τη ζωή.

Κάτι που ξεχωρίζει την Νέα Υόρκη από τις αλλες δυτικές πρωτεύουσες είναι οι μυρωδιές της. Όπου και βρεθείς θα σου έρθουν μυρωδιές από κύμινο, κάρυ, τηγανισμένο σκόρδο και κρεμμύδι και άλλα μπαχάρια, και θα συναντήσεις ένα από τα 8.000 μαγαζάκια street food, τα οποία καθημερινώς μεταφέρονται στα στέκια τους και χαρίζουν στους περαστικούς, γεύσεις και αρώματα, από πολιτισμούς που μιλούν 800 διαφορετικές γλώσσες. Το street food είναι χωρίς καμιά αμφιβολία ένα από τα πιο συναρπαστικά στοιχεία της αμερικανικής μητρόπολης.

Tα μεγέθη των εποχούμενων περιπτέρων ποικίλουν, όπως και η ποικιλία των εδεσμάτων που προσφέρουν, που ξεκινούν από φέτες από πεπόνι, καρπούζι ή ανανανά και καταλήγουν σε πλούσια μενού. Σ΄όλες όμως τις περιπτώσεις δίνουν χρώμα, μυρωδιές και πρόχειρη χόρταση. Και δεν είναι λίγες φορές που θα δεις ουρές 20-30 ατόμων να περιμένουν για να γευτούν το αγαπημένο τους street food.

Και καθώς βγαίνεις από το macy’s – ένα από τα πιο αξιοπρεπή πολυκαταστήματα μόδας της Νέας Υόρκης – πέφτεις σε μαγαζάκι που προβάλει τα προϊόντα και με κινούμενη φωτεινή επιγραφή! Η Μέση Ανατολή παρούσα με falafel, kofta, shirmp, fish όλα over rice όπως και lamb gyro, chicken on pita και chicken kebab.

Φυσικά στην καθημερινή γιορτή των γεύσεων δεν λείπουν και Έλληνες, όπως ο εικονιζόμενος “Uncle Gussy’s” που από το 1971 προσφέρει παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, με λογότυπο τον Παρθενώνα να στηρίζεται σε κολώνες από μαχαιροπήρουνα και την υπενθύμιση “book your next event with us”.

Το The Empire State Building (Κτήριο της Αυτοκρατορικής Πολιτείας», δηλαδή της Νέας Υόρκης) είναι ένας από τους υψηλότερους και ιστορικότερους ουρανοξύστες στον κόσμο. Βρίσκεται στη διασταύρωση της 5ης Λεωφόρου, νο. 350, και της 34ης δυτικής οδού, έχει 102 ορόφους και ο αρχιτεκτονικός ρυθμός του είναι Αrt Deco. Υπήρξε ο υψηλότερος ουρανοξύστης στη Γη για 41 χρόνια, από την ολοκλήρωσή του το 1931 ως το χτίσιμο του Βόρειου Πύργου του Παγκόσμιου Εμπορικού Κέντρου το 1972 όπου μετά την καταστροφή των πύργων αυτών από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, το Εmpire State Building ξανάγινε και παρέμεινε το υψηλότερο κτήριο σε ολόκληρη τη Νέα Υόρκη μέχρι τις 30 Απριλίου 2012, όταν το ξεπέρασε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 1.

Στην οικοδομή του Empire State Building εργάζονταν 3.400 εργάτες, οι περισσότεροι μετανάστες από την Ευρώπη, αλλά και εκατοντάδες Ινδιάνοι Μοχώκ. Κατά τον επίσημο απολογισμό, 5 εργάτες σκοτώθηκαν σε εργατικά δυστυχήματα κατά την ανέγερση. Οι οικοδόμοι του αμείβονταν με σχεδόν διπλάσιο ημερομίσθιο από αυτούς των άλλων κτηρίων, αλλά υποχρεώνονταν να εργάζονται με ταχύτατους ρυθμούς, στα όρια της αντοχής. Οποιοσδήποτε καθυστερούσε έστω και ελάχιστα απολυόταν αμέσως, για να αντικατασταθεί μέσα σε λίγη ώρα με κάποιον από τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους της εποχής της Μεγάλης Οικονομικής Υφέσης. Ως αποτέλεσμα, η κατασκευή διήρκησε μόνο 410 ημέρες. Ο ουρανοξύστης έχει 6.500 παράθυρα και 73 ανελκυστήρες Τα σκαλοπάτια από το πεζοδρόμιο μέχρι τον 102ο όροφο είναι 1.860 και το ολικό εμβαδό των ορόφων είναι 257.210 τετραγωνικά μέτρα.

Kαθώς ανεβαίνεις με το ανσανσέρ στον 86ο όροφο, στην οροφή του βλέπεις ένα συγκλονιστικό video που αναπαριστά το ανέβασμά σου τον καιρό που φτιαχνόταν το έργο, δηλαδή φεύγεις βολίδα για τον ουρανό και δεξιά-αριστερά, συναρμολογούνται με δαιμονιώδη ταχύτητα σκαλωσιές, βιδώνονται μεταλλικά δοκάρια, τοποθετούνται πατώματα, σκεπάζονται όροφοι, και αυτό βαστά ως τον 86ο όροφο, οπόταν εκεί τοποθετείται και η οροφή και ησυχάζεις πως δεν θα βρεθείς στο διάστημα. Συναρπαστικό θέαμα διαρκεί ένα λεπτό, όσο και ο χρόνος για να ανέβεις.

Το θέαμα από τον 86ο όροφο κόβει την ανάσα. Σε μια σχετικά φαρδιά βεράντα-μπαλκόνι που περιβάλει το κτήριο το οποίο συνεχίζει μέχρι τον 101ο όροφο, βρίσκεται το παρατηρητήριο της ομορφότερης θέας στον κόσμο. Θέα προς το Βορρά και στο βάθος το Central Park.

Ένα τοπίο εικαστικό, που προέκυψε χωρίς προγραμματισμό στο σύνολό του, αλλά όπου η αρτιότητα του καθενός στοιχείου-κτηρίου, στην πορεία συνέβαλε στην δημιουργία μιάς μοναδικής σύνθεσης.

Κοιτάζοντας προς τον Νοτιά και το Financial District όπου ξεχωρίζει το ψηλότερο κτήριο της Νέας Υόρκης, το World Trade Center, Δυτικά ο Hudson river και στο βάθος ο Ατλαντικός ωκεανός, ενώ η κίνηση των σύννεφων δημιουργεί παιγνίδια με τις συνεχείς εναλλαγές στον φωτισμό της πόλης.

Το Central Park (Κεντρικό Πάρκο) είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πάρκο (3,41 km²) της Νέα Υόρκης. Με 25 περίπου εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο, είναι το πιο πολυσύχναστο πάρκο στις Η.Π.Α. και ταυτόχρονα από τα πλέον διάσημα πάρκα του κόσμου. Περιέχει τεχνητές λίμνες, εκτεταμένα μονοπάτια πεζοπορίας, δυο πίστες για πατινάζ, ένα ζωολογικό κήπο, ένα καταφύγιο άγριας ζωής, ένα ανοιχτό θεατρικό χώρο, μεγάλες περιοχές με γρασίδι για σπορ ή ξεκούραση καθώς και παιδικές χαρές.

Βράχια, γρανίτες όπου πάνω τους στηρίχθηκαν οι τεράστιοι ουρανοξύστες. Η ανάγκη της Νέας Υόρκης για ένα μεγάλο δημόσιο πάρκο εκφράστηκε από τον ποιητή William Cullen Bryant και από τον πρώτο αμερικανικό αρχιτέκτονα τοπίων, Andrew Jackson Downing, οι οποίοι άρχισαν να δημοσιοποιούν την ανάγκη της πόλης για ένα δημόσιο πάρκο το 1844. Το Central Park τελικά παραδόθηκε το 1873, ενώ πάνω από δέκα εκατομμύρια φορτία υλικών είχαν μεταφερθεί έξω από το πάρκο, συμπεριλαμβανομένων του εδάφους και των πετρωμάτων. Περισσότερα από τέσσερα εκατομμύρια δέντρα, θάμνοι και φυτά που αντιπροσώπευαν περίπου 1.500 είδη μεταφυτεύτηκαν στο πάρκο.

Ένα μικρό πέρασμα από την έκθεση Volcanics Wines όπου εκπροσωπηθήκαν κρασιά από τις ηφαιστειογενείς χώρες, και όπου την Σαντορίνη εκπροσώπησε η Γαία με τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, έτσι για να μην μας λείψει και πολύ το Αιγαίο.

Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (Museum of Modern Art ή MoMA) που βρίσκεται στην περιοχή του Μανχάταν και θεωρείται πως κατέχει σήμερα μία από τις σημαντικότερες συλλογές έργων μοντέρνας τέχνης στον κόσμο, με έργα των σπουδαιότερων ζωγράφων του 20ου αιώνα. Το κτήριο του ΜοΜΑ στη σημερινή του μορφή, αποτελείται από έξι ορόφους και καταλαμβάνει συνολικά 58.000 μ² όπου στεγάζονται τα εκθέματά που περιλαμβάνουν περισσότερα από 150.000 μεμονωμένα κομμάτια εκτός από περίπου 22.000 ταινίες και 4 εκατομμύρια στιγμιότυπα ταινιών.

Henri Matisse, Vincent Van Gogh, Pablo Picasso, Henri Rousseau, Joan Miro, Piet Mondrian, Paul Jackson Pollock, Salvator Dali Jasper Johns, Andy Warhol είναι μερικοί από τους πρωταγωνιστές του Μουσείου MoMA, με έργα που άλλαξαν την αντίληψη της ζωγραφικής τέχνης.

Το Μουσείο Solomon R. Guggenheim είναι ένα μουσείο τέχνης που βρίσκεται στη περιοχή Upper East τoυ Μανχάταν. Η μόνιμη συλλογή του περιέχει έργα διάφορων καλλιτεχνικών ρευμάτων, όπως του Ιμπρεσιονισμού, του Μεταϊμπρεσιονισμού και της Μοντέρνας τέχνης, ενώ φιλοξενεί ειδικές εκθέσεις κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Το κτήριο σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Frank Lloyd Wright. Το μουσείο άνοιξε για πρώτη φορά το 1937, λειτούργησε όμως για πρώτη φορά στο κτήριο της Πέμπτης Λεωφόρου της Νέας Υόρκης το 1959 και πήρε το όνομά του από τον Solomon R. Guggenheim, Αμερικανό επιχειρηματία και συλλέκτη τέχνης.

Ο Solomon R. Guggenheim άρχισε να συλλέγει έργα τέχνης το 1929 και το 1937 ίδρυσε το Ίδρυμα Solomon R. Guggenheim όπου άρχισε να εκθέτει τα έργα που αγόραζε στο διαμέρισμά του. Κατά τα πρώτα χρόνια, άρχισε να εκθέτει έργα Αφηρημένης τέχνης και συγκεκριμμένα έργα καλλιτεχνών όπως Kandisky, Mondrian, Chagal, Modiliagni, Picasso. Η συλλογή του μουσείου άρχισε να μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να ζητήσει από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Frank Lloyd Wright να σχεδιάσει το νέο κτήριο του μουσείου.

Το νέο κτήριο του μουσείου άνοιξε στις 21 Οκτωβρίου 1959, δέκα χρόνια μετά τον θάνατο του Guggenheim και έξι μήνες μετά τον θάνατο του Wright. Το κτήριο του μουσείου θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του 20ου αιώνα. Κατά την τριετία 2005-2008 πραγματοποιήθηκαν έργα συντήρησης στο εξωτερικό του μουσείου, ενώ το 2019 είναι το έτος εορτασμού των 60 χρόνων. Η μουσειολογική άποψη του κτηρίου, όπου τα έργα παρουσιάζονται κατά μήκος μιάς ράμπας σε σχήμα ανεστραμμένου κώνου η οποία σε κάθε όροφο συνδέεται και με οριζόντιες συμβατικές αίθουσες, καθώς και η πλουσιότατη συλλογή έργων, το κατέστησαν ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου.

Το Metropolitan Museum of Art, γνωστό και ως The Met (Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης), είναι ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Ιδρύθηκε το 1872 και βρίσκεται στην 5η Λεωφόρο στο Μανχάταν. Οι συλλογές του περιέχουν περισσότερα από δύο εκατομμύρια έργα τέχνης και περιλαμβάνουν ξεχωριστούς τομείς Ελληνορωμαϊκής, Μεσαιωνικής, Ισλαμικής, Ασιατικής και μοναδικά έργα της σύγχρονης τέχνης, καθώς και φωτογραφιών, ενδυμάτων, όπλων, πανοπλιών και μουσικών οργάνων.

Ένα από τα εμβληματικότερα έργα του ΜET είναι το έργο του Jacques-Louis David (1748-1825), του Γάλλου ζωγράφου -εισήγαγε το νεοκλασικό στυλ και θεωρήθηκε ως ο κορυφαίος ζωγράφος της εποχής του- ο Θάνατος του Σωκράτη. Το έργο αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα της, νεοεισηγμένης από τον ίδιο τον David, τάσης νεοκλασικισμού στην ζωγραφική με τα έντονα χρώματα, τις εμβληματικές φιγούρες και την μεταφορά ενός αρχαιοπρεπούς ήθους. Oι συμβολικές και αισθητικές αναλύσεις σε σχέση με τους 12 μαθητές του και τις σχεδιαστικές χαράξεις μεταξύ τους, έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο πεδίο αισθητικών δεδομένων.

Ο Mark Rothko (1903 -1970) Λετονός ζωγράφος που ανήκε στο ρεύμα της αφηρημένης εξπρεσιονιστικής ζωγραφικής, αν και ο ίδιος πάντοτε αρνιόταν οποιαδήποτε σχετική κατάταξη. Θεωρείται ένας από τους πιο εμβληματικούς και ταυτόχρονα πιο εμπορικούς ζωγράφους του αιώνα μας και τα έργα του βρίσκονται σε περίοπτη θέση στο ΜΕΤ.

Ο Αγγελής Νάννος, ένα Ελληνόπουλο, ήταν μια μεγάλη μας έκπληξη στο ΜΕΤ. Πολυταξιδεμένος και πολυσχιδής προσωπικότητα, τα τελευταία 5 χρόνια ζει στην Νέα Υόρκη και κάνει διάφορα food tour σε κουζίνες της πόλης. Εμάς μας ξενάγησε στην γαστρονομική διάσταση κάποιων εκθεμάτων του ΜΕΤ, όπου πραγματικά γνωρίσαμε άγνωστους δρόμους προσέγγισης της τέχνης.

Περνώντας στην ανατολική απέναντι όχθη από το Μανχάταν, στο ύψος του Empire State Building, και στην περιοχή του Brooklyn, πάνω στην όχθη του East River, βρίσκεται το Williamsburg μια από τις πιό συμπαθητικές και εναλλακτικές συνοικίες της Νέας Υόρκης.

Εδω ακριβώς βρίσκεται το Smorgarsburg, το καλύτερο foodie market της Ν.Υόρκης όπου κάθε Σάββατο στο Williamsburg και κάθε Κυριακή στο Prospect Park (στο Μπρούκλιν κι αυτό), μπορεί κανείς να δει μαζεμένες όλες τις κουζίνες του κόσμου και φυσικά μια καλή εικόνα των νέων τάσεων στο street food της πόλης. Γύρω στις 100 σκηνές στήνονται σε μεγάλο ανοιχτό χώρο από τις 11 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα και πάνω 20.000 άνθρωποι θα περάσουν το Σαββατοκύριακο για να δοκιμάσουν τις γεύσεις του κόσμου.

Εδώ βρίσκει κανείς το φυτώριο απ’ όπου ξεπήδησαν επιχειρήσεις που ξεκίνησαν με ένα καροτσάκι ή ψήνοντας στα κάρβουνα ή τηγανίζοντας με μια φιάλη προπανίου, ή ένα υποτυπώδες food truck και τώρα έχουν καταστήματα ή αλυσίδες με μαγαζιά σε πολλές πόλεις της Αμερικής. Δημιούργησαν ολόκληρες εταιρείες που αναλαμβάνουν catering για εκδηλώσεις και κάνουν και delivery. Το Williamsburg είναι ο τόπος που μετανάστες ζουν από την δουλειά τους και με την ελπίδα του αμερικάνικου ονείρου, να γίνουν και αυτοί ένα από τα πολλά success stories της πόλης.

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για τους foodies, να κορφολογήσουν πιάτα από διαφορετικές καντίνες, και μετά, παρέα, να καθήσουν στους μεγάλους πάγκους και να απολαύσουν τα φαγητά του κόσμου.

Ουδέποτε οι πατάτες δεν είχαν τόσες γεύσεις… Οι Loaded papitas (“φορτωμένες” πατάτες) προσφέρονται ως Papitas Queso (αρτυμένες με fontina, cheddar, jack & aji Amarillo), ως Papitas Huacatay (lemon, garlic Aioli), Papitas Crispy (ketchup), Papitas Cilantro (parmesan, garlic & cilantro mayo) και ουκ έστιν αριθμός. Για δε την ματιά του πωλητή τι να πρωτογράψεις;

Ανάμεσα στα περίπτερα που συναντήσαμε ξεχωρίσαμε τα Λατινοαμερικάνικα (Μεξικό, Βολιβία κλπ.), τα Αφρικάνικα (Μαρόκο, Τυνησία κλπ.), της Ασίας που κυριαρχούσε (από τα γνωστά Ταϋλανδέζικα, Ταϊβανέζικα, Κινέζικα έως καντίνες από Αφγανιστάν και Ιμαλάια), χωρίς να λείπουν οι Ιταλοί με τις πίτσες τους (μεταφέρουν πάνω σε truck ξυλόφουρνο για να τις ψήνουν!).

Μια εποχή που οι περισσότεροι δουλεύουν σε δουλειές γραφείου, ή σε εργασίες διαχείρισης γνώσεων και πληροφοριών, ο χρόνος για μαγείρεμα είναι ελάχιστος. Ελάχιστες είναι πια και οι σωματοποιημένες εργασίες των ανθρώπων, ακόμα και η ανάμνησή τους. Εδώ στις ανοικτές αγορές, μαζί με τις όμορφες γεύσεις απολαμβάνουμε και το τελετουργικό της δημιουργίας της τροφής, που φυσικά είναι κάτι παραπάνω από γεύση και χόρταση.

Οι τιμές των πιάτων κυμαίνονται μεταξύ 7 και 15 $ ενώ οι ποσότητες κάθε μερίδας είναι εξαιρετικά πλούσιες, που σημαίνει ότι εκτός του θεάματος και της γαστρονομικής βιοποικιλότητας, σερβίρονται φαγάκια για χόρταση. Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε Σάββατο στο Smorgarsburg βρέπεις μόνο χαμόγελα.

Το New York City Subway είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο εκτεταμένα δίκτυα αστικών τρένων στον κόσμο, με 468 σταθμούς σε λειτουργία, 337 χιλιόμετρα διαδρομών, 1.355 χιλιόμετρα τροχιάς στο σύνολο, με περισσότερους από 5 εκατομμύρια επιβάτες την ημέρα, τέταρτος σταθμός σε κίνηση επιβατών παγκοσμίως μετά του Τόκυο, της Μόσχας και της Σεούλ.

Κύριο χαρακτηριστικό τoυ subway της Ν.Υόρκης είναι οι τεράστιοι συρμοί (4 φορές μεγαλύτεροι του Μετρό της Αθήνας), η λειτουργία του όλο το 24ωρο και η συχνότητα άφιξης (πολλές φορές – τις περιόδους αιχμής- είναι ανά ένα λεπτό). Βέβαια λόγω παλαιότητας και άλλων λόγων (στο subway διαμένουν πολλοί άστεγοι) δεν πρωταγωνιστεί στο τομέα της καθαριότητας. Πάντως βολεύει αφάνταστα και αν το μάθεις έχεις την πόλη στο τσεπάκι σου!

Βέβαια πανέμορφες διαδρομές υπάρχουν στα μέρη που ο subway είναι υπέργειος και πολλά τοπία θυμίζουν τοπία σαν τα έργα Edward Hopper (πίνακας From Williamsburg Bridge)

H Chinatown, είναι μία περιοχή με μία από τις υψηλότερες συγκεντρώσεις Κινέζων στο δυτικό ημισφαίριο, καθιστώντας την έναν από τους παλαιότερους εθνικούς Κινέζικους θύλακες έξω από την Ασία. Από την πρώτη τους εγκατάσταση μέχρι τις μέρες μας – οι Κινέζοι μετανάστες φέρεται να έχουν φθάσει στην περιοχή κατά τη δεκαετία του 1840 – η Chinatown πέρασε πολλές φάσεις εξέλιξης, παραμένει όμως ακόμα και σήμερα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του Manhattan.

Στην Chinatown του Manhattan, το πιο “δυτικό” κινέζικο εστιατόριο είναι το Xi’an Famous Foods, όπως άλλωστε το διαφημίζει και το ίδιο Western Chinese Cuisine. Με την ανοιχτή κουζίνα βλέπεις τα πιάτα να φτιάχνονται μπροστά σου, ενώ η αρχιτεκτονική και η διαρρύθμιση του παραπέμπει σε λιτό δυτικό εστιατόριο, τύπου καταστήματος self-service, με τις αντίστοιχες φτηνές τιμές των 10 $ περίπου το καθένα. Διαβάζεις το αναρτημένο μενού με τις ενδεικτικές φωτογραφίες παραγγέλνεις και σε ειδοποιούν με το όνομά σου. Δοκιμάσαμε, Spicy lamb noodles in soup, Stewed pork noodles, Vegetables noodres.

Το Xi’an Famous Foods αποτελεί την επιτομή της υλοποίησης του Αμερικάνικου ονείρου, και την ιστορία του κινέζικου μικρομάγαζου που εξελίχθηκε σε μιά σημαντική αλυσίδα καταστημάτων μπορεί να την δει στο video του καταστήματος, όπως την περιγράφει ο fun του, μάγειρας και συγγραφέας Alain Bourdain.

Τα χαρακτηριστικά τοπόσημα της πόλης της Νέας Υόρκης από πλευρά αρχιτεκτονικής είναι ότι στα παλιά κτήρια της πόλης των αρχών του 20 αιώμα, ανεξαρτήτου στύλ, επιβλήθηκε η δημιουργία εξωτερικών κλιμάκων για την περίπτωση πυρκαγιάς, που παρότι δημιούργησαν κάποιες παραμορφώσεις στις όψεις των κτηρίων τελικά δημιούργησαν μιά υφολογική ταυτότητα.

Σε πολλά από τα κλιμακοστάσια ανάγκης, θα δεις, έστω και στενάχωρα, τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων να λιάζονται, ή να κολατσίζουν απολαμβάνοντας την θέα και το αστικό τοπίο.

Την πόλη ομορφαίνουν τα trucks, τα υπέροχα αυτά φορτηγά που διασχίζουν με τις τεράστιες καρότσες τους την Αμερική και που όλοι μας τα έχουμε γνωρίσει από τα αμερικάνικα φίλμς. Στην Νέα Υόρκη κυκλοφορούν με μικρότερα μήκη, το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι οι εντυπωσιακές όψεις του. Είτε πρόκειται για μεταφορικά μέσα, είτε για μπετονιέρες είτε για “σκουπιδιάρες”, η αισθητική τους είναι αψεγάδιαστη.

Μέσα στο Manhattan, όλα τα μέσα μετακίνησης έχουν τους πιστούς τους, από skateboard, πατίνια, ποδήλατα, μηχανικά πατίνια και άλλα δίκυκλα, φυσικά πολλές Harley Davidson, και παντός είδους κούρσες. Έξω από το νότιο Manhattan, στο Harlem και στις γειτονιές του Brooklyn και του Bronx, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της πόλης, είναι όταν βλέπεις να περνούν αυτοκινητάρες με οδηγούς Αφροαμερικανούς και μουσική της πατρίδας τους στη διαπασών! Το ίδιο συμβαίνει και στην καρδιά του Little Italy με τους αντίστοιχους Αμερικανοϊταλούς να κυκλοφορούν καμαρωτοί με τις Ferrari τους, τις Porsche ή τις Laborgini τους με τα αντίστοιχα ιταλικά τραγουδάκια. Στην Αστόρια δεν πρόλαβα να πάω και δεν έχω την εκεί Ελληνική εμπειρία.

H δική μας βόλτα στην Νέα Υόρκη τελειώνει σ’ έναν ναό της γνώσης. Το Columbia University in the City of New York είναι ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, θεωρούμενο από πολλούς ως το σημαντικότερο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Η πανεπιστημιούπολή του βρίσκεται στο βόρειο Μανχάτανκαι ιδρύθηκε το 1754 ως κολέγιο King’s College από την Εκκλησία της Αγγλίας και ήταν το πρώτο κολέγιο που ιδρυόταν στη Νέα Υόρκη και το πέμπτο στις 13 αποικίες που αργότερα δημιούργησαν τις ΗΠΑ.

Υπήρξε το πρώτο αμερικανικό πανεπιστήμιο που προσέφερε σπουδές στην Ανθρωπολογία και στην Πολιτική επιστήμη. Εξάλλου, ποικιλόμορφα λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά κινήματα, όπως η Αναγέννηση του Χάρλεμ και το Κίνημα των Μπιτ διαμορφώθηκαν στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια κατά τον εικοστό αιώνα.

Είναι ιδιαίτερα συγκινητικό για μας τους Έλληνες να μπαίνεις στο μεγαλοπρεπές κτήριο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου και στην μετώπη της εισόδου πάνω από τους ιωνικούς κίονες να διαβάζεις με εγχάρακτα στο μάρμαρο τεράστια γράμματα τα ονόματα: ΗΟΜΕR – HERODOTOS – SOPHOCLES – PLATO – ARISTOTLE – DEMOSTHENES – CICERO – VERGIL