Στην πανέμορφη Αμοργό θα φας καλά, η δε τοπική κουζίνα της στηρίζεται στην κτηνοτροφία και την τυροκομία και έχει ως πρωταγωνιστή το πατατάτο. Οι καλύτερες ταβέρνες στην Αμοργό και τα καφενεία με φαγάκι που διαλέξαμε δεν είναι τόσο τουριστικά, και έτσι θα ικανοποιήσουν τον επισκέπτη του νησιού, γιατί οι ιδιοκτήτες τους είναι σωστοί επαγγελματίες και υπέροχοι Αμοργιανοί. Και επειδή κάθε χρόνο ανακαλύπτουμε και νέα στέκια, οι “δέκα καλύτερες ταβέρνες στην Αμοργό” έγιναν αισίως 15 !
Αφιέρωμα του Greek Gastronomy Guide στις καλύτερες ταβέρνες της Αμοργού
Ψαροταβέρνα το Μουράγιο – Κατάπολα
Στην είσοδο του λιμανιού στα Κατάπολα, εκεί μπροστά όπου δένουν τα επιβατικά πλοία, στο δεξί μας χέρι βρίσκεται η πιο γνωστή ψαροταβέρνα της Αμοργού. Στο Μουράγιο του Δημήτρη και της Ευαγγελίας Δεσποτίδη μπορεί να βρει όλα τα ψάρια της αμοργιανής θάλασσας όπως σαργούς, μπαρμπούνια, σκορπίνες, ροφούς, αθερίνες και ό,τι ψαρεύουν ο Σιγάλας, ο Νικόδημος, ο Ρούσσος, ο Βεκρής, οι ψαράδες δηλαδή του νησιού με τα καΐκια τους. Εκτός από τις περιζήτητες αστακομακαρονάδες, την περίφημη κακαβιά του, τα καλαμαράκια, τις μερακλήδικες σουπιές και τα χταποδάκια ο κυρ-Δημήτρης έχει και τα μαγειρευτά του όπως μελιτζάνες ιμάμ, φάβα, παστίτσιο, μουσακά, το τοπικό πατατάτο αλλά και λαδερά εποχής.
Μεζεδοπωλείο Τρανζιστοράκι – Χώρα
Το μεζεδοπωλείο ΤρανζισΤοΡάκι, με σαφείς υπαινιγμούς στο αμοργιανό ρακί βρίσκεται στην μέση του πανεμόρφου πεζόδρομου που διασχίζει την Χώρα της Αμοργού. Στο εσωτερικό του υπάρχουν όμορφες αντίκες που σε συνδυασμό με τις όμορφες μελωδίες σε παραπέμπουν σε μία άλλη εποχή. Το όμορφο πλατύστενο και με συμπαθητικά χρώματα μαγαζί δημιουργεί μιαν παρεΐστικη και χαλαρωτική διάθεση, ενώ το προσωπικό είναι νέα ευχάριστα παιδιά. Αν κάποιος θέλει να στηθεί στο στενοσόκακο, να χαζέψει την περατζάδα και να δει όσους μπαίνουν και βγαίνουν στη Χώρα έχει πετύχει το μαγαζί του. Και φυσικά θα συμπληρώσει την χαρά του με τους δημιουργικούς μεζέδες που προσφέρονται. Χωρίς να λείπει η Αμοργός, τα πιάτα ανοίγονται σ’ όλο το Αιγαίο και έτσι μπορείς να γευθείς φακές με τζίρο, φουρνιστή πατάτα με γιαούρτι, χταπόδι με ρεβύθια και λιαστή ντομάτα, πανσέτα με μαρμελάδα σύκο, φάβα με κρεμμυδάκι και κάπαρη.
Καφενείο το Στέκι – Ασφοντυλίτη
Φεύγοντας από την Χώρα προς την Πάνω Μεριά του νησιού, συναντά κανείς τον ξερολιθικό αγροτικό οικισμό του Ασφοντυλίτη είναι χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Αξίζει να τον περιηγηθεί κανείς και να χαθεί στα αδιέξοδά του, στα ερείπια του και στις μάντρες του όπου πρωταγωνιστούν οι φραγκοσυκιές.Και φυσικά στο τέλος του περιπάτου μπορεί κανείς να ξαποστάσει στο καφενεδάκι το Στέκι της Σοφίας Λιβιάκη. Στην άκρη του Ασφοντυλίτη, δυο βήματα από την εκκλησιά, σ’ ένα σπιτάκι μια σταλιά, χωρίς ρεύμα και ίχνος τεχνολογικού πολιτισμού, ψήνει στον ξυλόφουρνο ρεβίθια, κάποιες σαλατούλες και προσφέρει τις νύχτες τον Γαλαξία της Αμοργού στο πιάτο σας. Σε μια γωνιά της αυλής με τα περισσευόμενα νερά της λάτρας, ποτίζεται ένας βασιλικός, μοναδική όαση στο πετρώδες τοπίο. Να τον χαϊδέψεις, να ευωδιάσει ο τόπος και να χαρεί κι αυτός το χάδι. Και να πάρεις και συ μια μυρωδιά ενός πολιτισμού μακριά από τον πολιτισμό.
Το λιμάνι της κυρά Κατίνας – Αιγιάλη
Όσα χρόνια κι αν περάσουν το λιμάνι της κυρά Κατίνας αποτελεί σταθερή αξία. Λειτουργεί από τη δεκαετία του 1980, την εποχή που ακόμα δεν υπήρχε ρεύμα και όπου δεν υπήρχε δρόμος μεταξύ Αιγιάλης και Καταπόλων και είναι μία από τις παλαιότερες ταβέρνες του νησιού κι από τις πιο φημισμένες. Η ταβέρνα βρίσκεται σ’ ένα ήσυχο σοκάκι πίσω από την παραλία του λιμανιού, στολισμένο με λουλούδια και γεμάτο πικροδάφνες. Το κτίριο έχει μια ευρύχωρη και καλόγουστη αίθουσα με ανοικτή κουζίνα. Οι τοίχοι της είναι γεμάτοι φωτογραφίες και πίνακες ζωγραφικής με θέμα το νησί. Η κουζίνα έχει μια μεγάλη ποικιλία φαγητών, όπου πρωταγωνιστούν οι αμοργιανές σπεσιαλιτέ. Χορτόπιτες του νησιού με αγριοσέσκουλα και μυρωδικά, χταποδόπιτα με παραδοσιακό φύλο, φρέσκο ψιλοκομμένο χταπόδι, ελιές και κόλιαντρο, φαβοκεφτέδες, κρέας πατατάτο, κρέας κοκκινιστό και από θαλασσινά, ψητά ψάρια στη σχάρα, κακαβιά και αστακομακαρονάδα.
Ταβέρνα Νίκος – Λαγκάδα
Η ταβέρνα του Νίκου Βασσάλου στην Λαγκάδα λειτουργεί από γενιά σε γενιά από το 1950. από τον παππού Βαγγέλη Συνοδινό. Τα τελευταία 30 χρόνια υπεύθυνος της ταβέρνας είναι ο εγγονός του, ο Νίκος Βασσάλος, ο οποίος μεγάλωσε στα πόδια του παππού του και μάλιστα, όπως διηγείται, γεννήθηκε σε μία σκάφη δίπλα στον ξυλόφουρνο. Τα χρόνια περάσαν, ο ξυλόφουρνος έγινε σύγχρονος και από τα υπόγεια μεταφέρθηκε δίπλα στην ταβέρνα, σε μια ευρύχωρη αίθουσα. Η ταβέρνα σερβίρει μαγειρευτά φαγητά και ντόπιες παραδοσιακές συνταγές, όπως κολοκυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες, αμοργιανή φάβα, κόκορα ελεύθερης βοσκής, κατσίκι μαγειρευτό στην κατσαρόλα, μελιτζάνες φούρνου, ξεροτήγανα και άλλα χειροποίητα γλυκά που γίνονται καθημερινά από την Ιωάννα. Η ταβέρνα έχει εντυπωσιακή θέα στη Λαγκάδα και λειτουργεί όλο το χρόνο χειμώνα καλοκαίρι.
Μεζεδοπωλείο Λουκάκη ξανά – Λαγκάδα
Το μαγαζάκι αυτό φτιάχτηκε με πολύ κέφι από τον Μιχάλη Νάνο και τη Βούλα Μανουσάκη. Το 2009 φτιάχνουν ένα μαγαζάκι με ενοίκιο, και το 2013 σκέφτηκαν να φτιάξουν το δικό τους, σ’ ένα ερειπωμένο κτίσμα της γιαγιάς του Μιχάλη. Το μαγαζάκι έγινε κουκλί, όμορφα σοβαντισμένο, χρωματιστά έπιπλα και από τον πρώτο χρόνο πληρωθήκανε όλα τα βερεσέδια. Η κουζίνα στο μεζεδοπωλείο κρητική, με απάκια, στάκες και ρακές από την Κρύα Βρύση του Ρέθυμνου (πατρίδα της Βούλας). Στον μικρό κατάλογο στο «Λουκάκη ξανά» θα δούμε το σύγκλινο Κρήτης με ούζο και κρεμμύδι, το απάκι με λιαστή ντομάτα, την καπνιστή πανσέτα, την μελιτζάνα σαγανάκι και τα σαρικοπιτάκια και την παντζαροσαλάτα, όλα μαγειρεμένα από τον Μιχάλη. Μ’ αυτό που δίνει την ταυτότητα στο μαγαζί – χειμώνα καλοκαίρι – είναι το κέφι του Μιχάλη και της Βούλας, που παρασέρνει και τους πιο δύσκολους σε δρόμους απογειωτικούς.
Ταβέρνα Λουδάρος – Λαγκάδα
Σκεπασμένη με τρεις κληματαριές και μια βουκαμβίλια που καλύπτει μια βεράντα 50 τετραγωνικών μέτρων η ταβέρνα «Ο Λουδάρος» είναι μια επιχείρηση που πριν 25 χρόνια έστησε η οικογένεια Λουδάρου, ο Βαγγέλης και η Πλυτώ (λατρεύω αυτά τα υπέροχα ονόματα των Κυκλάδων όπως Πλυτώ, Φιλιώ, Μαρουσώ, Καλίτσα, Ποθητή, Ακαθή, Νικητία κ.α). Σήμερα την παραδοσιακή επιχείρηση συνεχίζει το καλοκαίρι η κόρη τους Νικητία Λουδάρου. Η Νικητία από μικρό κορίτσι έζησε την ταβέρνα και βοηθούσε τους γονείς της. Το μενού περιλαμβάνει κυρίως ψητά της σούβλας και κρεατικά (κυρίως κατσικάκι στο φούρνο). Βέβαια δεν λείπουν τα μαγειρευτά όπως τα γεμιστά, η κολοκυθόπιτα, ή το παστίτσιο και ο μουσακάς. Τον χειμώνα η Νικητία επιστρέφει στην Αθήνα ως άλλη Περσεφόνη και το ταβερνάκι Λουδάρος μένει στα χέρια των γονιών της και μετατρέπεται σε καφενέ.
Ταβέρνα Πανόραμα – Θολάρια
Η ταβέρνα Πανόραμα στα Θολάρια της Αμοργού είναι μια ταβέρνα θρύλος. Μισόν αιώνα ζωής έχει γράψει την ιστορία της στο νησί. Με τρίπτυχο το καλό φαγητό, τη ζεστή φιλοξενία και τη αμοργιανή διασκέδαση το Πανόραμα έγινε συνώνυμο της γλεντζέδικης ταβέρνας και συνέβαλε κι αυτή στο μύθο των Θολαρίων ως τόπου χαράς και γλεντιού. Το τιμόνι στο Πανόραμα, εδώ και κάποια χρόνια, το έχει αναλάβει ο γιός του κυρ-Νικόλα Θεολογίτη ο Παρασκευάς, εξαίρετου ήθους άνθρωπος, καλός ψήστης και μάγειρας, με τη σύζυγό του Ελένη, που παραμένουν πιστοί στο οικογενειακό πνεύμα του μαγαζιού – ακολουθούν τα τρία παιδιά. Η ταβέρνα φημίζεται για το παραδοσιακό πατατάτο – κρέας κοκκινιστό με πατάτες, μαγειρεμένα όλα μαζί σε καζάνι ή μεγάλη κατσαρόλα -, το ψητό της Λαμπρής – κατσίκι ή αρνί γεμιστό με ρύζι και φυσικά για τα γλέντια της με τον θαλερό κυρ-Νικόλα πάντα στο τραγούδι.
Μεζεδοπωλείο Στον Πύργο – Αρκεσίνη
Το παραδοσιακό καφενείο μεζεδοπωλείο «Στον Πύργο» – στην Αρκεσίνη, δίπλα στο μοναδικό αρχαίο μνημείο στην Αμοργό που στέκει περήφανο εδώ και 2.350 περίπου χρόνια – φτιάχτηκε από την οικογένεια Ρούσσου για χάρη της μεγαλύτερης κόρης τους Βαγγελίτσας, που σπούδασε μαγειρική και από μικρή κολύμπησε στα βαθειά. Στην πορεία το καφενείο στο μέσο του πουθενά στην Κάτω Μεριά έγινε από το πιο δημοφιλές στέκι του νησιού. Ξεχωρίζουν τα ντολμαδάκια από λαχανίδες (το πράσινο φύλλο του λάχανου) τα λεγόμενα γιαπράκια, οι τυρόπιτες και οι χορτόπιτες που φτιάχνονται παραδοσιακά στο τηγάνι με ντόπια τυριά και χόρτα, το κατσικάκι λαδορίγανη και βέβαια η ομελέτα καβουρμά – αμοργιανή τηγανιά με χοιρινό κρέας και μπαχαρικά – ένα ιδιαίτερο αμοργιανό έδεσμα. Εξαιρετική οικογενειακή ατμόσφαιρα, καταπληκτικοί μαζεδες, το αγαπημένο μου στέκι.
Οικογενειακή ταβερνα Γεωργαλίνη – Βρούτση
Κατεβαίνοντας προς τον Νότο της Αμοργού και προς την Κάτω Μεριά, στο χωριό Βρούτση θα συναντήσουμε την οικογενειακή ταβέρνα Γεωργαλίνη. Μια οικογένεια αγνών ανθρώπων θα μας καλοσορίσει και θα μας φιλέψει πλούσια σε ποιότητα και ποικιλία εδέσματα έχοντας ως πρωταγωνιστή τα εξαιρετικά και γευστικά ντόπια κρεατικά του, τις πλούσιες σαλάτες με τρομερή ξινομυζήθρα, τα ορεκτικά και τις τιμές που θυμίζουν την παλαιά, φιλόξενη και φτηνή Ελλάδα.
T’ Απάνεμο στην Κολοφάνα
Στην βεράντα τ’ Απάνεμου κάτω από το παχύ φύλλωμα μιας κληματαριάς, και ανάμεσα στις πολύχρωμες γλάστες με τα μυρωδικά, χαίρεται κανείς τον ενθουσιασμό της φαμίλιας Κωβαίου και να δοκιμάσει τις λιχουδιές της Ουρανίας. Ένα αποθεωτικό λεμονάτο κατσικάκι, ένα εξαίρετο το πατατάτο και ο κρασάτος κόκορας. Πεντανόστιμα τα αρνίσια παϊδάκια, τα τυροπιτάκια κι η ομελέτα καβουρμά. Δοκιμάστε επίσης τα κοκκινογούλια του Γιάννη και τις τελευταίες δικές του ντομάτες από το μποστάνι, μια τετραλογία τυριών (κοπανιστή, μαλάκα, ξινομυζήθρα και ξερό) και το αμοργιανό φάβα.
Η ταβέρνα της Μαρουσώς στην Αρκεσίνη
Η ταβέρνα της Μαρουσώς στην Αρκεσίνη, έχει να υπερηφανευθεί για πολλά πράγματα. Έχει την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα απ’ όλες της ταβέρνες της Κάτω Μεριάς της Αμοργού, την πιο ευρύχωρη αίθουσα εξυπηρέτησης για τις μέρες του χειμώνα, δουλεύει ακατάπαυστα όλο τον χρόνο, έχει υποδομές για γάμους, βαφτίσια και άλλες εκδηλώσεις και τέλος έχει την πιο παλιά ιστορία ως ταβέρνα σ’ όλη την περιοχή. Ψυχή και δημιουργός της είναι η κυρα-Μαρουσώ που είναι ακόμα στις επάλξεις και που είναι αυτή που επί μισό περίπου αιώνα βαστάει την ποιότητα της ταβέρνας σε ζηλευτά επίπεδα.
To Youkali στο Ξυλοκερατίδι
Το Γιουκάλι είναι μια σχετικά νέα άφιξη στον γαστρονομικό χάρτη της Αμοργού. Δημιουργός του ο Λεωνίδας Μουμούρης από τον Πειραιά, που βρήκε στην Αμοργό, το Γιουκάλι του, τον φανταστικό τόπο που ονειρευόταν ο Κουρτ Βάιλ – ο γνωστός μουσικός συνεργάτης του Μπρεχτ- στο ποιήμα του, «την χώρα των πόθων μας». Το Υοukali στην Αμοργό του έφερε μια νέα πνοή στην Αμοργό. Σέβεται τα ντόπια υλικά -ο μεγαλύτερος κτηνοτρόφος του νησιού ισχυρίζεται ότι ο Λεωνίδας μαγειρεύει το καλύτερο κατσικάκι-αλλά δεν ξεχνά και την καταγωγή του από την Κέρκυρα με το σοφρίτο της γιαγιάς του, αρέσκεται στην ελληνική δημιουργική κουζίνα -καρπάτσιο χταπόδι- και διατηρεί τις διεθνείς αναζητήσεις του με την μπουράτα σε σκορδάτες μπρουσκέτες!
H Βεγγέρα στα Κατάπολα
Η Βεγγέρα είναι ένα ταβερνάκι που βρίσκεται στη μέση της παραλίας που συνδέει Κατάπολα και Ξεροκερατίδι. Δημιουργός του ο Γιώργος Θηραίος, Πειραιώτης μάγειρας, που αφού σπούδασε μαγειρική τη σχολή Le Monde, δούλεψε για 20 χρόνια στην Ολλανδία σ’ ένα εστιατόριο με Μεσογειακή κουζίνα και σε κρουαζερόπλοια, και αποφάσισε να βρει κι αυτός τον παράδεισό του στην Αμοργό. Έστησε λοιπόν το 2018 με τη Ρόζα, την συνεταίρο του την Βεγγέρα, έναν χώρο που επικεντρώνεται στην παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Γιατί ο Γιώργος με την πραότητα που τον διακρίνει είναι ταυτόχρονα μάγειρας και ερευνητής. Έχει κάνει πολλά ταξίδια για να γνωρίσει την κυκλαδική κουζίνα και για την κάθε συνταγή που σερβίρει έχει και μια ιστορία σχετική να σου αφηγηθεί, με τον μοναδικό του τρόπο. Τυπικά του πιάτα, τα πιταρίδια, η λαδένια Κιμώλου, το Αξώτικο, το πατατάτο της Αμοργού, χοιρινό με χαρουπόμελο, φρουτάλια Άνδρου.
Καμάρα στον Άνω Ποταμό
Ο Ποταμός είναι ο τόπος που σταματάει ο χρόνος και η Καμάρα είναι ταβερνάκι που απολαμβάνει κανείς το πιο εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα της Αμοργού. Η Καμάρα είναι ένα καταπληκτικό ταβερνάκι σε ένα στρατηγικό σημείο της Μεγάλης Στράτας που είναι το μεγαλύτερο μονοπάτι της Αμοργού, μήκους 20 χιλιομέτρων και διασχίζει σαν ραχοκοκαλιά το νησί, ανάμεσα σ’ ένα αρχέγονο και άσπιλο τοπίο σε ύψος 350-400 μέτρων πάνω από τη θάλασσα και καλύπτει τη μισή απόσταση του συνολικού μήκους του νησιού. Τα εδέσματα δεν είναι πολλά, ούτε εντυπωσιακά, αλλά ένα κι ένα. Ας είναι καλά η μάνα του Χριστόφορου, η κυρά Σοφία με τα μαμαδίστικα φαγάκια της. Μια φάβα, από ντόπιο καρπό, ένα ποίημα, από τις γευστικότερες της ζωής μου, καλόγερους (τοπικό φαγητό, το τρώνε και στη Νάξο, μελιτζάνα στον φούρνο με στρώσεις επάνω της κρεμμυδάκι, ντομάτα, χοιρινό και λιωμένο τυρί), χορταστική φρέσκια σαλάτα, κολοκυθόπιτα, πατατάτο, ενώ τα πεντανόστιμα παϊδάκια από αμοργιανά κατσικάκια τα ψήνει ο πατέρας του Λευτέρης.
ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΜΟΡΓΟΥ
Η Γαστρονομική Κοινότητα της Αμοργού είναι ένα σύστημα ανοικτό στο οποίο δύνανται να ενταχθούν όσοι ενδιαφέρονται και πληρούν τις προϋποθέσεις που απορρέουν από τους κανονισμούς του προγράμματος Γαστρονομικές Κοινότητες – Gastronomy and Wine Tourism. Τελικός σκοπός της δράσης είναι η ανάδειξη της Αμοργού σε έναν τουριστικό προορισμό, όπου η γαστρονομία θα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαμόρφωση της ταυτότητας και της πολιτιστικής φυσιογνωμίας του τόπου.
Το πρόγραμμα Γαστρονομικές Κοινότητες έχει την τιμή να τελεί υπό την αιγίδα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.
ΕΝΤΥΠΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ ΑΜΟΡΓΟΥ
ΤΟΠΟΣ & ΙΣΤΟΡΙΑ - ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
ΤΑΒΕΡΝΕΣ - ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ - ΚΑΦΕΝΕΙΑ
ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ - ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΑ
SIGN INTO YOUR ACCOUNT