Ο Περικλής Κοσκινάς γεννήθηκε και πρωτοδούλεψε στην Κέρκυρα, πέρασε από Αγγλία, Σκωτία, Γαλλία έκανε την επανάστασή του στα Κανάρια και στη Βενεζουέλα, δέχθηκε την πρόταση από τον Σπηλιάδη και ανέλαβε το Mylos, πρώτα εδώ στην Αθήνα και μετά το λειτουργικό και μαγαζιά του Σπηλιάδη στον Καναδά και στις ΗΠΑ, κατόπιν πέρασε από το Αλάτσι και  καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο επιτυχημένους σεφ της γενιάς του χάρη στην Cookoovaya και στο Hoocut μαζί με τους συνεργάτες του σεφ (Νίκος Καραθάνος, Βαγγέλης και Σπύρος Λιάκος, Μάνος Ζουρνατζής).

Γεννήθηκες: Στην περιοχή της Ανάληψης στην Κέρκυρας.

Παιδικές αναμνήσεις: Να ψαρεύω με πλαστικά μπουκάλια γοβιούς στην παραλία Καρδάκι της Κέρκυρας, στην οποία η είσοδος ακόμη δεν ήταν ελεύθερη. Πρόκειται για την παραλία που βρίσκεται μέσα στο παλάτι του Mon Repos και τότε ανήκε ακόμη στην πρώην βασιλική οικογένεια. Επομένως αναγκαζόμουν να κατεβαίνω έναν γκρεμό και στη συνέχεια να περπατώ βράχο-βράχο περιμετρικά της παραλίας μέχρι να βρω το τέλειο σημείο για να ψαρέψω.

Παιδικό αγαπημένο φαγητό: Τα Γεμιστά

Σπουδές: Μαγειρική και Διοίκηση στο Κολλέγιο του Μπέρμιγχαμ

Πότε ένιωσες ότι θα αφοσιωθείς στην μαγειρική: Στην ηλικία των 19-20 που σήμανε την έναρξη των ταξιδιών μου στον κόσμο. Η ιστορία ξεκίνησε με ένα αθώο ψέμα, μία αθώα υπόσχεση που τελικά τηρήθηκε στο έπακρον.

Μάγειροι που επηρέασαν τη μαγειρική σου: Carlos Gaig ένας Καταλανός μάγειρας με τον οποίο εργάστηκα ένα χρόνο στα Κανάρια, ο Κώστας Σπηλιάδης, η Εύη Βουτσινά
Εικόνες ή γεγονότα που σε ενέπνευσαν: Όλα τα χρόνια της ζωής μου που πέρασα στην Κέρκυρα. Οι μαγευτικές εικόνες της φύσης εκεί, η αρχιτεκτονική της, οι εναλλαγές των χρωμάτων της κατά τη διάρκεια των εποχών του χρόνου, εικόνες διαφορετικές από τις χώρες που επισκέφτηκα, τους ανθρώπους που γνώρισα και τις κουζίνες που δοκίμασα.
Πού εργάστηκες: Σε εστιατόρια μικρά, συνοικιακά αλλά και βραβευμένα με αστέρια Michelin, σε Αγγλία, Σκωτία, Γαλλία, Ισπανία, Βενεζουέλα, Καναδά, Αμερική, Ελλάδα. Από όπου πέρασα αποκόμισα τις ίδιες εμπειρίες σε γνώση και σε αξία.

Υλικά που αγαπάς: Ό,τι έχει σχέση με τα προιόντα της θάλασσας, άγρια χόρτα και τσίλι.

Φιλοσοφία της κουζίνας σου: Αφαίρεση, απλότητα και ακρίβεια.

Πιάτα που δημιούργησες, αγάπησες και άφησαν ίχνη: ροφός γιουβέτσι, κοτόσουπα με χέλι, μακαρόνια στα κάρβουνα, κατσούλες carpaccio

Ο ρόλος της τοπικότητας στο φαγητό: Η χρήση τοπικών υλικών στο φαγητό ολοκληρώνει ομαλά τον κύκλο της φύσης και της ζωής. Το φαγητό αποκτά μία τεράστια δυναμική, όταν προέρχεται από υλικά που έχουν παραχθεί από το χώμα και το νερό που συνιστούν τις ρίζες μας και περιέχουν την ίδια τη ζωή.

Η Ελληνική κουζίνα σήμερα: Πιστεύω ότι ο σπόρος για κάτι μεγάλο έχει φυτευτεί και τα αποτελέσματα θα φανούν τα επόμενα χρόνια.

Η Ελληνική γαστρονομία απέναντι στην κρίση: Η οικονομική κρίση δεν έκανε καλό σε κανέναν, δεν δημιούργησε ευκαιρίες, δεν ξεχώρισε την ήρα από το στάρι, δεν βοήθησε στο να καλλιεργηθεί η έννοια της συνεργασίας και αλληλεγγύης και άλλα τέτοια βαρύγδουπα που ακούγονται. Η ελληνική γαστρονομία αποκτά δυναμική κυρίως συγκυριακά επειδή σε όλο τον κόσμο επικρατεί η τάση για διατροφή που σέβεται τον άνθρωπο και τη φύση. Η κρίση δημιούργησε και συνεχίζει να δημιουργεί μεγάλο κακό.

Πώς θα ήθελες να σε θεωρούν: Δεν με ενδιαφέρει.

Μια αξέχαστη στιγμή: Η γέννηση της κόρης μου.

Όνειρα γαστρονομικού περιεχομένου: Σκέφτομαι και ετοιμάζω διάφορα μη ανακοινώσιμα ακόμη.

Όνειρα ζωής: Αμέτρητες βαρκάδες και φαγητά σε ταπεράκι με την οικογένειά μου.

Αποχαιρετισμός: Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές.