ABOUT US
owned and operated by George Pittas and Bilio Tsoukala
The Greek Gastronomy Guide website (greekgastronomyguide.gr) was created to be a showcase for Greek gastronomy as a whole, in all its aspects and all its dimensions. This is because we believe that the logic that connects the network “Landscape – Environment – Agricultural Economy – Agricultural Produce – Gastronomy – Culture – Tourism” could and should form one of the bases for the country’s future development.
Our goal is to provide a detailed “census” of the gastronomic identity of every region in the country through a holistic, but primarily human-orientated approach.
The content of our website greekgastronomyguide.gr is the result of on-the-spot research, documentation and photography, with interviews and in-depth visits to each place. The project started with George Pittas’ travels over the past 25 years to every corner of Greece and deals with formerly untouched subjects related to Greek gastronomy – some of which are included in his six books – and with the research of Bilio Tsoukala, who from 2003 was the first to present local producers and their products in her television broadcasts for ERT (the Greek National Radio and Television Network).
George Pittas
George Pittas was born in Athens in 1954. By profession he is an interior decorator and designer of furniture.
From 1977 to 1980 he studied political economy and sociology and the University of Paris 8 (Vincennes). He was a founding member of the Neo Katoikein group in 1980 which for 20 years played a leading role in Greek furniture design and production.
Since 1995 he has been dividing his time between Athens and Paros, where he runs the model hotel complex Lefkes Village in the mountain settlement of the same name.
He served on the board of the Union of Greek Tourist Professionals (SETE) and of the Chamber of Greek Hotels and was active in matters related to cultural and alternative tourism.
Since 2010, as a board member of the Chamber of Greek Hotels, he has been head of Greek Breakfast programme, which aims to connect hotels with the gastronomic wealth of their own districts. In this role he travels all over the country creating original local Greek breakfast dishes with the most representative tastes and produce of each region.
His books (in Greek)
Ta Simadia tou Aigaiou (Signs Of the Aegean) (2007)
Paros – Odoiporiko ston Topio kai to Chrono (A Walk through Place and Time) (2008)
Athinaiki Taverna (The Athenian Taverna) (2009)
Ta Panigyria sto Aigaio (Religious and Folk Festivals in the Aegean) ((2011)
Ta Kafeneia tis Elladas (The traditional cafés of Greece) (2013)
Thisavrous tis Ellinikis Gastronomias (Treasures of Greek Gastronomy) (2014)
Bilio Tsoukala
Bilio Tsoukala studied economics in Greece and then continued her postgraduate studies in Paris. She studied journalism at the Institut Français de Presse at the University of Paris II, and went on to do political science at the Sorbonne (Paris II), where she received her postgraduate degree (DEA). At the same time, she took university level courses in English literature, cinematography and political economy.
Since 1984 she has worked as a journalist for newpapers and magazines such as ENA, Anti, Gynaika, Klik, Ego, Mesemvriani and Kerdos, and from 1994 to 2006 she was a columnist for Madame Figaro.
In 1985 she was a member of Channel 15, the Initiative Group for Free Radio, and played a leading role in breaking the state monopoly of the country’s radio and television networks with the opening of the first independent radio stations. In 1986 she gave radio broadcasts on the first public radio station, Athens 98.4, and later on TOP FM, Ant-1 and Alpha Radio.
She has been working in television since 1995, presenting programmes on culture, like “Plus and Minus” (Syn kai Plin), one of the first cultural “magazines” on public TV.
From 1993 to 2013 she hosted a show on ERT called “It has Taste” (Ehei Gousto), a daily, two-hour, live TV cultural programme.
She is married to George Pittas.
Books
Thisavroi tis Ellinikis Gastronomias (Treasures of Greek Gastronomy) – © 2014
The book, The Treasures of Greek Gastronomy describes 100 typical products from various regions in Greece and representing all kinds of edible commodities. Some of these have become identified with Greek life both in the present and in the recent past, but also in the distant past, stretching back in some cases to Greek mythology. Other foods are associated with a grand history, such as for example the Corinthian currant, which in the 19th century played a major role in the country’s economy, accounting for 70 percent of Greek exports and bringing tremendous wealth and prosperity to the places where it was grown and marketed. Other plants, like the caper and the prickly pear, while not so much in demand, are particularly characteristic of the often harsh Greek earth.
Ta Kafeneia tis Elladas (The traditional cafés of Greece) – © 2013
Η γνωριμία μου με τα καφενεία έγινε με έναν ασυναίσθητο και χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια τρόπο. Τόσα χρόνια που ταξιδεύω και γράφω, τα καφενεία αποτελούσαν πάντα ένα σημαντικό σταθμό των ερευνών μου. Εδώ θα ξαπόσταινα όταν έφθανα σ’ ένα χωριό και δω θα έπαιρνα τις πρώτες μου πληροφορίες. Εδώ θα καταστρώνονταν τα σχέδια δράσης και εδώ η αρχική αμήχανη μοναξιά του νεοφερμένου, θα ξεπερνιόταν σε λίγο, καθώς ένας-ένας οι θαμώνες θα με περικυκλώναν για να μου δώσουν κι αυτοί με χαρά τις πληροφορίες που γνώριζαν για να με βοηθήσουν. Και τα βράδια μετά την λήξη των διάφορων αποστολών, όταν επέστρεφα αποκαμωμένος στο καφενείο εξιστορώντας τα “κατορθώματα” μου και επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία που μου έδιναν και την ορθότητα των κατευθύνσεων τους, εδώ ανάμεσα σε μεζέδες και σε ρακές γλεντούσαμε τις ερευνητικές επιτυχίες μου. Αλλά πιο πολύ γλεντούσαμε τη χαρά της γνωριμίας μας.
Ta Panigyria sto Aigaio (Religious and Folk Festivals in the Aegean) – © 2011
Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου , είτε σαν προσκυνητής, είτε σαν επισκέπτης, είτε σαν ερευνητής, είχα την χαρά να παραβρεθώ σε πάνω από διακόσια πανηγύρια. Γνώρισα εκατοντάδες μουσικούς, βιολάτορες, λυράρηδες, τσαμπουνιέρηδες και αφέθηκα επί ώρες συνεπαρμένος στη μουσική τους. Άκουσα και τραγούδησα τραγούδια που οι στίχοι τους μου ραγίσαν την καρδιά, και άλλα που μου την απογειώσαν. Χόρεψα και ξεφάντωσα, καμιά φορά και μέχρι τελικής πτώσεως, μαθαίνοντας επί τόπου αρκετούς λιγότερο γνωστούς παραδοσιακούς χορούς. Συνάντησα πολλούς σημαντικούς κληρικούς που παράλληλα με τον θρησκευτικό ρόλο τους πρωταγωνιστούσαν στη κοινωνική ζωή του τόπου, αλλά και στο γλέντι και τη διασκέδαση. Αντάμωσα δεκάδες μαγείρους που τάισε ο καθένας τους απ’ ένα ολόκληρο χωριό. Είχα την τύχη να μου εμπιστευτούν τις συνταγές τους και τα μυστικά της δουλειάς τους.
Athinaiki Taverna (The Athenian Taverna) – © 2009
Η Αθηναϊκή Ταβέρνα είναι δεμένη με την ιστορία και τον πολιτισμό της πόλης της Αθήνας καθώς σε μια ιστορική πορεία έθρεψε και ανέπτυξε τα πιο χαρακτηριστικά πολιτισμικά αγαθά του Ελληνισμού. Εδώ άνθισε η Αθηναϊκή καντάδα, ανδρώθηκε το ρεμπέτικο, τραγουδήθηκαν τα δημοτικά τραγούδια από τους εσωτερικούς μετανάστες. Στην Αθηναϊκή ταβέρνα πρωτογλέντησαν οι ξεσπιτωμένοι Μικρασιάτες, βρήκαν καταφύγιο οι απόκληροι και οι περιθωριακοί, χάρηκαν οι Αθηναίοι τις Αποκριές και τον Καρνάβαλο και εδώ τέλος τραγούδησαν οι φοιτητές την περίοδο της Δικτατορίας τα τραγούδια του Μίκη Θοδωράκη. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει είδος ελληνικής μουσικής που να μην έχει αφιερώσει σπουδαία τραγούδια για την ταβέρνα.
Paros – Odoiporiko ston Topo kai to Chrono (A Walk through Space and Time) – © 2008
Η Πάρος δεν έχει τα ψηλά βουνά της Νάξου, τους έντονους ανέμους της Μυκόνου, το άγριο αλλα σαγηνευτικό τοπίο των γκρεμνών της Σαντορίνης. Τά παριανά βουνά και οι λοφοι ειναι χαμηλοί, σβήνουν γλυκά μέχρι τις ακτές που σπάνια αγριεύουν και ανταριάζουν από τους αέρηδες. Τα μελτέμια λες κι έχουν κάνει άτυπη συμφωνία με την Πάρο. Φυσούν αρκετά ώστε να σβήνουν την καλοκαιρινή κάψα, αλλά οχι τόσο ώστε να θεριεύουν το νησί. Οι παραλίες της Πάρου ειναι γεμάτες μυστικά θέλγητρα, σαν γυναίκες που δεν θέλουν να δείξουν λα τους τα προσόντα μεμιάς. Η φύση της ειναι ενδιαφέρουσα και πλούσια, αρκεί να θελήσεις να την ανακαλύψεις, να ψάξεις και πίσα απ΄αυτό που φαίνεται, για να δείς πράγματα που ούτε φαναταζόσουν. Τα χωριά της ειναι πανέμορφα και ζωντανά θέλουν ομως μιά προσέγγιση περιηγητή και οχι τουρίστα γιά ν’ άνοίξουν την αγκαλιά τους και να σ’ αφήσουν να τα γνωρίσεις. Το νησί όμως που ερωτεύτηκα από το 1975 όταν το πρωτογνώρισα και το έκανα κομμάτι της ζωής μου, στα 40 χρόνια που πέρασαν άλλαξε και μεταμορφώθηκε.
Ta Simadia tou Aigaiou (Signs of the Aegean) – © 2007
Στο βιβλίο «Τα Σημάδια του Αιγαίου» ιχνηλατούνται και αποτυπώνονται τα σημάδια του Αρχιπελάγους: Η φυσιογνωμία και η σπουδαιότητα των λιμανιών του, που χάρις στο δαιμόνιο και τις ναυτικές ικανότητες των ανθρώπων του δημιούργησαν το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα, καθώς και η ιστορία των θαλασσινών διαδρομών που τα συνδέουν, τα καΐκια, τα τρεχαντήρια, τα τσερνίκια δείγματα και της πιο ζωντανής ξυλοναυπηγικής παράδοση της Ευρώπης. Περιγράφεται αναλυτικά η τόσο πλούσια χλωρίδα των νησιών του Αιγαίου που δυστυχώς το καλοκαίρι εντοπίζουμε ελάχιστα ίχνη της ποικιλία της βλάστησης της. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα μνημεία του παρελθόντος, της Αρχαιότητας, του Βυζαντίου και τέλος η έκδοση εστιάζεται στα μνημεία του υλικού και άυλου πολιτισμού των νεώτερων χρόνων.
Philosophy
While giving detailed information about each of our subjects, our approach has been to focus on acquainting our visitors with the people involved in producing them, in developing them. We want their stories to be known. These people, creative, hard working souls in the countryside, are providing the answers to the challenges of our times. Many of them are single individuals making a difference on their own, others may have small family enterprises or even in a few cases large companies. Receiving minimal if any support from the state, choked by red tape and official indifference, they struggle against extremely unfavourable conditions. And yet they still win the battle for the domestic market and often even earn recognition abroad.
Young people, most of them well educated, juggling the roles of producers, manufacturers and merchants, are shaping a new business model. With their devotion to their homeland, respect for the environment, flair and passion for their work, insistence on quality and faith in the value of their products, they are building a new image of contemporary Greek entrepreneurship in the hinterland.
The same is true for those chefs, restaurant and taverna owners who ignore the siren call of city life and western style food fads and manage to present us with contemporary versions of Greek gastronomy by giving new interpretations to local products and local recipes.
Our stories are accompanied by photos taken by George Pittas on his trips, with the occasional exception, usually photos of special dishes provided by restaurant owners. Some of the photos on this website were first published in George Pittas’ books. They were taken spontaneously, with no prior adjustments or “stage management”. No formal tableware, professional kitchen equipment or any other kind of styling was used. Indeed, some of our subjects – depicted in the course of their work – even got cross with us for being underfoot and in the way.
Writer-traveller-photographer George Pittas was also thoroughly enjoying himself on these expeditions, so that some of the photographic material may be leave a bit to be desired from the artistic point of view. But for us it was much more important to capture the mood of the moment without any attempt at beautification or enhancing the subject, whether it was a religious festival, a café, an assortment of products or a plate of food. So don’t be surprised if, for example, you spot a soiled tablecloth littered with crumbs. That’s life, not perfect.
SIGN INTO YOUR ACCOUNT