ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ

Φορέας και διαχειριστής της ιστοσελίδας είναι η Greek Gastronomy Treasures

με επικεφαλής τον Γιώργο Πίττα και την Μπήλιω Τσουκαλά

Η ιστοσελίδα greekgastronomyguide.gr δημιουργήθηκε για να αναδείξει την ελληνική γαστρονομία στο σύνολό της, αγκαλιάζοντας όλες τις πτυχές και όλες της τις διαστάσεις, γιατί πιστεύουμε ότι η λογική που συνδέει το πλέγμα «Τοπίο – Περιβάλλον – Αγροτική Οικονομία – Αγροδιατροφικά Προϊόντα – Γαστρονομία – Πολιτισμός – Τουρισμός» μπορεί να μπορέσει να αποτελέσει βασικό πυλώνα της νέας οικονομικής ανάπτυξης της χώρας.

Σκοπός μας είναι η λεπτομερής καταγραφή της γαστρονομικής ταυτότητας κάθε περιοχής της χώρας, μέσα από μια ολιστική, αλλά κυρίως ανθρωποκεντρική προσέγγιση.

Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας greekgastronomyguide.gr είναι αποτέλεσμα επιτόπιας έρευνας, καταγραφής και φωτογράφισης με προσωπική συνέντευξη και επίσκεψη στους χώρους. Η αρχική καταγραφή προήλθε από τα ταξίδια του Γιώργου Πίττα που εδώ και 25 χρόνια ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και αποτυπώνει τα πλέον αχαρτογράφητα θέματα της ελληνικής γαστρονομίας – μέρος των οποίων περιέχεται στα 6 βιβλία του – και από τις έρευνες της Μπήλιως Τσουκαλά, όταν από το 2003 στις τηλεοπτικές της εκπομπές στην ΕΡΤ πρωτοπαρουσίαζε τους παραγωγούς τοπικών προϊόντων της ελληνικής επαρχίας.

 

Γιώργος Πίττας

Γιώργος ΠίτταςΟ Γιώργος Πίττας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Σχεδιαστής επίπλων και interior designer.

Από το 1977 έως το 1980 έκανε σπουδές πολιτικής οικονομίας και κοινωνιολογίας στο πανεπιστήμιο Paris 8 (Vincennes). Ιδρυτικό μέλος από το 1980 της ομάδας “Νέο Κατοικείν” που πρωτοστάτησε για μια 20ετία στον ελληνικό σχεδιασμό επίπλων, με παραγωγή και διάθεση επίπλων design.

Από το 1995 μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Πάρου όπου διατηρεί στο ορεινό χωριό Λεύκες, την πρότυπη ξενοδοχειακή μονάδα Lefkes Village.

Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (Σ.Ε.Τ.Ε.) και του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (Ξ.Ε.Ε.) με δράση σε θέματα πολιτισμού και εναλλακτικού τουρισμού.
Από το 2010 ως μέλος του ΔΣ του Ξ.Ε.Ε είναι επικεφαλής του “Ελληνικού πρωινού”, ενός προγράμματος που αποσκοπεί στην σύνδεση της ξενοδοχίας με τον γαστρονομικό πλούτο κάθε τόπου. Για το λόγο αυτό ταξιδεύει σ’ όλη την Ελλάδα δημιουργώντας πρότυπα τοπικών «Ελληνικών πρωινών» με τις πιο αντιπροσωπευτικές γεύσεις και προϊόντα κάθε περιοχής.

Το συγγραφικό του έργο:
Το 2007 εξέδωσε «Τα Σημάδια του Αιγαίου».
Το 2008 το βιβλίο «Πάρος – Οδοιπορικό στον Τόπο και το Χρόνο».
Το 2009 την «Αθηναϊκή Ταβέρνα».
Το 2011 «Τα Πανηγύρια στο Αιγαίο».
Το 2013 «Τα Καφενεία της Ελλάδας».
Το 2014 τους «Θησαυρούς της Ελληνικής Γαστρονομίας».

 

Μπήλιω Τσουκαλά

Μπήλιω ΤσουκαλάΗ Μπήλιω Τσουκαλά τελείωσε πανεπιστημιακές οικονομικές σπουδές στην Ελλάδα και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Γαλλικό Ινστιτούτο Τύπου (Institut Francais de Presse, I.F.P.) του Πανεπιστημίου Paris II, και στη συνέχεια πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης Paris ΙΙ, από όπου πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα Πολιτικών Επιστημών (D.E.A.) Παράλληλα, παρακολούθησε πανεπιστημιακά μαθήματα αγγλικής φιλολογίας, κινηματογράφου και πολιτικής οικονομίας.

Από το 1984 εργάστηκε ως δημοσιογράφος γράφοντας σε περιοδικά και εφημερίδες («ΕΝΑ», «Αντί», «Γυναίκα», «Κλικ», «Εγώ», «Μεσημβρινή», «Κέρδος»). Από το 1994 ως το 2006 αρθρογραφούσε στο περιοδικό «Madame Figaro».

Το 1985 ήταν μέλος της Ομάδας Πρωτοβουλίας για την Ελεύθερη Ραδιοφωνία «Κανάλι 15», πρωτοστατώντας στην κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και στο άνοιγμα των πρώτων ελεύθερων ραδιοφωνικών σταθμών. Το 1986 έκανε ραδιοφωνικές εκπομπές στον πρώτο δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84» και αργότερα στον TOP FM, στον ANT-1 και στον Alpha Radio.

Εργάστηκε στην τηλεόραση από το 1995, παρουσιάζοντας εκπομπές για τον πολιτισμό, όπως το «Συν και Πλην», ένα από τα πρώτα πολιτιστικά μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.

Από το 2003 έως το 2013 παρουσίαζε στην ΕΡΤ την εκπομπή «Εχει Γούστο», μία δίωρη, καθημερινή, ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή για τον πολιτισμό.

Είναι παντρεμένη με τον Γιώργο Πίττα.

 

Βιβλία

Οι Θησαυροί της Ελληνικής Γαστρονομίας – © 2014

Οι Θησαυροί της Ελληνικής ΓαστρονομίαςΣτο βιβλίο «Οι θησαυροί της Ελληνικής γαστρονομίας» καταγράφονται 100 χαρακτηριστικά προϊόντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας και απ’ όλο το φάσμα των ειδών διατροφής. Ορισμένα απ’ αυτά έχουν ταυτιστεί με τη ζωή του Έλληνα τόσο στο παρόν όσο στο κοντινό παρελθόν, αλλά και στο απώτερο, που φτάνει μέχρι την ελληνική μυθολογία. Άλλα πάλι τρόφιμα κουβαλούν στην πλάτη τους ιστορίες μεγαλειώδεις, όπως η σταφίδα Κορινθίας, που τον 19ο αιώνα καταλάμβανε σπουδαίο ρόλο στην ελληνική οικονομία, εξασφαλίζοντας το 70% των ελληνικών εξαγωγών και έναν τεράστιο πλούτο στις περιοχές καλλιέργειας και εμπορίας της, ενώ άλλα, όπως η κάππαρη ή το φραγκόσυκο, είναι φυτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ελληνικής γης.

Τα Καφενεία της Ελλάδας – © 2013

Τα Καφενεία της ΕλλάδαςΗ γνωριμία μου με τα καφενεία έγινε με έναν ασυναίσθητο και χωρίς καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια τρόπο. Τόσα χρόνια που ταξιδεύω και γράφω, τα καφενεία αποτελούσαν πάντα ένα σημαντικό σταθμό των ερευνών μου. Εδώ θα ξαπόσταινα όταν έφθανα σ’ ένα χωριό και δω θα έπαιρνα τις πρώτες μου πληροφορίες. Εδώ θα καταστρώνονταν τα σχέδια δράσης και εδώ η αρχική αμήχανη μοναξιά του νεοφερμένου, θα ξεπερνιόταν σε λίγο, καθώς ένας-ένας οι θαμώνες θα με περικυκλώναν για να μου δώσουν κι αυτοί με χαρά τις πληροφορίες που γνώριζαν για να με βοηθήσουν. Και τα βράδια μετά την λήξη των διάφορων αποστολών, όταν επέστρεφα αποκαμωμένος στο καφενείο εξιστορώντας τα “κατορθώματα” μου και επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία που μου έδιναν και την ορθότητα των κατευθύνσεων τους, εδώ ανάμεσα σε μεζέδες και σε ρακές γλεντούσαμε τις ερευνητικές επιτυχίες μου. Αλλά πιο πολύ γλεντούσαμε τη χαρά της γνωριμίας μας.

Τα Πανηγύρια στο Αιγαίο – © 2011

Τα Πανηγύρια στο ΑιγαίοΚατά τη διάρκεια των ταξιδιών μου , είτε σαν προσκυνητής, είτε σαν επισκέπτης, είτε σαν ερευνητής, είχα την χαρά να παραβρεθώ σε πάνω από διακόσια πανηγύρια. Γνώρισα εκατοντάδες μουσικούς, βιολάτορες, λυράρηδες, τσαμπουνιέρηδες και αφέθηκα επί ώρες συνεπαρμένος στη μουσική τους. Άκουσα και τραγούδησα τραγούδια που οι στίχοι τους μου ραγίσαν την καρδιά, και άλλα που μου την απογειώσαν. Χόρεψα και ξεφάντωσα, καμιά φορά και μέχρι τελικής πτώσεως, μαθαίνοντας επί τόπου αρκετούς λιγότερο γνωστούς παραδοσιακούς χορούς. Συνάντησα πολλούς σημαντικούς κληρικούς που παράλληλα με τον θρησκευτικό ρόλο τους πρωταγωνιστούσαν στη κοινωνική ζωή του τόπου, αλλά και στο γλέντι και τη διασκέδαση. Αντάμωσα δεκάδες μαγείρους που τάισε ο καθένας τους απ’ ένα ολόκληρο χωριό. Είχα την τύχη να μου εμπιστευτούν τις συνταγές τους και τα μυστικά της δουλειάς τους.

Η Αθηναϊκή Ταβέρνα – © 2009

Η Αθηναϊκή ΤαβέρναΗ Αθηναϊκή Ταβέρνα είναι δεμένη με την ιστορία και τον πολιτισμό της πόλης της Αθήνας καθώς σε μια ιστορική πορεία έθρεψε και ανέπτυξε τα πιο χαρακτηριστικά πολιτισμικά αγαθά του Ελληνισμού. Εδώ άνθισε η Αθηναϊκή καντάδα, ανδρώθηκε το ρεμπέτικο, τραγουδήθηκαν τα δημοτικά τραγούδια από τους εσωτερικούς μετανάστες. Στην Αθηναϊκή ταβέρνα πρωτογλέντησαν οι ξεσπιτωμένοι Μικρασιάτες, βρήκαν καταφύγιο οι απόκληροι και οι περιθωριακοί, χάρηκαν οι Αθηναίοι τις Αποκριές και τον Καρνάβαλο και εδώ τέλος τραγούδησαν οι φοιτητές την περίοδο της Δικτατορίας τα τραγούδια του Μίκη Θοδωράκη. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει είδος ελληνικής μουσικής που να μην έχει αφιερώσει σπουδαία τραγούδια για την ταβέρνα.

Πάρος: Οδοιπορικό στον Τόπο και το Χρόνο – © 2008

Πάρος: Οδοιπορικό στον Τόπο και το ΧρόνοΗ Πάρος δεν έχει τα ψηλά βουνά της Νάξου, τους έντονους ανέμους της Μυκόνου, το άγριο αλλα σαγηνευτικό τοπίο των γκρεμνών της Σαντορίνης. Τά παριανά βουνά και οι λοφοι ειναι χαμηλοί, σβήνουν γλυκά μέχρι τις ακτές που σπάνια αγριεύουν και ανταριάζουν από τους αέρηδες. Τα μελτέμια λες κι έχουν κάνει άτυπη συμφωνία με την Πάρο. Φυσούν αρκετά ώστε να σβήνουν την καλοκαιρινή κάψα, αλλά οχι τόσο ώστε να θεριεύουν το νησί. Οι παραλίες της Πάρου ειναι γεμάτες μυστικά θέλγητρα, σαν γυναίκες που δεν θέλουν να δείξουν λα τους τα προσόντα μεμιάς. Η φύση της ειναι ενδιαφέρουσα και πλούσια, αρκεί να θελήσεις να την ανακαλύψεις, να ψάξεις και πίσα απ΄αυτό που φαίνεται, για να δείς πράγματα που ούτε φαναταζόσουν. Τα χωριά της ειναι πανέμορφα και ζωντανά θέλουν ομως μιά προσέγγιση περιηγητή και οχι τουρίστα γιά ν’ άνοίξουν την αγκαλιά τους και να σ’ αφήσουν να τα γνωρίσεις. Το νησί όμως που ερωτεύτηκα από το 1975 όταν το πρωτογνώρισα και το έκανα κομμάτι της ζωής μου, στα 40 χρόνια που πέρασαν άλλαξε και μεταμορφώθηκε.

Τα Σημάδια του Αιγαίου – © 2007

Τα Σημάδια του ΑιγαίουΣτο βιβλίο «Τα Σημάδια του Αιγαίου» ιχνηλατούνται και αποτυπώνονται τα σημάδια του Αρχιπελάγους: Η φυσιογνωμία και η σπουδαιότητα των λιμανιών του, που χάρις στο δαιμόνιο και τις ναυτικές ικανότητες των ανθρώπων του δημιούργησαν το ελληνικό ναυτιλιακό θαύμα, καθώς και η ιστορία των θαλασσινών διαδρομών που τα συνδέουν, τα καΐκια, τα τρεχαντήρια, τα τσερνίκια δείγματα και της πιο ζωντανής ξυλοναυπηγικής παράδοση της Ευρώπης. Περιγράφεται αναλυτικά η τόσο πλούσια χλωρίδα των νησιών του Αιγαίου που δυστυχώς το καλοκαίρι εντοπίζουμε ελάχιστα ίχνη της ποικιλία της βλάστησης της. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα μνημεία του παρελθόντος, της Αρχαιότητας, του Βυζαντίου και τέλος η έκδοση εστιάζεται στα μνημεία του υλικού και άυλου πολιτισμού των νεώτερων χρόνων.

Φιλοσοφία

Ο τρόπος προσέγγισης των θεμάτων εκτός των πληροφοριών που είναι απαραίτητες και προφανείς, επικεντρώνεται στη γνωριμία των δημιουργών που κρύβονται πίσω τους. Μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση έτσι ώστε να γίνουν γνωστές οι ιστορίες τους. Οι άνθρωποι αυτοί, οι «δημιουργοί της υπαίθρου», οι περισσότεροι με ατομικές, οικογενειακές αλλά και με μεγαλύτερες (και καμιά φορά πολύ μεγάλες) επιχειρήσεις, δίνουν στην πράξη την απάντησή τους στα καλέσματα των καιρών. Μόνοι τους, με ελάχιστη βοήθεια από τους κρατικούς θεσμούς, αντιμέτωποι με τη μέγγενη της γραφειοκρατίας και την αδιαφορία των φορέων, παλεύουν στις πιο αντίξοες συνθήκες και κερδίζουν μάχες της εγχώριας αγοράς και, πολύ συχνά, και την αναγνώριση των ξένων.

Νέοι, σπουδαγμένοι οι περισσότεροι, ταυτόχρονα παραγωγοί, μεταποιητές και έμποροι, δημιουργούν το νέο πρότυπο επιχειρηματία και με αγάπη για τον τόπο τους, σεβασμό στο περιβάλλον, μεράκι για τη δουλειά τους, επιμονή στην ποιότητα και πίστη στην αξία των προϊόντων τους, κτίζουν την εικόνα της σύγχρονης ελληνικής επιχειρηματικότητας στο χώρο της υπαίθρου.

Το ίδιο συμβαίνει και με όσους σεφ, εστιάτορες, ταβερνιάρηδες αγνοούν τις σειρήνες τoυ life style και των δυτικών γαστρονομικών προτύπων και επιχειρούν, αξιοποιώντας τα ελληνικά αγροδιατροφικά προϊόντα και τις τοπικές κουζίνες, να παρουσιάσουν τις σύγχρονες εκδοχές της ελληνικής γαστρονομίας.

Τα κείμενα συνοδεύονται από φωτογραφίες που τράβηξε στα ταξίδια του ο Γιώργος Πίττας, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που αφορούν κυρίως κάποια εδέσματα, και τα οποία μας παραχώρησαν οι ιδιοκτήτες των εστιατορίων. Μερικές από τις φωτογραφίες της ιστοσελίδας πρωτοδημοσιεύτηκαν στο υλικό των βιβλίων του Γιώργου Πίττα. Η λήψη των φωτογραφιών έγινε χωρίς καμία σκηνοθεσία. Δεν χρησιμοποιήθηκαν σερβίτσια, σκεύη επαγγελματικά, ούτε ζητήθηκε η υποστήριξη επαγγελματιών του styling. Μάλιστα, καμιά φορά, οι παραγωγοί – φωτογραφημένοι την ώρα της δουλειάς τους – δυσανασχετούσαν που μπλεκόμασταν στα πόδια τους.

Ο συγγραφέας-ταξιδευτής Γιώργος Πίττας ήταν ταυτόχρονα γλεντιστής, δημοσιογράφος και φωτογράφος, οπόταν το φωτογραφικό αποτέλεσμα μερικές φορές μπορεί καλλιτεχνικά να υστερεί, αλλά αυτό που μας ενδιέφερε ήταν σε κάθε περίπτωση – στα πανηγύρια, στα καφενεία, στα προϊόντα ή στα εδέσματα – να αποτυπώνεται η ατμόσφαιρα της στιγμής χωρίς καμιά προσπάθεια εξωραϊσμού του θέματος, με τα φαγητά, ας πούμε, πάνω σ’ ένα τραπεζομάντηλο γεμάτο ψίχουλα, λερωμένο. Γιατί τελικά έτσι είναι και η ζωή, γεμάτη ψίχουλα και λεκέδες…

error: Alert: Πνευματική ιδιοκτησία GGG !!