Στη Σίφνο πάμε τα τελευταία χρόνια, αρκετοί φίλοι της γαστρονομίας μαζί, για να τιμήσουμε το φεστιβάλ γαστρονομίας του Τσελεμεντέ. Όλοι μου μιλούσαν για τον Γιώργο του Ω3 fish-bar με τα σεβίτσε, τα ταρτάρ και τα λοιπά του. Εγώ θεωρούσα ότι έπρεπε να κλείσω τους λογαριασμούς μου με τους εκπροσώπους της σιφνέικης γαστρονομίας. Τον συνάντησα πρώτη φορά φέτος. Άργησα, χαμένα χρόνια. Τον λάτρεψα.  Ο Γιώργος Σαμοΐλης μίλησε μαζί μας. Μπορεί να σπούδασε Μοριακή Βιολογία με διδακτορικά και λοιπά, αλλά η ζωή είχε άλλα σχέδια για εκείνον και χωρίς να το καταλάβει   έγινε μάγειρας και μάλιστα από τους πιο εμπνευσμένους. Τους χειμώνες ταξιδεύει στην Βραζιλία στο Μπέλο Οριζόντε όπου ζει με την οικογενειά του, ρουφώντας ό,τι τον ιντριγκάρει μαγειρικά, για να το παρουσιάσει με την δικιά του ματιά στη Σίφνο. Πήρα μια από τις πιό έντιμες  και ειλικρινεις συνεντεύξεις. Φίλε Γιώργο άργησα, αλλά δεν γεράσαμε!

Γεννήθηκες:
12/12/1979 Αθήνα

Παιδικές αναμνήσεις:
Ο πατέρας μου με κυνηγά στα Κουφονήσια να φάω μπαρμπούνια ενώ εγώ επιμένω ότι τα μπαρμπούνια πρέπει να τα φάει ο σκύλος κι εγώ πρέπει να φάω το καρπούζι! Η μητέρα μου μαγειρεύει δεκάδες φαγητά για δεκάδες καλεσμένους στο σπίτι. Ο παππούς μου στην Κέρκυρα κατεβαίνει στην πιάτσα νωρίς το πρωί και φέρνει για πρωινό φρεσκοτηγανισμένο γαριδάκι και μαρίδα στη λαδόκολλα. Η γιαγιά μου στη Σίφνο φτιάχνει την αγαπημένη μου ψαρόσουπα με σκορπίνα για μετά το μπάνιο στη θάλασσα.

Παιδικό αγαπημένο φαγητό:
Όλα της μαμάς: μπακαλιαροκροκέτες με σκορδαλιά, ελιόπιττα, κεφτεδάκια με μπόλικο δυόσμο, κοτόπουλο λεμονάτο με φασκόμηλο.

Σπουδές:
BSc Κυτταρική και Μοριακή Βιολογία, MSc Μοριακή Ιολογία, PhD Πρωτεϊνική Βιοχημεία

Πότε ένιωσες ότι θα αφοσιωθείς στην μαγειρική:
Καλοκαίρι του 2011, μαγειρεύοντας για φίλους στη Σίφνο.

Μάγειροι που επηρέασαν τη μαγειρική σου:
Αρχικά μια φίλη Καλιφορνέζα σεφ ονόματι Ariane Aumont. Όταν όμως έφαγα στον Virgillio Martinez (εστιατόριο Central, Λίμα, Περού), μετά όλα άλλαξαν σε σχέση με το πώς βλέπω την γαστρονομία.

Εικόνες ή γεγονότα που σε ενέπνευσαν:
Ένα ατελείωτο καλοκαίρι μεταξύ των ελληνικών νησιών και της λατινικής Αμερικής.

Πού εργάστηκες:
Ως μάγειρας: στη Σίφνο ένα καλοκαίρι privé σε βίλες και από την πρώτη μέρα λειτουργίας του Ω3 το 2013 μέχρι και σήμερα. Στη Βραζιλία πάλι εποχικά σε διάφορα παραλιακά θέρετρα.

Υλικά που αγαπάς:
Έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε οτιδήποτε ζει μέσα ή κοντά στη θάλασσα, στις καυτερές πιπεριές και στα όσπρια.  Γενικά αγαπώ όλα τα υλικά που έχουν ταυτότητα.

Φιλοσοφία της κουζίνας σου:
Ένα υλικό «πρωταγωνιστής» σε ένα σύνολο 2-3 υλικών σε κάθε πιάτο, δοσμένο μέσα από τα βιώματα μου και τηρώντας όσο περισσότερο το τρίπτυχο εποχικότητα-εντοπιοτήτα-βιωσιμότητα.

Πιάτα που δημιούργησες, αγάπησες και άφησαν ίχνη:

• Μπισκότο γυλωμένης μανούρας και καπνιστής ρέγγας με πελτέ τομάτας.
• Carpaccio κωλοχτύπας.
• Φιλέτο βλάχου με chimichuri φρέσκων φυκιών και σπαράγγια της θάλασσας.
• Χτένι με αχινό, λαδολέμονο αυγοτάραχου, σπαγγέτι της θάλασσας και τσιπς πατζαριού.

Ο ρόλος της τοπικότητας στο φαγητό:
Εφόσον δεν μιλάμε για κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο, η τοπικότητα οφείλει να είναι η πυξίδα στην κουζίνα.

Η Ελληνική κουζίνα σήμερα:
Εκεί που πραγματικά συμβαίνει αυτή τη στιγμή (στις κουζίνες και όχι σε TV και social media δηλαδή!) διαγράφει μια ελπιδοφόρα και ενδιαφέρουσα  πορεία.

Η Ελληνική γαστρονομία απέναντι στην κρίση:
Ένα από τα πιο δυνατά  κομμάτια της βαριάς μας βιομηχανίας, του τουρισμού δηλαδή. Παρέχει δεκάδες θέσεις εργασίας. Δικτυώνει τα παραγωγικά κομμάτια της κοινωνίας και τις υγιείς επιχειρήσεις μεταξύ τους απομονώνοντας ταυτόχρονα τους κακούς επαγγελματίες. Παράγει ένα προϊόν υψίστης προστιθέμενης αξίας το οποίο συνδέει τον επισκέπτη με τον τόπο και τους ανθρώπους του κάνοντας τον να θέλει να επιστρέψει.

Πώς θα ήθελες να σε θεωρούν:
Αληθινό.

Μια αξέχαστη στιγμή:
Η γέννηση του γιου μου._

Όνειρα γαστρονομικού περιεχομένου:
Σε συλλογικό επίπεδο: θα ήθελα να δω τους μάγειρες ανά τον κόσμο να αξιοποιούν στο μέγιστο τη δυναμική που υπάρχει αυτή τη στιγμή για να παραχθεί πολιτική μέσω της γαστρονομίας, έτσι ώστε να διαχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η ευμάρεια που προκύπτει προς τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα του πλανήτη. Π.χ. η απευθείας «υιοθέτηση» παραγωγών από τα εστιατόρια με ταυτόχρονη μείωση όσο το δυνατόν περισσότερων μεσαζόντων ή η ενημέρωση των καταναλωτών σε σχέση με καλά και κακά προϊόντα κ.α. Σε προσωπικό επίπεδο: η αποσύνδεση του πάθους μου για τη μαγειρική από την ανάγκη για βιοπορισμό.

Όνειρα ζωής:
Μια ευτυχισμένη οικογένεια, ακόμη περισσότερους φίλους, ατελείωτα ταξίδια κι ένα τελευταίο πάρτυ …

Αποχαιρετισμός: 

Προς φίλους μάγειρες αι σεφ: να φτιάχνουμε πιάτα νόστιμα, να συμπεριφερόμαστε όμορφα σε όσους δουλεύουν στις κουζίνες μας, να πηγαίνουμε να τρώμε σε άλλους μάγειρες, και που ‘στε, φαγάκι κάνουμε και είναι σημαντικό αλλά δε σώζουμε και ζωές οπότε ας χρησιμοποιούμε τα καλάμια για ψάρεμα καλύτερα…

Γειά σου και σένα Πίττα γυρολόγε με τα ωραία σου! Να ‘σαι καλά να γυρνάς και να καταγράφεις το παρόν. Σ’ ευχαριστώ για το βήμα που μου ‘δωσες εδώ για να γράψω μερικές από τις σκέψεις μου. _Γιώργος Σαμοΐλης