Γεύσεις εν Πλω

Καθώς ταξιδεύεις στην Πελοπόννησο από το Γύθειο και κατεβαίνεις προς την ανατολική (την λένε και προσηλιακή γιατί κοιτάζει την ανατολή) Μάνη, συναντάς τον Κότρωνα, ένα όμορφο λιμανάκι με λιγοστά πετρόχτιστα κτίσματα. Εδώ, πάνω στη θάλασσα, μπροστά σε μια μικρή αμμουδιά, σε έναν πύργο του 1870, που πήρε το 1997 και το έφτιαξε από την αρχή, η Μαίρη Παναγάκου έχει φτιάξει το δικό της κάστρο γεύσεων.

Η Μαίρη (που πολλοί θα την ξέρετε από την τηλεόραση, καθώς εμφανιζόταν σε πολλές εκπομπές ως «η κυρία Μαίρη ξέρει», αλλά και από τα βιβλία με τις συνταγές της), έχει καταγωγή από την Εύβοια, όμως η ζωή την έφερε στη Μάνη, παντρεμένη με Μανιάτη και αποφασισμένη για όλα. Μια γυναίκα προικισμένη με επικοινωνιακό χάρισμα και αστείρευτη ενέργεια, είναι εδώ και 3 χρόνια η καπετάνισσα στις Γεύσεις εν Πλω, ένα εστιατόριο όπου μπορεί κανείς να απολαύσει τοπικές γεύσεις της Μάνης, μαγειρέματα που αξιοποιούν τις ντόπιες συνταγές, αλλά και τα λιγοστά αλλά υπέροχα τοπικά προϊόντα, όπως το καταπληκτικό κορωνέικο λάδι, τις ελιές και το χοιρινό, που δίνει το σύγκλινο φτιαγμένο με τον παραδοσιακό παλιό τρόπο.

«Η Μάνη ήταν ένας πολύ φτωχός τόπος», μας διηγείται η Μαίρη. «Οι γυναίκες, με το λιγοστό στάρι έφτιαχναν αλεύρι, και με λίγο λάδι μαγείρευαν τον «πασπαλά». Έριχναν στο τηγάνι λίγο αλεύρι, το ανακάτευαν με το λάδι, και από πάνω έβαζαν ό,τι είχαν. Προσθέτοντας λίγη γλύνα από τον χοίρο έφτιαχναν τον «χουροπασπαλά», εάν είχαν ορτύκι έφτιαχναν τον «αρδυκοπασπαλά» (αρδύκια λένε εδώ τα ορτύκια, που είναι πολλά στην περιοχή, γιατί είναι πέρασμα των πουλιών). Για γλυκό είχαν στις γιορτές τις δίπλες – για να «διπλώσει» η χαρά. Αλλά και τα λαχανοπιτάκια, γεμισμένα με όλα τα λαχανικά που μπορεί να βρει η νοικοκυρά!».

Η Μαίρη, το έχει ψάξει το θέμα, και το αποτέλεσμα είναι ένας απίστευτος πλούτος γεύσεων, που σε ταξιδεύει στον χρόνο και στην ιστορία αυτού του άγριου και μοναδικού τόπου. Και να φανταστείτε ότι – όπως μου εξομολογήθηκε αποχαιρετώντας με – όταν παντρεύτηκε, δεν ήξερε να φτιάχνει ούτε αυγό!!!

Το δε κυριότερο είναι ότι η Μαρία δουλεύει και τον χειμώνα όταν ερημώνει η Μάνη. Χρησιμοποιώντας ντόπια υλικά προσφέρει τις συνταγές της περιοχής (πίτες τραβηχτές, σύγκλινο, ελαιόλαδο, άγρια χόρτα αλλά και ψάρια και θαλασσινά) αλλά άλλες πιο ψαγμένες (ριζότο με μελάνι σουπιάς, γαριδομακαρονάδα, πίτσα με σύγκλινο) βαστάει σαν Ακρίτας την τιμή της λακωνικής γαστρονομίας.