Μαρία στην Ερμιόνη

Η Ταβέρνα της Μαρίας Στάικου κλείνει αισίως 50 χρόνια που είναι το επίκεντρο της ζωής στο λιμάνι της Ερμιόνης στην Ερμιονίδα. Γνωστό για τις νόστιμες γεύσεις, τους μεζέδες, το ελληνικό παραδοσιακό φαγητό, τα γλυκά, τους καφέδες αλλά κυρίως την οικεία και φιλική ατμόσφαιρα.

Ο κόσμος της Μαρίας είναι ξεχωριστός! Δεν τηρούνται οι συμβατικοί κανόνες ταβέρνας ή εστιατορίου. Έχοντας παράδοση ως καφενές που ήταν παλιά, η ταβέρνα της Μαρίας γεμίζει από το πρωί, για τις πρώτες κουβέντες και τον πρώτο καφέ της ημέρας. Συνταξιούχοι, ψαράδες, επαγγελματίες ξεκινούν την ημέρα τους από εδώ. Μετά τις 11 ώρα, σειρά έχουν τα ουζάκια με τους αντίστοιχους μεζέδες και προς το μεσημέρι έρχεται ή ώρα του φαγητού. Εδώ πλέον το μαγαζί τιμούν οι παραθεριστές της Ερμιόνης και φυσικά οι επισκέπτες του τόπου. Το σύστημα αυτό φαγητό-καφές-φαγητό-καφές τραβάει μέχρι τα μεσάνυχτα.

Ο μεζές της μπύρας ή του ούζου είναι μια ονειρώδης ποικιλία με χταποδάκι στα κάρβουνα, γαρίδα μικρή, καλαμαράκι και σαρδελίτσα ή γαύρο στο τηγάνι.

Τα μαγειρέματα τα κάνει η Αντωνία, η αδελφή της Μαρίας, που έχει τελειώσει σχολή μαγειρικής, ενώ η μητέρα της Παρασκευή βοηθά και αυτή στην κουζίνα. Είπαμε το μαγαζί είναι οικογενειακή υπόθεση.

Σερβίρονται μαγειρευτά, μουσακάδες, γεμιστά, φάβα, μελιτζάνες στον φούρνο, κεφτέδες φούρνου, χοιρινό ψητό και από της ώρας μπαρμπουνάκια, γαρίδες και ψαράκια.

Εμένα μου αρέσει πολύ ο χειμωνιάτικος χώρος, μια αίθουσα καλόγουστη όλο ζεστασιά που θυμίζει παλιό καφενέ. Η παρουσία της Μαρίας είναι καθοριστική, θα έλεγα απόλυτη. Μας λέει δυο κουβέντες:

«Το καφενείο βαστάει από πριν τον πόλεμο, μάλιστα παίζαν χαρτιά και δούλευε σαν καζίνο. Ο πατέρας μου το πήρε το 1969, όταν επιστρέφοντας από την Γερμανία που δούλευε ως μετανάστης, έδωσε στην γυναίκα του δυο επιλογές, ένα μπακάλικο στο κέντρο της Ερμιόνης ή ένα καφενεδάκι. Η μάνα μου ευτυχώς διάλεξε το καφενείο – θα πνιγόταν λέει μακριά από την θάλασσα – και έτσι εμείς τώρα απολαμβάνουμε τη ζωή του καφενείου!»

Η Μαρία μπήκε από το 1990, μικρή στη δουλειά, και από το 2015 το μαγαζί είναι και τυπικά δικό της, κάτι που φαίνεται και στην ταμπέλα του. Μια περίοδο είχε μια όμορφη επιγραφή «Ακταίον» που είχε ξεμείνει από τις ανάγκες μια ταινίας που γυρίστηκε εδώ.

Αγαπητή στους ξένους αλλά κυρίως στους ντόπιους, η Μαρία είναι όλο τον χρόνο εδώ – μια φορά έφυγε χειμωνιάτικα για δέκα μέρες και άκουσε τα χίλια παράπονα για την απουσία της – και αποτελεί τον πιο αυθεντικό πρεσβευτή της Ερμιόνης!