7 διαλεχτές από τις καλύτερες ταβέρνες της Σίφνου

Ένα οδοιπορικό στην Σίφνο θα μας οδηγήσει στις ομορφιές της, τους γραφικούς οικισμούς της, τα μοναδικά πανηγυράκια της, τους περίφημους αγγειοπλάστες, τους ευγενείς κατοίκους της, τον εκλεκτό και ήπιο τουρισμό της, γιατί η Σίφνος είναι ένας προορισμός για όσους αγαπούν το Αιγαίο και τα Κυκλαδονήσια στην ρομαντική και ανθρώπινη διάστασή τους. Και φυσικά είναι ο ιδανικός προορισμός για τους καλοφαγάδες… ιδιαίτερα γι αυτούς που λατρεύουν το κατσικάκι!Η γαστρονομία της Σίφνου, ξεχωρίζει για την μανούρα της (το κρασοτύρι της) , την καπαροσαλάτα, τις ρεβιθάδες, τους ρεβιθοκεφτέδες και το μαστέλο (το κατσικάκι που μαγειρεύεται με άνιθο στο ομώνυμο τσουκάλι), εδέσματα που τα βρίσκεις στα περισσότερα ταβερνάκια του νησιού.

Βέβαια η φήμη της κουζίνας της Σίφνου οφείλεται στον Νικόλαο Τσελεμεντέ, τον Σιφνιό σεφ που στις αρχές του 20ο αιώνα έγραψε ιστορία αναμορφώνοντας την ελληνική αστική κουζίνα, χωρίς αυτό όμως να επιρρεάσει την αντίστοιχει τοπική.

Ταξιδέψαμε από το βορειότερο σημείο της, την Χερρόνησο, στο νοτιότερο, στο Βαθύ, και διαλέξαμε 7 από τις καλύτερες ταβέρνες της Σίφνου, ανάμεσα σε πολλά άλλα αξιομνημόνευτα ταβερνάκια, τις οποίες και παρουσιάζουμε μαζί με δυο ειδικές περιπτώσεις ιδιαίτερου γαστρονομικού ενδιαφέροντος.

Ταβέρνα Χερρόνησος

Η Χερρόνησος στην αρχή του 20ου αιώνα ήταν ένας τόπος γεμάτος καμίνα (25 τον αριθμό που περιοριστήκαν στα 7 στα 1970 και μόλις ένα στις μέρες μας) και αγγειοπλάστες που φτιάχναν κυρίως στάμνες και τσουκάλια. Σ’ αυτό το γραφικό λιμανάκι –που τώρα έχει συνδεθεί με αυτοκινητόδρομο- τίποτα δεν έχει αλλάξει από πλευράς οικοστικής επιβάρυνσης. Τα καμίνια έσβησαν και τώρα κατοικούνται μόνο το καλοκαίρι για τις θερινές διακοπές από τους ντόπιους ενώ τα δυό ταβερνάκια από το 1970 καλά κρατούν.

Αριστερά στο λιμάνι ο Κωνσταντίνος και η Μαργαρίτα Φύσσα είχαν στήσει το ένα ταβερνάκι, Χερρόνησος το όνομά του, από το 1973, ενώ τώρα το έχουν αναλάβει ο γιός Αντώνης Φύσσας με την όμορφη και ευγενική γυναίκα του Στέλλα. Από μεζέδες σα να μην πέρασε μιά μέρα. Τσίρος φτιαγμένος από τα χεράκια τους, ζουμερός- ζουμερός για ξεκίνημα με ουζάκι, μαριδούλα, πατατούλα και αμπελοφάσουλα ντόπια ξερικά. Ρεβιθοκεφτέδες, σπανοκόπιτα με φύλλο σπιτικό, χταποδάκι και γαρίδες ψητές και από και πέρα ότι πιάσει η καθημερινή ψαριά!

Ψαροταβέρνα το Λιμανάκι στον Φάρο

Στη παραλία του Φάρου βρίσκεται η ψαροταβέρνα της οικογένειας του Γιώργου Κακάκη, το Λιμανάκι, μια από τις λίγες ταβέρνες του νησιού όπου θα βρει κανείς ακόμα και τον Αύγουστο φρέσκο ψάρι. Ο λόγος είναι απλός. Ο κυρ-Γιώργος είναι πρώτα δεινός ψαράς και πολύ αργότερα έγινε και ταβερνιάρης! Τον γνώρισα αρχάς Σεπτέμβρη του 2018 και τον ρώτησα: “Δυσκολίες που θα είχες φέτος το καλοκαίρι, με τους Βοριάδες, τα καΐκια σε μας, στην Πάρο δεν κουνηθήκαν, από το λιμάνι.” H απάντηση ήταν αφοπλιστική: “Τι είναι αυτά που λες, δεν υπάρχει μέρα το καλοκαίρι, που να μην βγω στο γυαλό, ό,τι καιρό και να κάνει, γιατί τι θα φάνε οι πελάτες της ψαροταβέρνας μας;”

“Σαράντα χρόνια μετά, εγώ και η οικογένεια μου, συνεχίζουμε το ίδιο επάγγελμα. Κρατάμε την παράδοση. Ψαράς ο πατέρας μου, ψαράς κι εγώ! Το καΐκι μας, όπως τότε, έτσι και σήμερα βάζει πλώρη καθημερινά, μέσα από το λιμανάκι του Φάρου, για σεργιάνι επιδιώκοντας την καλή ψαριά. Αστακοί, μπαρμπούνια, φαγκριά, μαγιάτικα, χριστόψαρα, βλαχοσφυρίδες, σκαθάρια και ό, τι άλλο γεννά η θάλασσα”.

Ταβέρνα Φλάρος στον Φάρο

Η Σίφνος το 2015 απέκτησε ένα νέο ταβερνάκι, τον Φλάρο, στο όμορφο λιμανάκι του Φάρου. Δυό νέοι άνθρωποι , ο Ηλίας Αναστασιάδης και η Μαρία Δήμου, με γνωριμία από την εφηβεία τους, σπουδές στην Ανώτατη Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων της Ρόδου και με εικοσαετή περίπου επαγγελματική καριέρα στην εστίαση, απεφάσισαν να κάνουν το άλμα τους, στην πανέμορφη Σίφνο. “Έχουμε την τύχη και τη χαρά να κάνουμε ένα επάγγελμα που μας δίνει μεγάλη ικανοποίηση, έτσι, μετά από 20 και πλέον χρόνια εμπειρίας στη φιλοξενία, δημιουργήσαμε ένα εστιατόριο που να εκφράζει ακριβώς αυτό που αναζητούμε κι εμείς όταν ταξιδεύουμε, την φιλοξενία”

Καθηγητής μαγειρικής στη σχολή Le Monde o Hλίας από τα τριάντα του, θέλησε εκτός των τυπικών σιφναίικων συνταγών –που κι αυτές τις πειράζει κάμποσο-να δοκιμάσει και άλλες χρησιμοποιώντας χαρακτηριστικές ελληνικές πρωτες ύλες» Ξεχωρίσαμε από το μενού: Ταραμοσαλάτα, αφράτη μους από λευκό ταραμά και εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, τόνος ταρτάρ, ολόφρεσκος κιτρινόπτερος τόνος αειφόρου αλιείας μαριναρισμένος με θαλασσινό αλάτι και μυρωδικά, λακέρδα, παραδοσιακή, σπιτική λακέρδα φτιαγμένη με μυρωδικά από τη σιφναίικη γη, με ζελέ εσπεριδοειδών και μαύρη μαγιονέζα, λουκάνικο ψαριών, παραγωγής του καταστήματος από μπακαλιάρο, λαβράκι και σολομό, αρωματισμένο με θυμάρι και lime.

Ταβέρνα το Στέκι στον Πλατύ Γιαλό

Η ταβέρνα το Στέκι βρίσκεται στη μέση περίπου του Πλατύ Γιαλού, τοπωνύμιο στην τοπική λαλιά από το Πλατύς Αιγιαλός, ακρογιάλι που έχει σχετικά μεγάλο πλάτος. Και φυσικά είναι η πιο όμορφη, πιο μεγάλη, πιο περιζήτη παραλία της Σίφνου και μια από τις πιο γνωστές των Κυκλάδων. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν από τις πρώτες την δεκαετία του 1960 που διαλέχτηκαν για να υποδεχτούν τα ΧΕΝΙΑ, τα ξενοδοχεία του ΕΟΤ. Ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας Αντώνης Βενάκης, Σιφνιός έμαθε την κουζίνα ως μάγειρας στην Αθήνα και το το 1984 άνοιξε την πρώτη του ταβέρνα “το Στέκι” στα Ξάμπελα, κοντά στο σπίτι του, όπου την διατηρεί μέχρι της μέρες μας για χειμερινή χρήση. Στον Πλατύ Γιαλό “κατέβηκε” το 1990 και από τότε πρωταγωνιστεί μαζί με τον γιό του Απόστολο που σπούδασε την τέχνη κι απ’ τον ίδιο, αλλά κι από τη σχολή Le Monde.

Σε ένα πανέμορφο περιβάλλον κάτω από τα αρμυρίκια και δίπλα στην θάλασσα, εκει που σκάει το κύμα, μπορεί κανείς να απολαύσει το μπάνιο του, να δροσίζεται και να ευχαριστιέται το φαγητό του. Η κουζίνα της ταβέρνας φημισμένη, δεν είναι τυχαίο ότι θεωρείται μια από τις καλύτερες του νησιού. Πρωταγωνιστές της οι περίφημοι ρεβυθοκεφτέδες, το παραδοσιακό μαστέλο και μια υπέροχη σαλάτα από κάπαρη.

Ταβέρνα Νερό κι Αλάτι στον Πλατύ Γιαλό

Η ταβέρνα Νερό κι Αλάτι στον Πλατύ Γιαλό είναι η φυσική εξέλιξη του κτήματος Ναρλή. Κι αυτό γιατί αφ’ ενός είναι το μαγαζί του Αλέξαντρου Ναρλή, του γιού του Γιώργου Ναρλή που δημιούργησε το πιό όμορφο επισκέψιμο κτήμα στη Σίφνο, αλλά και για το λόγο που η παραγωγή του κτήματος με τα άνυδρα προϊόντα τροφοδοτεί καθημερινά με ότι πιό φρέσκο υπάρχει την κουζίνα του μαγαζιού.

Ο Αλέξαντρος Ναρλής δεν είναι κανένας τυχαίος. Γεννήθηκε στη Σίφνο με γερές αναφορές στον τόπο του, και στη συνέχεια σπούδασε στην Κρήτη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Συνέχισε για σπουδές στο Λονδίνο, αλλά εκεί ασχολήθηκε με τη γαστρονομία, την εμπορία τροφίμων και τέλος κατάληξε στο Hay-on-Wye -ένα χωριό μεταξύ Ουαλίας και Αγγλίας όπου ένα στα δέκα κτίρια είναι βιβλιοπωλείο- όπου είχε την ευθύνη ενός πολύ gourmet εστιατορίου για 4 χρόνια. Το 2014 δημιούργησε το “Νερό και Αλάτι” με μια πολύ ενδιαφέρουσα κουζίνα.

Ω3 Fish Bar στον Πλατύ Γιαλό

Από το 2013 η Σίφνος μπορεί να υπερηφανεύεται ότι σ’ ένα μικροσκοπικό Fish-Bar, το Ωμέγα 3 μπορεί να δοκιμάσει ίσως τους πιο ψαγμένους και δημιουργικούς ψαρομεζέδες των Κυκλάδων. Σε ένα χώρο που δεν σου γεμίζει το μάτι, πάνω στην αμμουδιά του Πλατύ Γιαλού ο Βασίλης Βλαχογιωργάκης ως επιχειρηματίας, ο σεφ Γιώργος Σαμοΐλης και ο Γιάννης Αρβανίτης που επιμελείται την λίστα των κρασιών δημιουργήσαν μια όαση εκλεκτής πολυπολιτιστικής ψαροφαγίας. Μερικές χαρακτηριστικές προτάσεις από το μενού για να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται:

Ρόκα, χλωρομανούρα, φυστίκι Αιγίνης και σύκο, φιλέτο ροφού με τσιμιτσούρι φυκιών και σπαράγγια θάλασσας, αργομαγειρεμένο στιφάδο χταποδιού με σιφνέικο ρεβύθι, γαρίδα Καβάλας με μαύρο σκόρδο, τοματίνια και βασιλικό…

Δεν χρειάζεται κι άλλα για να αντιληφθεί κανείς τι συμβαίνει στην κουζίνα αυτή όπου όλα τα προϊόντα έχουν ταυτότητα και παρασκευάζονται σε ποικίλες σχολές μαγειρικής (περουβιάνικη, ιαπωνέζικη, Μεσογειακή, δημιουργική ελληνική). Κάτι που μ΄άρεσε πολύ στο Ω3, ήταν η απόδειξη ότι η υψηλή κουζίνα μπορεί να καταναλωθεί με dressing code πολύ πιο χαλαρό και φυσικά σε παρεΐστική καλοκαιρινή ατμόσφαιρα.

Ταβέρνα Τσικάλι στο Βαθύ

Η ταβέρνα Τσικάλι είναι κτισμένη πάνω στην αμμουδιά, δυο βήματα από το γραφικό εκκλησάκι των Αγίων Ταξιαρχών. Εδώ, κάτω από την παχιά σκιά των αλμυρικιών και της ξύλινης πέργκολας, μπορεί κανείς να απολαύσει την υπέροχη θέα της γαλήνιας θάλασσας και να γευθεί τις συνταγές του μαγαζιού. Οι θαμώνες εδώ είναι τακτικοί και πολύ από αυτούς θυμούνται το «Τσικάλι» από την εποχή που αυτό ήταν προσβάσιμο μόνο από τη θάλασσα, πριν 35 χρόνια όταν ο Νίκος Φραζέσκαρος, ναυτικός σε μποστάλια στέριωσε στο νησί.

Ξέρουν ότι εδώ θα γευτούν το υπέροχο κατσικάκι κατσαρόλας με κρασί σιφνέικο και άνηθο, το ριγανάτο κουνέλι, το γεμιστό χοιρινό φούρνου με τυρί, ντομάτα και πιπεριά και τους παραδοσιακούς ρεβιθοκεφτέδες, τυροκεφτέδες (από ντόπιο τυροβόλι), καπαροσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα, ρεβιδάθα ξυλόφουρνου, και τις πίτες της κυρά Φλώρας. Οι λάτρεις του ψαριού θα το γευτούν μόνο φρέσκο (όταν είναι διαθέσιμο), θα φάνε ακόμη τον πεντανόστιμο φρέσκο μπακαλιάρο με σάλτσα λεμονιού στον ταβά.

Ζαχαροπλαστείο Θεοδώρου στον Αρτεμώνα

Mέσα στα στενά του Αρτεμώνα κρύβεται ένας μύθος, το ζαχαροπλαστείο-καφενείο της οικογένειας Θεοδώρου. Ο Βασιλοδήμος είναι η τρίτη γενιά των Θεοδώρου που ασχολείται με την παραδοσιακή ζαχαροπλαστική και που επί έναν αιώνα περίπου γλυκαίνουν τους Σιφνιούς και τους επισκέπτες τους. Καθισμένος δίπλα στην μητέρα του, την Κατίνα, μας αφηγείται την ιστορία τους: “Tο 1922, ο παππούς του, Γιώργος, πήγε στη Σύρο για να μάθει το λουκούμι και τη χαλβαδόπιτα, για να επιστρέψει δέκα χρόνια αργότερα και να ανοίξει το δικό του ζαχαροπλαστείο.”

“Ο πατέρας μου, ο κ. Νίκος, τον χάσαμε δυστυχώς πέρυσι (2016), ανέλαβε την επιχείρηση το 1967, οπότε και μετακόμισαν στο κατάστημα που είμαστε και σήμερα και λειτουργούσε για πολύ καιρό και ως καφενείο. Εγώ το πήρα το 1994. Στο εργαστήριό μας παρασκευάζουμε όλα τα παραδοσιακά γλυκά τόσο του νησιού όσο και των Κυκλάδων: λουκούμια και χαλβαδόπιτες, παστέλια (το πιο παραδοσιακό σιφναίικο γλυκό που σερβίρεται σε γάμους, βαφτίσια και πανηγύρια), μπουρέκια (χριστουγεννιάτικο κυρίως κέρασμα), κουραμπιέδες, αμυγδαλωτά και υποβρύχια, αλλά και γλυκά κουταλιού.”

Κτήμα Ναρλή στα Ξάμπελα

Κατηφορίζοντας από την Απολλωνία προς το Κάστρο, λίγο πριν φτάσουμε στα Kάτω Ξάμπελα, βρίσκεται το κτήμα Ναρλή. Το επισκέφτηκα για πρώτη φορά και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες εμπειρίες στο νησί της Σίφνου! Γιατί εκεί θα γνωρίσεις σ’ ένα τυπικό σιφναίικο αγρόκτημα όλες τις ξερικές καλλιέργειες του νησιού, θα δεις τα τρόφιμα στην μεταποιημένη τους μορφή (αποξηραμένα, τουρσιά, γλυκά, τυροκομικά), θα παρακολουθήσεις μαγειρέματα, θα γευματίσεις σ’ ένα πανέμορφο χώρο τα τυπικά εδέσματα, παρασκευασμένα με τον αυθεντικό τόπο.

Από τις διαδικασίες του κτήματος μπορούν οι επισκέπτες να συμμετάσχουν στη συλλογή των καρπών, όπως της κάππαρης και των καππαρόφυλλων. Το καλοκαίρι μπορεί κανείς να θαυμάσει τον κήπο με τις αχλαδιές μιά ποικιλία εκατό χρόνων ίσως και περισσότερο που άντεξε απέναντι σε ανθρώπους και στοιχεία της φύσης και φυσικά κατόπιν συνεννόησης γίνονται και οι σχετικές γευσιγνωσίες και τα τσιμπούσια.