Αζιμούθιο

Σε μια από τις πλέον όμορφες γωνιές της Άρτας, 100 μέτρα από την εκκλησία της Αγίας Θεοδώρας βρίσκεται το Αζιμούθιο, το πιο ζωντανό και δημοφιλές εστιατόριο της πόλης.

Ο πεζόδρομος που συνδέει το Αζιμούθιο με την τρίκλιτη βασιλική του 11ου αιώνα και που ως τον 13ο αιώνα προστέθηκαν και νέοι ναρθηκες και παρανάρθηκες, περνάει από τον πυλώνα – στα 20 μέτρα από το κατάστημα -, που οι ντόπιοι ονομάζουν Δόξα, και είναι ότι απέμεινε από τον παλιό περίβολο του ναού, μια τοξωτή πύλη, αψίδα εξ ολοκλήρου πέτρινη με διακόσμηση από κεραμικά συμπαγή τούβλα.

Την θέα αυτή έχει κανείς όταν κάθεται κανείς στην είσοδο του μεζεδοπωλείου, πίνει το ποτό του και αναπολεί τις βυζαντινές δόξες της Άρτας, την εποχή του Δεσποτάτου της Ηπείρου, όπου η Άρτα ήταν βυζαντινή η πρωτεύουσά του.

Ιδιοκτήτες του Αζιμούθιου τα αδέλφια Θόδωρος, Κώστας και Χρύσα Παππά που κατάγονται από τους Μελισσουργούς των Τζουμέρκων. Γεννηθήκαν εκεί όπου οι γονείς τους είχαν την ταβέρνα στο κέντρο του χωριού και πήγαν σχολειό στην Άρτα, ενώ δεν έπαψαν να βοηθούν τους γονείς.

Στην τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000, με σκοπό να μείνουν στον τόπο τους, κατασκεύασαν ένα πανέμορφο πέτρινο ξενώνα, που ολοκληρώθηκε το 2009, ονομάστηκε Αγκάθι και πολύ γρήγορα έγινε γνωστό για την προνομιούχο θέση του μέσα στο ελατοδάσος των Μελισσουργών, την πανέμορφη θέα του και για την ζεστή φιλοξενία του.

Ήρθε η κρίση το 2010, οι ξενώνες έχασαν μεγάλο μέρος της ελληνικής πελατείας τους και τα αδέλφια αποφάσισαν να κάνουν και άλλη δουλειά.

Με το μεράκι και το γούστο που τους διακρίνει φτιάξαν το 2013 το Αζιμούθιο και αμέσως κέρδισε το κοινό της Άρτας. Τις τρεις φορές που καλέστηκα από διαφορετικούς Αρτινούς για φαγητό, όλες ήταν στο Αζιμούθιο!

Λιτό μαγαζί, διακόσμηση καλαίσθητη, με χαρούμενα sous plat, λευκά τραπεζοκαθίσματα, κάποιες μαξιλάρες στους κτιστούς καναπέδες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες της παλιάς πόλης.

Παρότι μεζεδοπωλείο ο κορμός του μενού στο Αζιμούθιο είναι τα μαγειρευτά που καθημερινά αλλάζουν και προσφέρονται ως πιάτα ημέρας. Ξεχωρίσαμε τους λαχανοντολμάδες, τα τσουμπλέκια (κεφτέδες με κρεμμύδια στον φούρνο, αρτινή σπεσιαλιτέ), κεφτέδες με πράσα, γιουβαρλάκια, κόκκορα κρασάτο και φυσικά αρτινές πίτες.

Κατα τα άλλα ανάμεσα στους μεζέδες του, ξεχώριζαν το γαλοτύρι, που το φτιάχνει ο πατέρας τους, κυρ-Χρήστος, στους Μελισσουργούς, ένα ποίημα, οι φλογέρες, οι μελιτζανοκεφτέδες, το γιαουρτλού, ενώ τις Παρασκευές και τα Σάββατα η σούβλα βγάζει κοκορέτσια και κοντοσούβλια!