Arsenis Delicatessen

Tην ιστορία του Αρσένη Λουκή την έχω καταγράψει από το 2016, όταν πρωτολειτούργησε το greekgastronmyguide.gr και είχα διατυπώσει εξ αρχής τον θαυμασμό μου για την δράση του. Έγραφα συγκεκριμένα:

«Ο Αρσένης Λουκής γεννήθηκε το 1978 και την πρώτη δεκαετία του 2000, την εποχή που όλοι οι συνομήλικοί του Παριανοί ασχολούντο με τα τουριστικά επαγγέλματα, αυτός αποφάσισε να αφιερωθεί στον πρωτογενή τομέα. Έτσι, το 2004, φυτεύει στο οικογενειακό του κτήμα έκτασης 20 στρεμμάτων, στο Μαράθι, ένα υποδειγματικό αμπέλι με τις ποικιλίες ασύρτικο, μονεμβασιά, σαββατιανό και μαντηλαριά. Επιλέγει μάλιστα την «γραμμική» καλλιέργεια φύτευσης σε μια περιοχή όπου παραδοσιακά κυριαρχούσαν τα «καθιστά» αμπέλια.

Το επόμενο βήμα του ήταν να φυτεύσει 1700 ροδιές, που σήμερα παράγουν δεκάδες τόνους και διατίθενται στην αγορά της Πάρου, της Σύρου και της Αθήνας.

Τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, έτσι στη συνέχεια ο Αρσένης φυτεύει οκτακόσιες συκιές, χίλιες ρίζες εσπεριδοειδή, τετρακόσιες καπαριές, μεγαλώνει την παραγωγή σε αμπέλια που φτάνει στα 100 στρέμματα και δημιουργεί ένα μποστάνι με οπωρικά.

Τελικά μέσα σε δέκα χρόνια διαχειρίζεται 600 στρέμματα γης που οι καρποί της – μεγάλο μέρος είναι προϊόντα βιολογικών καλλιεργειών – διανέμονται κυρίως στην Πάρο, ενώ ταυτόχρονα οι καλλιέργειές του ομορφαίνουν το τοπίο του νησιού, που τόσο έχει επιβαρυνθεί από την υπερδόμηση.

Το 2015, σε συνεργασία με την αδελφή του Θοδώρα, κάνουν το επόμενο βήμα και φτιάχνουν στη Νάουσα, ένα εξαιρετικά καλόγουστο delicatessen κατάστημα, όπου μαζί με τα προϊόντα της παραγωγής τους, διαθέτουν είδη διατροφής διαλεγμένα ένα κι ένα από τους καλύτερους παραγωγούς της Ελλάδας. Το 2018 δημιουργείται η Αrsenis χονδρική, το κέντρο διανομής και logistics λίγο έξω από τη Νάουσα και το 2020 ένα μεγάλο κατάστημα Arsenis delicatessen στην Παροικιά».

Πέρασαν από τότε πέντε χρόνια και τον Αρσένη τον συναντούσα συχνά-πυκνά στα κτήματα και στο κατάστημα της χονδρικής που ήταν κοντά στο σπίτι μου στις Λεύκες. Τις προάλλες (2021) πέρασα για ψώνια από το Arsenis delicatessen και συνειδητοποίησα ότι είχα κάνει μια αδικία και ότι έπρεπε να την αποκαταστήσω.

Αφορμή ήταν πως την ώρα που διάλεγα τα ζαρζαβατικά μου, είδα κάτι Γάλλους που συζήταγαν με την Θοδώρα και της έλεγαν ότι μόλις πάτησαν το πόδι τους στο νησί πέρασαν από το μαγαζί, όχι μόνον για να κάνουν τις προμήθειες τους, αλλά για να κάνουν ένα ειλικρινές και εγκάρδιο συναπάντημα με τους ανθρώπους του μαγαζιού και την Θεοδώρα Λουκή. Γιατί αυτό τελικά είναι το κλίμα που επικρατεί στα Arsenis delicatessen, μια ατμόσφαιρα παλιού παντοπωλείου, φιλόξενη, ανθρώπινη με ανθρώπους που όχι μόνο γνωρίζουν καλά τα προϊόντα που επιλέγουν και έχουν την δυνατότητα να μιλήσουν για αυτά και να τα υποστηρίξουν, αλλά γνωρίζουν και νοιάζονται για τους πελάτες τους.

Αυτός είναι ένας κόσμος με άρωμα γυναίκας, ο κόσμος της Θοδώρας. Ήταν πρωί και πιάσαμε κουβέντα με την Θοδώρα, για να μάθουμε το πως έπλασε τον κόσμο της, που τόσο καιρό τον είχαμε αγνοήσει:

«Είμαι 6 χρόνια μικρότερη από τον Αρσένη, από μικρή όμως ήμουνα κοντά του. Είτε όταν ξενοδούλευε, είτε όταν έφτιαξε την δικιά του «παράγκα» με την παραγωγή του στο ποτάμι της Νάουσας, τα καλοκαίρια που δεν είχα σχολείο δούλευα μαζί του και του, έκοβα αποδείξεις, έδινα παραστατικά, βαστούσα το ταμείο. Κατόπιν σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων και εργάστηκα σε λογιστικό γραφείο στο νησί. Θυμάμαι που κάποια φορά με συναντήσατε, καθώς με γνωρίζατε από μικρή, και μου είπατε, «μάθε καλά τη δουλειά γιατί σας περιμένουν δουλειές με φούντες» με τη δραστηριότητα του αδελφού σου. Όντως οι δουλειές του Αρσένη φούντωσαν και ένα βράδυ του 2014, όπως κάθε βράδυ συζητάγαμε για τις εκκρεμότητες της ημέρας, μας ήρθε η ιδέα να αφήσουμε την παράγκα και να κάνουμε ένα μαγαζί. Ήταν ιδέα βραδινή! Την επόμενη χρονιά το πρώτο Arsenis delicatessen ήταν στημένο! Κι ο Αρσένης με έκανε συνεταίρο του στις επιχειρήσεις του με 50/50 !»

Η αλήθεια είναι ότι η Θοδώρα, έχοντας πάει σε πολλές εκθέσεις τροφίμων και επισκεφθεί πολλά καταστήματα, έκανε μια εξαιρετική δουλειά επιλέγοντας την αφρόκρεμα από τους καλύτερους πρεσβευτές των τυροκομικών, των αλλαντικών, λαδιών, ζυμαρικών της Ελλάδας, επιλογές που δεν έχουν ούτε τα πιο ενημερωμένα σούπερ μάρκετ.

Βέβαια πρώτη προτεραιότητα έχουν τα ντόπια προϊόντα, όλες οι παραγωγές του Αρσένη, τα ζαρζαβατικά του, τα φρούτα του, η κάππαρη, η σούμα του, ακολουθούν τα προϊόντα της Πάρου (τυροκομικά, μέλια, κρασιά, τσάγια του βουνού και βοτάνια), κατόπιν μια βεντάλια με προϊόντα από το Αιγαίο, ζυμαρικά από το χιώτικο κελάρι, λούζες από την Τήνο, σύκα σαμωτά και λουκούμια από την Σύρο, ποικιλία τυριών από την Νάξο, κάθε λογής παξιμάδια, αρτοσκευάσματα, ζυμαρικά και φρούτα από την Κρήτη, τυροκομικά απ’ ολη την Ελλάδα,  πυχτόγαλο Χανίων, κρασοτύρι από την Κω, μαστέλο Χίου, λαδοτύρι Μυτιλήνης, και μετά ακολουθεί όλη η Ελλάδα, με τα εκλεκτά αλλαντικά Στριμμένου, πικάντικες γεύσεις από τον Μιράν και τον Σαρήμπογια από την Δράμα, χωριάτικοι τραχανάδες, γιαούρτια Κωσταρέλος κλπ.

Η Πάρος θα πρέπει να είναι πολύ περήφανη για τα δυό αυτά άξια παιδιά της που, από τη μια αγάπησαν τον τόπο τους και ασχολήθηκαν μαζί του, αντλώντας από τη σοφία των παλιών αλλά και από τις σύγχρονες γνώσεις καινοτομώντας συνεχώς, και από την άλλη την τίμησαν με τις συνεχείς διακρίσεις τους – όπως και μία από την Ευρωπαϊκή Ένωση – δημιουργώντας έτσι ένα «παράδειγμα» και ένα έναυσμα για τη στροφή των νέων προς τις αγροκαλλιέργειες και τα ελληνικά διατροφικά προϊόντα.